Ποδόσφαιρο σαν πόλο

Ενας πιτσιρικάς που παίζει... πόλο στο πλημμυρισμένο γήπεδο του χωριού του προσπαθεί αυτό που όλοι προσπαθήσαμε κάποτε στη θάλασσα ή στην πισίνα: ένα ανάποδο ψαλίδι. Φυσικά, επειδή το νερό δεν συμπεριφέρεται όπως ο αέρας, το ψαλίδι ποτέ δεν πετυχαίνει και τελικά, αντί να εντυπωσιάσουμε τους γύρω λουόμενους, μάλλον προσφέρουμε γέλιο!

Λίγες μέρες αφού έχουν καταλάβει την εξουσία, οι Ταλιμπάν εξερευνούν σημεία του Αφγανιστάν που ουδέποτε είχαν την ευχέρεια να δουν από κοντά και η εικόνα συχνά είναι τραγελαφική: βλέπεις παρέες πάνοπλων φονταμενταλιστών να κάνουν βόλτες με βαρκάκια ή να παίζουν σε άδεια λούνα παρκ, χαζογελώντας σαν παιδιά και βγάζοντας σέλφι.

Την ίδια εποχή, καθόλου δεν χαμογελούσαν οι φτωχοί του Αφγανιστάν, που έβλεπαν τα παιδιά τους να πεινούν. Η κατάσταση μέρα με τη μέρα γίνεται ακόμα χειρότερη.

Ενας μετανάστης- πατέρας διασχίζει τον ποταμό Ρίο Γκράντε από το Τέξας στη Σιουδάδ Ακούνια με το παιδί στην πλάτη, για να γλιτώσει από το αστυνομικό πογκρόμ που μαίνεται στην αμερικανική όχθη. Οποιος πιάστηκε, απελάθηκε κακήν κακώς.

Το πιο δυναμικό, ίσως, φεμινιστικό κίνημα στον κόσμο δίνει συγκρουσιακή πνοή στην πορεία για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, σπάζοντας τα οδοφράγματα της αστυνομίας μπροστά στο Εθνικό Παλάτι. Τα αιτήματα σε έναν δίκαιο κόσμο θα ήταν αυτονόητα: όχι γυναικοκτονίες, όχι βιασμοί, όχι ανισότητα.

Η Βόρεια Εύβοια φλέγεται μπροστά στα εμβρόντητα μάτια όλων μας. Ευθύνες θα αποδοθούν ποτέ;