Για πολλούς στη Συρία η πτώση του Μπασάρ αλ Άσαντ είναι μια στιγμή γεμάτη ελπίδα, καθώς δεν φοβόντουσαν πλέον το καθεστώς που χρησιμοποιούσε καταπιεστικές τακτικές για να καταπνίξει τις ελευθερίες τους. Αλλά είναι επίσης γεμάτη αβεβαιότητα σχετικά με το ποιος θα κυβερνήσει τη Συρία στη συνέχεια λόγω των φόβων για ένα κενό εξουσίας σε μια χώρα, η οποία σπαράσσεται από αντίπαλες φατρίες που ανταγωνίζονται για τον έλεγχο διαφορετικών περιοχών της επικράτειας.
Το πρωί δεκάδες Σύροι μπήκαν στην κατοικία του Σύρου προέδρου, η οποία προηγουμένως είχε λεηλατηθεί, σύμφωνα με το Γαλλικό πρακτορείο. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά περιφέρονταν στο εξαώροφο κτίριο, στις σκάλες του οποίου υπήρχαν διασκορπισμένα έγγραφα. Σύμφωνα με δημοσιογράφο του πρακτορείου, μια αίθουσα δεξιώσεων του προεδρικού μεγάρου κάηκε ολοσχερώς, ενώ ένας πίνακας που εικόνιζε τον Άσαντ ήταν πεσμένος στο πάτωμα της εισόδου.
Στην πλατεία Ομεϋάδων της Δαμασκού, κάποιοι γιόρταζαν την «απελευθέρωση» με πυροβολισμούς στον αέρα, ενώ ακούγονταν κραυγές «Αλλάχ Ακμπαρ» (Ο Θεός είναι μεγάλος). «Περιμέναμε αυτήν την ημέρα εδώ και πολύ καιρό», είπε ο Άμερ Μπάτα, που μίλησε τηλεφωνικά στο AFP. «Δεν το πιστεύω ότι το ζω αυτό», πρόσθεσε, ξεσπώντας σε λυγμούς: «Ξεκινάει μια νέα ιστορία για τη Συρία». «Η Συρία είναι δική μας, δεν ανήκει στην οικογένεια Άσαντ» φώναζαν ρυθμικά ένοπλοι άνδρες που κυκλοφορούσαν στους δρόμους της Δαμασκού, πυροβολώντας στον αέρα.
Στρατιώτες του συριακού στρατού ξεφορτώνονταν βιαστικά τις στολές τους και έφευγαν από την έδρα του γενικού επιτελείου, στην πλατεία Ομεϋάδων. Μετά την κατάληψη της Δαμασκού, πλήθος πολιτών ανέτρεψε και κατέστρεψε αγάλματα του Άσαντ και του πατέρα του, Χαφέζ, στο Χαλέπι, τη Χάμα, την Ντεράα και αλλού.
Ο Χαφέζ αλ Άσαντ κυβέρνησε τη Συρία από το 1971 μέχρι τον θάνατό του, το 200, οπότε τον διαδέχτηκε ο Μπασάρ. Για πολλά χρόνια μετά τον θάνατο του Χαφέζ, τα αγάλματά του συμβόλιζαν τον έλεγχο της οικογένειας στη χώρα. Πορτρέτα του ήταν κρεμασμένα παντού, στα δημόσια κτίρια, τα γραφεία και τα σχολεία, συχνά δίπλα σε αυτά του γιου του. Έπειτα από πέντε δεκαετίες στην εξουσία, οι περισσότεροι Σύροι δεν θυμούνταν πια την εποχή που δεν κυβερνούσαν τη χώρα οι Άσαντ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας