Φόβοι για νέο κύμα απελάσεων στις ΗΠΑ

«Νομίζω ότι οι πρώτες 90 ημέρες θα είναι κόλαση... Θα δούμε τα λεωφορεία (άδεια από μετανάστες)... Θα δούμε παιδιά που δεν θα πηγαίνουν σχολείο... Θα δούμε δουλειές που δεν θα μπορούν να ανοίξουν γιατί δεν εμφανίστηκαν οι εργαζόμενοι. Θα δούμε επιδρομές σε επιχειρήσεις... Και θα ξέρουμε πού είναι: σε κέντρα κράτησης». Κάπως έτσι θα εκφραστεί η νέα αντιμεταναστευτική πολιτική του Τραμπ, κατά τον Τζέισον Χάουζερ, πρώην στέλεχος της υπηρεσίας Μετανάστευσης και Τελωνείων (ICE) επί Τζο Μπάιντεν.

Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι πως μπορεί επί Μπάιντεν να μην είδαμε ακριβώς τέτοιες σκηνές, αλλά στο οικονομικό έτος 2024, που τελείωσε τον Σεπτέμβριο, ο Αμερικανός πρόεδρος έκανε 271.484 απελάσεις, ετήσιο ρεκόρ δεκαετίας, σχεδόν διπλασιάζοντας τον αριθμό από το προηγούμενο έτος, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της ICE. Ξεπέρασε έτσι κάθε χρονιά της πρώτης θητείας του Ντόναλντ Τραμπ (2017-2021) και το ρεκόρ που σημειώθηκε το 2019 με 267.258 ανθρώπους που επέστρεψαν καταναγκαστικά στις χώρες καταγωγής τους.

Πρωταθλητές στις απελάσεις ώς τώρα έχουν αποδειχθεί οι Δημοκρατικοί: αν στην πρώτη θητεία του Τραμπ απελάθηκαν κάπου 1,5 εκατομμύριο, ο Ομπάμα κέρδισε δικαίως το παρωνύμιο «αρχηγός των απελάσεων» διώχνοντας από τη χώρα 2,9 εκατ. στην πρώτη του θητεία και 1,9 εκατ. στη δεύτερη, γράφει το BBC.

Αλλωστε, ο Τομ Χόμαν, «τσάρος των συνόρων» και της αντιμεταναστευτικής πολιτικής, που αναλαμβάνει τώρα τα ηνία της ICE (και υποδιευθυντής της για ένα χρόνο και στην πρώτη θητεία Τραμπ), υπήρξε αναπληρωτής επικεφαλής στις επιχειρήσεις «επαναπατρισμού» επί του Μπαράκ Ομπάμα.

«Ξεθάβονται πολλές από τις ίδιες τακτικές. Αυτά που ο Χόμαν λέει είναι παρόμοια με αυτά [που έγιναν] επί Ομπάμα», έλεγε στο CNN ο Τζον Σαντβέιγκ, πρώην διευθυντής της ICE επί της προεδρίας Ομπάμα. «Θα είναι μια πιο σκληρή τακτική με βασική διαφορά στην κλίμακα που αυτά θα γίνουν».

Ανέφικτος στόχος

Είναι προπαγανδιστικό μήνυμα και απολύτως ανέφικτο να απελάσει τους περισσότερους από 11 εκατομμύρια παράτυπους μετανάστες που βρίσκονται στις ΗΠΑ, ένας αριθμός που έχει παραμείνει σχεδόν σταθερός από το 2005, σύμφωνα με το Κέντρο Ερευνών Pew. Ακόμη και το ένα εκατομμύριο απελάσεις τον χρόνο που λέει πως ετοιμάζει είναι αδύνατον να γίνουν, γιατί αυτό θα απαιτούσε δραστικές αλλαγές στην εφαρμογή της νομοθεσίας, μεγάλη αύξηση του προσωπικού και διοχέτευση τεράστιων πόρων, ενώ η απέλαση απαιτεί σειρά από μακροχρόνιες ενέργειες και δικαστικές διαδικασίες που περιπλέκουν πολύ την κατάσταση.

Η ICE διαθέτει μόλις 40.000 κλίνες και θα χρειαστούν πολλές ακόμη, όπως και νέα κέντρα κράτησης, προς μεγάλη τέρψη των ιδιωτικών «σωφρονιστικών» επιχειρήσεων, των οποίων οι τιμές των μετοχών αυξήθηκαν σημαντικά μετά τη νίκη του Τραμπ. Οι 20.000 πράκτορες της ICE δεν επαρκούν και θα χρειαστεί να ενισχυθούν κατά πολύ, ακόμη κι αν κινητοποιηθούν τοπικές αστυνομίες και Εθνοφυλακή, όπως έχει αναγγείλει ο Τραμπ. Οι δε επιμελητειακές διαδικασίες, περιλαμβανομένων των τακτικών πτήσεων απέλασης, απαιτούν τεράστια οικονομική και οργανωτική προσπάθεια.

Το κόστος θα ήταν τεράστιο. Σε συνέντευξή του στο CBS, ο Χόμαν απέφυγε να απαντήσει αν μπορεί να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα απελάσεων ενός εκατομμυρίου ανθρώπων τον χρόνο, με κόστος κάπου 88 δισ. δολάρια, λέγοντας πως δεν ξέρει αν αυτός ο αριθμός είναι ακριβής και καταλήγοντας: «Δεν υπάρχει κόστος όταν μιλάμε για την εθνική ασφάλεια».

Ακόμη κι αν ήταν εφικτό αυτό το σχέδιο οι επιπτώσεις θα ήταν δραματικές για την αμερικανική οικονομία, κυρίως λόγω του ρόλου που παίζουν οι παράτυποι μετανάστες σε πολλές βιομηχανίες. Μόνο στις κατασκευές αποτελούν το 14% των απασχολούμενων, σε δε Πολιτείες σαν το Τέξας το 50%. Σύμφωνα με έκθεση της Αμερικανικής Συμμαχίας Μετανάστευσης, η εφαρμογή μαζικών απελάσεων στην κλίμακα που υπόσχεται ο Τραμπ θα μπορούσε να επιφέρει μια ετήσια μείωση του αμερικανικού ΑΕΠ κατά 4,2% - 6,8%, κάτι που αντιστοιχεί σε απώλειες από 1,1 ώς και 1,7 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αυτά τα ποσά, επισημαίνει η Συμμαχία, μπορεί να υπερβούν τον αντίκτυπο της ύφεσης που έφερε η κρίση του 2007-2009.