Ο Νίκος Τριανταφυλλίδης υπογράφει μια σειρά ντοκιμαντέρ στη ΝΕΡΙΤ καταγράφοντας ιστορίες της πόλης. Πρόκειται για «Τα στέκια» που, όπως ο ίδιος έχει επισημάνει, επιχειρούν να συνθέσουν τη «μεγάλη εικόνα» των ανθρώπων της πόλης σαν ένα σύγχρονο ψηφιδωτό, μέσα από την επιτόπια παρατήρηση που εμπλέκει τον θεατή σε άμεση, καθημερινή και ουσιαστική σχέση με τους χώρους και τους ανθρώπους που παρακολουθεί. Μέσα από ουσιαστικές αναφορές στον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία, τις εικαστικές τέχνες, την αρχιτεκτονική και τη μουσική καταγράφεται η μνήμη του αστικού τοπίου και η τέχνη της καθημερινής ζωής.
Στο αυριανό πρωταπριλιάτικο επεισόδιο ο Νίκος Τριανταφυλλίδης εστιάζει την κάμερά του στις «Λέσχες φίλων» (Ν ΕΝΑ, 20.00). Ενα αναπόσπαστο τμήμα της νεανικής κουλτούρας. «Ενας οικείος τόπος -όπως σημειώνεται- γι’ αυτούς που μοιράζονται ένα κοινό πάθος, το ίδιο “κόλλημα”. Ενα εντευκτήριο κοινωνικότητας και ανιδιοτελούς αγάπης. Στις λέσχες φίλων οι άνθρωποι συσπειρώνονται γύρω από ένα κοινό ενδιαφέρον, έρχονται σε επαφή και σφυρηλατούν ισχυρούς δεσμούς. Η καθημερινότητα ξεφεύγει για λίγο από τους μονότονους ρυθμούς της όταν επισκεφτεί κανείς αυτά τα στέκια που λειτουργούν ως “βαλβίδες αποσυμπίεσης” και μικρές επίγειες οάσεις. Οι καλοί φίλοι θα αναπολήσουν στιγμές ταξιδιών με τα αγαπημένα τους FIAT 500 και 2CV. Πιο κάτω, οι ανήσυχοι και αειθαλείς νέοι μηχανόβιοι σχεδιάζουν μικρά και μεγαλύτερα ταξίδια ελευθερίας. Από την άλλη, οι κομιξάδες χάνονται στις πολύχρωμες σελίδες των αγαπημένων τους ηρώων, ενώ κάποιοι άλλοι υποδύονται ρόλους και παίζουν παιχνίδια στρατηγικής».
Σε κάποιες άλλες γειτονιές ο Στέλιος Καζαντζίδης και ο Τάκης Καρναβάς ξαναζωντανεύουν μέσα από τις αφηγήσεις και τα τραγούδια των φίλων που δεν τους ξέχασαν ποτέ φτάνοντας στην απόλυτη αθανασία. Σε ένα παράλληλο σύμπαν οι φίλοι λέσχης αστρολόγων προβλέπουν τα μελλούμενα, ενώ οι αστέρες της Γιουροβίζιον και ο Μπρους Σπρίνγκστιν συνεχίζουν να λάμπουν στα μάτια των θαυμαστών τους. Τι είναι τελικά οι λέσχες φίλων; «Ισως -επισημαίνουν οι συντελεστές του ντοκιμαντέρ- οι τελευταίες εναπομένουσες χαραμάδες αθωότητας και επιστροφής στη χαμένη μας παιδική ηλικία. Εκεί όπου οι παρέες γράφουν ανεξίτηλα τη δική τους ιστορία βρίσκοντας την δική τους πατρίδα».
Η δημοσιογραφική έρευνα ανήκει στην Ηλιάνα Δανέζη, τη μουσική του σήματος υπογράφει ο Μπλέιν Ρέινινγκερ των Τuxedomoon, o σχεδιασμός τίτλων αρχής είναι του Γιώργο Βελισσάριου, το μιξάζ του Δημήτρη Μυγιάκη, η ηχοληψία του Κώστα Κουτελιδάκη και η οργάνωση παραγωγής της Αθηνάς Ζώτου. Το μοντάζ υπογράφει η Δώρα Μασκλαβάνου, τη φωτογραφία ο Κλαούντιο Μπολιβάρ. Η διεύθυνση παραγωγή είναι της Μαρίνας Δανέζη, ενώ το σενάριο και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Νίκος Τριανταφυλλίδης (εκτέλεση παραγωγής: ΝΙΜΑ Ενέργειες Τέχνης και Πολιτισμού, παραγωγή: ΝΕΡΙΤ).
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας