Mε... σουντόκου μοιάζουν οι αμφίρροπες σημερινές εκλογές στην Ολλανδία: το μόνο βέβαιο είναι πως θα σηματοδοτήσουν την αποχώρηση του Μαρκ Ρούτε από την εξουσία μετά από 13 ολόκληρα χρόνια, στα οποία ο... μόνιμος πρωθυπουργός όχι μόνον κούρασε και κουράστηκε, αλλά και «παρήγαγε» μακρά αλυσίδα οικονομικών σκανδάλων.
Σε μια αρκετά πολωμένη για τη συνήθως ανεκτική ολλανδική κοινωνία προεκλογική μάχη, όπου κυριάρχησαν και πάλι τα εσωτερικά θέματα όπως η (αντι-)μεταναστευτική πολιτική, η στεγαστική κρίση, τα προβλήματα στο σύστημα της υγειονομικής περίθαλψης και η συνεχής πτώση στο βιοτικό επίπεδο του μέσου Ολλανδού, δύο υποψήφιοι μοιάζουν να ξεχωρίζουν και ουσιαστικά ισοψηφούν στις περισσότερες δημοσκοπήσεις με περίπου 18%-20%. Η πρώτη είναι η κουρδικής καταγωγής υπουργός Δικαιοσύνης Ντιλάν Γεσιλγκιόζ, που διαδέχτηκε τον Ρούτε στο τιμόνι της δεξιάς παράταξης (Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία, VVD) και που, αν εκλεγεί, θα γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας. Ο δεύτερος είναι ο κατά γενική ομολογία χαρισματικός και ιδιαίτερα επικοινωνιακός πολιτικός Πίτερ Ομτσιχτ, ο οποίος ίδρυσε το κόμμα του Νέο Κοινωνικό Κεφάλαιο (NSC) πριν από μόλις λίγους μήνες και υπόσχεται να εξαπολύσει «σταυροφορία» κατά της διαφθοράς, με κύριο στόχο φυσικά τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας, όπως το VVD.
Πίσω από τους δύο αυτούς πρωτοπόρους ακολουθούν δύο πιο γνωστά μας πρόσωπα, που ενδέχεται να παίξουν τον ρόλο του «ρυθμιστή» στα μετεκλογικά παζάρια, αφού η αυτοδυναμία είναι άγνωστη λέξη στην ολλανδική πολιτική: ο πρώην επίτροπος Φρανς Τίμερμανς, που ηγείται ενός κοινού συνασπισμού Πρασίνων και Εργατικών, αλλά δεν φαίνεται να κάνει το «γκελ» στο εκλογικό σώμα, και ένας από τους πιο παλιούς και αναγνωρίσιμους εκπροσώπους της λεγόμενης «γραβατωμένης» ή αν προτιμάτε σοβαρής ευρωπαϊκής ξενοφοβικής Ακροδεξιάς, ο Γκέερτ Βίλντερς του PVV.
Να πούμε εδώ ότι τόσο η «συστημική» Γεσιλγκιόζ όσο και ο «αντισυστημικός» Ομτσιχτ βάσισαν τις προεκλογικές τους καμπάνιες σε μεγάλες δόσεις λαϊφστάιλ προβολής στα σόσιαλ μίντια και στα τηλεοπτικά τοκ-σόου και κυρίως στη σκόπιμη πολιτική ασάφεια, αποφεύγοντας να μπουν σε λεπτομέρειες για τα μέτρα που σκοπεύουν να πάρουν ή τις συμμαχίες στις οποίες ποντάρουν. Μάλιστα ένα σενάριο που «παίζει» πολύ τις τελευταίες μέρες θέλει τον Βίλντερς να τα έχει βρει υπογείως με τη Γεσιλγκιόζ και το Λαϊκό Κόμμα για να στηρίξει με τους βουλευτές του έναν νέο κυβερνητικό συνασπισμό. Βλέπετε, η 46χρονη προσφυγοπούλα, κόρη πολιτικού κρατούμενου που έφτασε στην Ολλανδία ως αιτούσα άσυλο σε ηλικία επτά χρόνων, ακολουθεί όλως τυχαίως και αυτή μια πολύ σκληρή αλλά δυστυχώς και πολύ δημοφιλή αντιμεταναστευτική «γραμμή» στις προεκλογικές υποσχέσεις της.
Και ο 49χρονος πρώην βουλευτής Ομτσιχτ, όμως, που «ξεπετάχτηκε» στο προσκήνιο χάρη στις αποκαλύψεις του γύρω από το μεγάλο σκάνδαλο με τα επιδόματα τέκνων, μια από τις πιο μελανές σελίδες της εποχής Ρούτε, τάσσεται γενικώς και αορίστως υπέρ της «μερικής μεταρρύθμισης του ολλανδικού κράτους», αλλά την ίδια στιγμή ψαρεύει κι αυτός στα θολά νερά της ξενοφοβίας, κρατώντας σκληρή στάση για τη μετανάστευση. Επίσης, έχει ξεκαθαρίσει πως ακόμη κι αν κερδίσει, δεν σκοπεύει να γίνει πρωθυπουργός, αλλά δεν ανακοινώνει και ποιον προτείνει για το αξίωμα – κρατώντας έτσι για τον εαυτό του έναν ρόλο «kingmaker», αντίστοιχο με εκείνον που έπαιξε για χρόνια ο «πεντάστερος» Μπέπε Γκρίλο στην Ιταλία.
Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε ότι το περίφημο Κόμμα των Αγροτών (BBB), που είχε προκύψει μέσα από τις τεράστιες διαδηλώσεις κατά των μέτρων του Ρούτε για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής και φάνηκε προς στιγμήν να ανατρέπει τις παραδοσιακές πολιτικές ισορροπίες και «δεξαμενές», συσπειρώνοντας ετερόκλητες κοινωνικές ομάδες, δείχνει εσχάτως να έχει χάσει το «μομέντουμ» - αν και ποτέ δεν ξέρει κανείς με τους απρόβλεπτους Ολλανδούς. Οσοι πάλι τυχόν ανησυχούν για την τύχη του «σκληρού» Μαρκ Ρούτε, ενός από τα χειρότερα δημοσιονομικά «γεράκια» στην Ευρώπη και φανατικού φιλο-ουκρανού, ας ηρεμήσουν: ο απερχόμενος πρωθυπουργός της Ολλανδίας παίζει δυνατά για την καρέκλα του Γενς Στόλτενμπεργκ στο τιμόνι του ΝΑΤΟ...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας