Μια πυρηνική δύναμη σε αναβρασμό

Πλήθη υποστηρικτών του έκπτωτου ισλαμιστή πρωθυπουργού Ιμράν Χαν κατέκλυσαν τους δρόμους μεγαλουπόλεων του Πακιστάν, προχθές το βράδυ, και το ίδιο αναμενόταν να κάνουν και χθες -με τη λήξη της καθημερινής νηστείας του ιερού μουσουλμανικού μήνα του Ραμαζανίου-, διαμαρτυρόμενοι για αυτό που οι ίδιοι και ο ηγέτης τους καταγγέλλουν ως ωμή πολιτική παρέμβαση των ΗΠΑ.

Με τον πανίσχυρο στρατό του Πακιστάν να καταγράφει (ή και να κινεί) εκ του παρασκηνίου τις εξελίξεις και με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να αρνείται κάθε ανάμιξη στην καθαίρεση Χαν -που άρχισε με διαρροές στον πρώην κυβερνητικό συνασπισμό του και οριστικοποιήθηκε την Κυριακή με την υπερψήφιση πρότασης δυσπιστίας-, το πακιστανικό κοινοβούλιο προχώρησε χθες στην επόμενη πράξη του νέου πολιτικού ψυχοδράματος στο Ισλαμαμπάντ.

Οπως αναμενόταν, εξελέγη νέος πρωθυπουργός ο Σαμπάζ Σαρίφ: ηγέτης μέχρι χθες της αξιωματικής αντιπολίτευσης του συντηρητικού Πακιστανικού Μουσουλμανικού Συνδέσμου (PML-N) και αδελφός του καταδικασθέντα για διαφθορά πρώην πρωθυπουργού Ναουάζ Σαρίφ.

Ηταν ο μοναδικός υποψήφιος για το αξίωμα, μετά την απόσυρση του υποψηφίου του Κόμματος Δικαιοσύνης του Χαν, περισσότεροι από 100 βουλευτές του οποίου υπέβαλαν μαζική παραίτηση και αποχώρησαν από την ολομέλεια.

Ετσι, με μια κολοβή Βουλή και με την υποστήριξη 174 βουλευτών -με πλειοψηφία μόλις δύο εδρών-, ο Σαρίφ θα ηγηθεί μια ετερόκλητης κυβέρνησης συνασπισμού μαζί με μια άλλη πολιτική δυναστεία, αυτή των Μπούτο του κεντροαριστερού Λαϊκού Κόμματος (PPP), καθώς και ενός μικρότερου συντηρητικού ισλαμικού κόμματος.

Ομως, όπως σχολιάζει το πρακτορείο AP, «η εκλογή του δεν εγγυάται μια ειρηνική πορεία προς τα εμπρός ούτε θα λύσει τα πολλαπλά οικονομικά προβλήματα του Πακιστάν, συμπεριλαμβανομένου του υψηλού πληθωρισμού και της διογκούμενης ενεργειακής κρίσης».

Η πίεση του Χαν αναμένεται να είναι διαρκής. Ηδη ζητά εδώ και τώρα πρόωρες εκλογές (οι επόμενες έχουν προγραμματιστεί για το 2023).

Αποδίδει την καθαίρεσή του σε αμερικανικό «δάκτυλο», λόγω της πολιτικής προσέγγισης με τη Ρωσία και την Κίνα. Και έχει πλέον αποδυθεί σε αυτό που ο ίδιος ονομάζει αγώνα προάσπισης της εθνικής κυριαρχίας.

Οι πολυπληθείς συγκεντρώσεις των υποστηρικτών του -μεταξύ αυτών πολλοί νέοι- αποτελούν μια σαφή επίδειξη πολιτικής ισχύος. Ο ίδιος χαρακτηρίζει, μέσες άκρες, τη νέα κυβέρνηση «μαριονέτα».

Ως εκ τούτου, με ενδιαφέρον αναμένονται οι επιλογές της νέας ηγεσίας στο Πακιστάν: μια πολιτικά ασταθή πυρηνική δύναμη, με κομβικό ρόλο στην κεντρική Ασία και μακροχρόνια συμμαχία με τις ΗΠΑ.

Με φόντο αυτό το σκηνικό περιφερειακής γεωπολιτικής ρευστότητας -με το Ισλαμαμπάντ, όπως και το αντίπαλο Νέο Δελχί να διατηρούν ορθάνοιχτους τους διαύλους συνεργασίας με τη Μόσχα-, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάιντεν είχε, χθες, τηλεδιάσκεψη με τον Ινδό πρωθυπουργό Ναρέντρα Μόντι.

Ο 78χρονος ένοικος του Λευκού Οίκου τόνισε με νόημα την αμυντική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών και την ανάγκη οι ΗΠΑ και η Ινδία να «συνεχίσουν τη στενή διαβούλευση για το πώς θα διαχειριστούν τις αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις του ρωσικού πολέμου» στην Ουκρανία.

Πρακτικά, άσκησε εκ νέου πιέσεις στο Νέο Δελχί να υιοθετήσει πιο σκληρή γραμμή έναντι της Μόσχας, παρά το γεγονός ότι προ ημερών συμφωνήθηκε η συνέχιση της διμερούς συνεργασίας, με προμήθειες ρωσικού πετρελαίου με έκπτωση 20% και πληρωμές σε ρούβλια και ρουπίες, καθώς και ρωσικών αμυντικών εξοπλισμών.

Ουσιαστικά, πάντως, το βλέμμα του ήταν στραμμένο προς την Κίνα.

Υπό αυτήν την έννοια, ο εν εξελίξει ετήσιος «διάλογος 2+2» σε επίπεδα υπουργών Εξωτερικών και Αμύνης ΗΠΑ και Ινδίας αναμένεται να εξελιχθεί σε πρόκληση και σε ένα εν δυνάμει γεωπολιτικό παζάρι.