«Μάλλον δεν είχατε καιρό να γράψετε λιγότερα...»

«Ξεκίνησα από τα φαρμακεία, τα εφημερεύοντα και τα διανυκτερεύοντα. Μετά παίρναμε ανταποκρίσεις από την επαρχία. Το επόμενο σημαντικό στάδιο ήταν περιλήψεις από κείμενα. Κι εκεί πήρα ένα πρώτο και μεγάλο μάθημα. Μου είχαν δώσει να κάνω περίληψη μιας ανακοίνωσης του Εργατικού Κέντρου. Το Εργατικό Κέντρο, τα χρόνια εκείνα που κυριαρχούσαν οι αριστεροί, αυτοί όπως ξέρουμε κι από τα συνέδρια είναι φλύαροι, ήταν μία ανακοίνωση δέκα σελίδων θυμάμαι, πολύ μεγάλη ανακοίνωση και βέβαια και η περίληψη μεγάλη. Οταν πήγα το χειρόγραφο στον αείμνηστο Γιώργο Συριώτη, διευθυντή τότε, με κοίταξε και μου είπε: Κύριε Ρωμαίε, δεν είχατε καιρό να γράψετε λιγότερα...»

Μια ξεχωριστή προσωπικότητα στον χώρο της δημοσιογραφίας, με διεθνές κύρος και αναγνώριση, ο Γιώργος Ρωμαίος αυτοβιογραφείται απόψε στο «Μονόγραμμα» στη N Plus (19.30). Στην Αθήνα εγκαταστάθηκε το 1952 και στη δημοσιογραφική πορεία του κύριο ρόλο διαδραμάτισε -και σηματοδότησε την καριέρα του- η υπόθεση της δολοφονίας Λαμπράκη. «Το ‘61 περίπου, ‘62, ανέλαβα κοινοβουλευτικός συντάκτης –λέει. Σ’ αυτήν τη θέση συμβαίνει η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Πήγα στον διευθυντή και ζήτησα να πάω εγώ ως απεσταλμένος. Λέω: Δώστε μου αυτή την ευκαιρία. Ετσι την επομένη ανέβηκα στη Θεσσαλονίκη αντιπροσωπεύοντας το “Βήμα” και τα “Νέα”. Ηταν μια μεγάλη δημοσιογραφική εμπειρία, η οποία σημάδεψε τη δημοσιογραφική μου καριέρα. Δεν ήταν απλά ένα πολιτικό γεγονός με πολιτικές επιπτώσεις, αλλά ήταν ένα γεγονός όπου η δημοσιογραφία έμελλε να υποκαταστήσει τον ρόλο της αστυνομίας, διότι η αστυνομία σαφώς είχε ευθύνες για τη δολοφονία, κι επίσημα δήλωσε ότι δεν πρόκειται να αναμειχθεί στην έρευνα. Αυτή την έρευνα την αναλάβαμε εμείς. Είχαν έρθει τότε στη Θεσσαλονίκη καλοί συνάδελφοι, ο αείμνηστος Γιάννης Βούλτεψης από την “Αυγή” κι ο Γιώργος Μπέρτσος από την “Ελευθερία”. Συνεργαστήκαμε, διότι μετά τις πρώτες μας συναντήσεις καταλήξαμε ότι επρόκειτο για μια υπόθεση η οποία έχει μεν δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, αλλά ταυτόχρονα είχαμε κι ένα ρόλο ερευνητή, να το πω έτσι, για να προσφέρουμε στην ανάκριση. Κι έτσι από συμφώνου κι οι τρεις, υπήρξαν αποκαλύψεις τις οποίες δεν μεταδίδαμε στις εφημερίδες πριν τις δώσουμε στον Χρήστο Σαρτζετάκη, τον ανακριτή, και στους άλλους δικαστές…»

Ο Γιώργος Ρωμαίος βρέθηκε και στην ΕΡΤ ως γενικός διευθυντής, από την οποία παραιτήθηκε το 1984. «Υπήρχαν δύο λόγοι –εξηγεί-, και όλα ξεκίνησαν όταν διορίστηκε υπουργός Μέσων Ενημέρωσης ο Αναστάσης Πεπονής. Γνωριζόμαστε πολύ καλά, είχαμε και φιλία και τον εκτιμούσα πάρα πολύ. Ομως υπήρξαν δύο διαφωνίες. Η πρώτη αφορούσε τη δική μου άποψη, ότι θα έπρεπε να γίνει ενιαίος οργανισμός… Σημαντικότερο όμως γεγονός ήταν ότι επέλεξε να εγκατασταθεί στο ραδιομέγαρο στην Αγία Παρασκευή. Εγώ θεώρησα ότι η ύπαρξη ενός υπουργού μέσα στο ραδιομέγαρο ήταν μια πρόκληση. Κατά κάποιον τρόπο, λίγο πιο βάναυσα εμφανιζόταν προς τα έξω ότι η κρατική τηλεόραση ελέγχεται απόλυτα από την κυβέρνηση. Και φυσικά διαφώνησε και παραιτήθηκα…»

Βρέθηκε και στην Ευρωβουλή, αλλά και σε θέση υπουργού, παρότι όπως εξομολογείται «η πολιτική δεν με ενδιέφερε ποτέ. Γι’ αυτό, άλλωστε, παρά το γεγονός ότι ανήκα σε κείνους που στη διάρκεια της δικτατορίας έμειναν σε απομόνωση ένα μήνα στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, στον Κορυδαλλό, δεν προέβαλα ποτέ περγαμηνές και να διεκδικήσω κάτι στην πολιτική. Αλλά το ‘93 που ήμουν ακόμη στο Ευρωκοινοβούλιο, ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, πριν από τις εκλογές, με φώναξε στην Αθήνα και μου ζήτησε να έρθω, να μετάσχω στην κυβέρνηση…»

Η παραγωγή του συγκεκριμένου επεισοδίου του «Μονογράμματος» ανήκει στον Γιώργο Σγουράκη, το σενάριο και η σκηνοθεσία είναι της Ηρώς Σγουράκη, η φωτογραφία του Στάθη Γκόβα, η ηχοληψία του Νίκου Παναγοηλιόπουλου, το μοντάζ του Σταμάτη Μαργέτη και η διεύθυνση παραγωγής του Στέλιου Σγουράκη.