Τα «επαίσχυντα δύο μέτρα και δύο σταθμά» και «την υποκρισία των δυτικών κρατών που αντέδρασαν σθεναρά στην επιθετικότητα του Κρεμλίνου (κατά της Ουκρανίας), αλλά συγχώρεσαν ή ήταν συνένοχα σε σοβαρές παραβιάσεις που διαπράχθηκαν αλλού» καυτηριάζει η ετήσια έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο το 2022-23.
Οι επιλεκτικές ευαισθησίες της Δύσης «και οι ανεπαρκείς αντιδράσεις στις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που λαμβάνουν χώρα σε όλη την υφήλιο τροφοδοτούν την ατιμωρησία και την αστάθεια, συμπεριλαμβανομένης της εκκωφαντικής σιωπής για το ιστορικό της Σαουδικής Αραβίας όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, της αδράνειας για την Αίγυπτο και της άρνησης να αντιμετωπιστεί το σύστημα απαρτχάιντ του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων», καταγγέλλεται στην πολυσέλιδη έκθεση.
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία «δεν οδήγησε μόνο σε μαζικές εκτοπίσεις, εγκλήματα πολέμου και παγκόσμια ανασφάλεια στην ενέργεια και τα τρόφιμα, αλλά ήγειρε, επίσης, το ανατριχιαστικό φάσμα του πυρηνικού πολέμου», αναφέρει μεταξύ πλείστων άλλων. «Αν το σύστημα είχε λειτουργήσει ώστε να καταστήσει τη Ρωσία υπεύθυνη για τα τεκμηριωμένα εγκλήματά της στην Τσετσενία και τη Συρία, χιλιάδες ζωές θα μπορούσαν να είχαν σωθεί τότε και τώρα, στην Ουκρανία και αλλού. Αντ’ αυτού, έχουμε περισσότερη δυστυχία και καταστροφή», επισημαίνει η γ.γ. της Διεθνούς Αμνηστίας, Ανιές Καλαμάρ.
Οι ΗΠΑ «έχουν δεχτεί δεκάδες χιλιάδες Ουκρανές/-ούς που διαφεύγουν από τον πόλεμο. Ωστόσο -στο πλαίσιο πολιτικών και πρακτικών που έχουν τις ρίζες τους στον ρατσισμό σε βάρος των μαύρων- έχουν απελάσει περισσότερες/-ους από 25.000 Αϊτινές/-ούς μεταξύ Σεπτεμβρίου 2021 και Μαΐου 2022, ενώ έχουν υποβάλει πολλές/-ούς από αυτές/-ούς σε βασανιστήρια και άλλη κακομεταχείριση», θυμίζει διαφωτιστικά η έκθεση.
Δεν παραλείπει, εξάλλου, να προσθέσει ότι «τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. άνοιξαν τα σύνορά τους στις/στους Ουκρανές/-ούς που διέφευγαν από τη ρωσική επιθετικότητα, αποδεικνύοντας ότι -ως ένα από τα πλουσιότερα μπλοκ στον κόσμο- ήταν κάτι παραπάνω από ικανά να υποδεχτούν μεγάλο αριθμό ανθρώπων που αναζητούσαν ασφάλεια και να τους δώσουν πρόσβαση στην υγεία, την εκπαίδευση και τη στέγαση. Ωστόσο, πολλά κράτησαν τις πόρτες τους κλειστές σε όσες/-ους διέφευγαν από τον πόλεμο και την καταστολή στη Συρία, το Αφγανιστάν και τη Λιβύη».
«Οι αντιδράσεις στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία μάς έδωσαν κάποιες αποδείξεις για το τι μπορεί να γίνει όταν υπάρχει πολιτική βούληση», τονίζει η Καλαμάρ. Αντίθετα, όμως, «οι χώρες εφάρμοσαν το δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά περίπτωση, σε μια συγκλονιστική επίδειξη κραυγαλέας υποκρισίας και δύο μέτρων και σταθμών. Τα κράτη δεν μπορούν να επικρίνουν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τη μια στιγμή και την επόμενη να συγχωρούν παρόμοιες παραβιάσεις σε άλλες χώρες, μόνο και μόνο επειδή διακυβεύονται τα συμφέροντά τους. Είναι ασυνείδητο και υπονομεύει ολόκληρο τον ιστό των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Τα λέει όλα άλλωστε το γεγονός ότι «η πιο θανατηφόρα σύρραξη το 2022 δεν έγινε στην Ουκρανία, αλλά στην Αιθιοπία» και συγκεκριμένα στο Τιγκράι, «μακριά από την προσοχή του κόσμου».
«Η πείνα των κρατών να ελέγχουν τα σώματα των γυναικών και των κοριτσιών, τη σεξουαλικότητά τους και τις ζωές τους αφήνει μια τρομερή κληρονομιά βίας, καταπίεσης και καχεκτικής προοπτικής», διαπιστώνει επίσης η γ.γ. της Διεθνούς Αμνηστίας, στο πλαίσιο του απολογισμού της περασμένης χρονιάς, εντός της οποίας χτυπήθηκαν βάναυσα (και) τα γυναικεία δικαιώματα.
Στο θεοκρατικό Ιράν, «γυναίκες πέθαναν επειδή χόρευαν, επειδή τραγουδούσαν, επειδή δεν φορούσαν μαντίλα», γράφει η έκθεση. «Οι ιρανικές αρχές απάντησαν στην άνευ προηγουμένου εξέγερση κατά της καταπίεσης δεκαετιών με παράνομη βία, με αληθινά πυρά, μεταλλικά σφαιρίδια, δακρυγόνα και ξυλοδαρμούς. Εκατοντάδες άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων δεκάδων παιδιών, σκοτώθηκαν».
Στο δε Αφγανιστάν των Ταλιμπάν, οι γυναίκες μετατράπηκαν «απλώς σε αντικείμενα, τα οποία μπορεί να μεταχειρίζεται με όποιον τρόπο επιθυμεί ένας άντρας και με απόλυτη ατιμωρησία». Η οργάνωση δεν αφήνει εκτός κάδρου οπισθοδρόμησης ούτε τις ΗΠΑ, στηλιτεύοντας την τραγική κατάργηση της ομοσπονδιακής προστασίας της άμβλωσης από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Και πέρυσι, πάντως, «γίναμε μάρτυρες εμβληματικών πράξεων ανυπακοής», καταλήγει με μια νότα αισιοδοξίας η Καλαμάρ. «Εκατομμύρια άνθρωποι που καταπιέζονται συστηματικά από την πατριαρχία και τον ρατσισμό βγήκαν στους δρόμους, για να απαιτήσουν ένα καλύτερο αύριο. [...] Αυτό θα πρέπει να υπενθυμίσει στους κυβερνώντες ότι δεν θα είμαστε ποτέ απλοί θεατές, όταν επιτίθενται στην αξιοπρέπεια, την ισότητα και την ελευθερία μας».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας