Οριστικά εκτός κυβέρνησης οι ακροδεξιοί «Ελεύθεροι»

Παρά το γεγονός ότι, με ποσοστό 28,8%, πέτυχε «πρωτιά» στις πρόσφατες αυστριακές βουλευτικές εκλογές της 29ης Σεπτεμβρίου (και αυτό για πρώτη φορά στην ιστορία σε εκλογική αναμέτρηση σε εθνικό επίπεδο), το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων, το οποίο ευελπιστούσε να ηγηθεί της νέας κυβέρνησης και ο αρχηγός του, ο σκληροπυρηνικός Χέρμπερτ Κικλ, να αναλάβει ως αυτοαποκαλούμενος «καγκελάριος του λαού» (ορολογία που φέρεται να παραπέμπει στη ναζιστική περίοδο), δεν θα συμμετέχει καν σε αυτήν.

Και αυτό, καθώς μετά τις σχετικές συνομιλίες που προηγήθηκαν -κατόπιν σύστασης από τον ομοσπονδιακό πρόεδρο να διερευνηθούν μεταξύ των τριών οι δυνατότητες συνεργασίας- κανένα από τα άλλα δύο «μεγάλα» κόμματα, το δεύτερο σε δύναμη, το δεξιό Λαϊκό, και το τρίτο, το Σοσιαλδημοκρατικό, δεν δέχτηκε να προχωρήσει σε συνασπισμό με τους «Ελεύθερους», ειδικότερα μάλιστα υπό την αρχηγία του Χέρμπερτ Κικλ.

Η εξέλιξη πρέπει να ικανοποιεί τον Αλεξάντερ βαν ντερ Μπέλεν, ο οποίος -εκτός του ότι δεν ήταν υποχρεωμένος από το Σύνταγμα να αναθέσει σχηματισμό κυβέρνησης στο πρώτο κόμμα, φέρεται να μην ήθελε τους «Ελεύθερους» επικεφαλής της νέας κυβέρνησης στη χώρα- εκ των πραγμάτων πλέον και δυόμισι εβδομάδες μετά τις εκλογές έδωσε στον αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος και απερχόμενο καγκελάριο Καρλ Νεχάμερ την εντολή έναρξης διαπραγματεύσεων συνασπισμού με τους Σοσιαλδημοκράτες.

Ο διμερής αυτός συνασπισμός θα διαθέτει στη Βουλή οριακή πλειοψηφία μιας έδρας, έχοντας άθροισμα 92 εδρών στο σύνολο των 183, γεγονός που δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να διευρυνθεί σε έναν τρικομματικό με τη συμμετοχή σε αυτόν και ενός από τα δύο άλλα, μικρότερα κοινοβουλευτικά κόμματα, είτε του νεοφιλελεύθερων τάσεων ΝΕΟΣ (Νέα Αυστρία), είτε των Πρασίνων, που βρίσκονταν από τον Ιανουάριο του 2020 έως σήμερα στην απερχόμενη κυβέρνηση συνασπισμού με το Λαϊκό Κόμμα υπό τον καγκελάριο Καρλ Νεχάμερ.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο Βαν ντερ Μπέλεν, η Αυστρία χρειάζεται μια «αποτελεσματική, σταθερή, βασισμένη στην ακεραιότητα κυβέρνηση» και οι συζητήσεις των τελευταίων ημερών έδειξαν ότι ο Χέρμπερτ Κικλ «δεν μπορεί να βρει έναν εταίρο συνασπισμού που θα τον κάνει καγκελάριο και τώρα πρέπει να δημιουργηθεί μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση με άλλο τρόπο και όσο το δυνατόν συντομότερα».

Ο ίδιος, θέλοντας επίσης να διευκρινιστεί το ερώτημα εάν μπορεί να σχηματιστεί μια «σταθερή κυβέρνηση» με την οριακή πλειοψηφία Λαϊκού και Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος ή εάν ένα «τρίτο μέρος» χρειάζεται να εμπλακεί στις μελλοντικές διαπραγματεύσεις, θεωρεί ότι αντιμετωπίζονται μεγάλες προκλήσεις και απαιτούνται μεταρρυθμίσεις που να είναι βαθιές, ενώ εμπιστεύεται τη «συνείδηση και το αίσθημα ευθύνης» των δύο κομμάτων και οποιωνδήποτε άλλων μερών θα εμπλακούν στις σχετικές διαπραγματεύσεις.

Τα δύο κόμματα έχουν εκφράσει αμέτρητες επιφυλάξεις όσον αφορά τις θέσεις του Κόμματος των Ελευθέρων, όπως ως προς τη φιλελεύθερη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και τη διάκριση των εξουσιών, τη στάση του απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση, την πολιτική της Ρωσίας και τις σχέσεις του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, την οπισθοδρομική του θέση έναντι των γυναικών, την έλλειψη διαφοροποίησης από τον ακροδεξιό εξτρεμισμό, τη διχαστική, υποτιμητική γλώσσα του κόμματος αυτού και, όπως σημείωνε ο Αλεξάντερ βαν ντερ Μπέλεν, αυτά είναι τα πράγματα που, από την άποψη Λαϊκού και Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, μιλούν ενάντια στη συνεργασία τους με τους «Ελεύθερους».