Τις περισσότερες από αυτές τις υπέροχες ακρογιαλιές τις έχουμε παρουσιάσει σε παλιότερα ταξιδιωτικά άρθρα και οδοιπορικά, στα οποία, με ενθουσιασμό τότε, περιγράφαμε την πολυποίκιλη δασωμένη φύση που τις αγκαλιάζει και την οποία διατρέχει ο ταξιδιώτης μέχρι να καταλήξει στην ακτογραμμή.
Δυστυχώς σήμερα, μετά τις ολέθριες τεράστιες πυρκαγιές που κατέκαιγαν για μέρες τη Βόρεια Εύβοια, δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ισχύει αυτή η εικόνα. Ο εκδρομέας θα πρέπει να διασχίσει εκτάσεις που από καταπράσινες θα παραμείνουν για τα επόμενα χρόνια μαύρες και καρβουνιασμένες και θα αντικρίσει καμένα κουφάρια δέντρων.
Ωστόσο η τελική κατάληξη σε αυτούς τους προορισμούς ήταν τόσο πριν όσο και μετά τις πυρκαγιές μια πανέμορφη ακρογιαλιά που θα συνεχίσει και τώρα να μας χαρίζει δροσερές και χαλαρές στιγμές με μακροβούτια, άραγμα στον ήλιο, εξερευνήσεις του βυθού με τη μάσκα, διάβασμα κάτω από την ομπρέλα και γιατί όχι, ένα γευστικό απομεσήμερο με υπέροχους μεζέδες σε ταβέρνες που «βρέχουν» τα τραπεζάκια τους εκεί που σκάει το κύμα!
Ψαχνά, Λιμνιώνας
Εύκολα από την Αθήνα θα πάτε στη Χαλκίδα και θα κατευθυνθείτε προς Ψαχνά. Στη συνέχεια θα ακολουθήσετε με προσοχή τις πινακίδες προς παραλία Λιμνιώνα.
Ο δρόμος, στενός και ανηφορικός, διατρέχει σημεία του βουνού που έχουν καεί σε παλιότερες πυρκαγιές και στη συνέχεια ανεβαίνει σε χαρακτηριστικό ελατοσκέπαστο διάσελο με άπλετη θέα στο Αιγαίο. Από αυτό το σημείο αρχινούν οι αλλεπάλληλες στροφές που θα σας φέρουν στον όρμο του Λιμνιώνα και στον παραθαλάσσιο οικισμό. Εδώ, ακόμη τα πεύκα καλύπτουν τα γύρω βουνά και σε κάποια σημεία σμίγουν με τα πλατάνια και φτάνουν ώς το ακροθαλάσσι. Ενας βράχος χωρίζει τη συνέχεια της παραλίας σε δύο ξεχωριστές ακρογιαλιές, στρωμένες με χοντρή άμμο που περιφρουρούνται από απόκρημνα βράχια τα οποία βουτούν κάθετα στη θάλασσα. Στο νότιο τμήμα της παραλίας όπου υπάρχει ο οικισμός, λειτουργούν δημοτικές ντουσιέρες, αποδυτήρια, χώρος στάθμευσης οχημάτων και εστιατόρια-ταβέρνες. Το βόρειο άκρο της ακτής το επιλέγουν πολλοί για ελεύθερο κάμπινγκ ενώ τον Αύγουστο γίνεται το αδιαχώρητο από τα αμέτρητα αντίσκηνα.
Αν και αρχές καλοκαιριού είναι ιδανικά να έρθεις εδώ, θα πρέπει να σας πούμε ότι ο Λιμνιώνας, καθώς είναι η πιο κοντινή στην Αθήνα πελαγίσια παραλία, μαζεύει αρκετό κόσμο, κυρίως τις Κυριακές.
Λίμνη, ακτή Σηπιάδα
Το δάσος στο Προκόπι και στο Μαντούδι μόλις που το αγγίξανε οι φλόγες. Ετσι όλη η διαδρομή μέσα από την κοιλάδα του Κηρέα ποταμού παραμένει πανέμορφη. Ομως σαν πάρεις την κατηφοριά για τη Λίμνη Ευβοίας, το θέαμα είναι αποκαρδιωτικό και δυστυχώς αυτή είναι μια εικόνα που θα πρέπει να συνηθίσουμε να τη βλέπουμε για τα επόμενα χρόνια…
Φτάνοντας στη θάλασσα θα δείτε τον δρόμο να διχάζεται. Το αριστερό παρακλάδι εύκολα θα σας οδηγήσει στην παραλιακή πολίχνη της Λίμνης. Ο δρόμος δεξιά τραβά για τα παραθαλάσσια χωριά Χρόνια, Ροβιές, Ηλια και καταλήγει στην Αιδηψό. Δεν θα χρειαστεί να διανύσετε περισσότερα από 3-4 χιλιόμετρα για να δείτε την παραλία της Σηπιάδας, γνωστή και σαν «ακτή Κοχύλι», να ξεπροβάλλει μπροστά σας.
Πρόκειται για μια από τις καλύτερες παράλιες του Β. Ευβοϊκού Κόλπου, στρωμένη με βότσαλο και χαλίκι, ενώ είναι προστατευμένη από τους περισσοτέρους ανέμους. Τα νερά είναι διαυγή και ζεστά και ο βυθός δεν βαθαίνει απότομα όπως σε άλλες ακτές του Ευβοϊκού. Λειτουργούν αρκετά παραλιακά καφέ-καντίνες που παραχωρούν δωρεάν ομπρέλες και ξαπλώστρες στους πελάτες. Συνήθως συγκεντρώνει αρκετό κόσμο από τα γειτονικά χωριά και τη Λίμνη.
Αιδηψός, Γρεγολίμανο & Ακτή
Από την πολυσύχναστη Αιδηψό ακολουθούμε τον ευχάριστο παραλιακό δρόμο που περνά από υπέροχους μικρούς οικισμούς οι οποίοι ακουμπούν σε κατάφυτες θαλασσινές αγκαλιές.
Περνάμε τον ατάραχο, σαν λίμνη, όρμο Γιάλτρων, τα Λουτρά Γιάλτρων και ακολουθώντας τη νέα χάραξη του δρόμου φτάνουμε στο Γρεγολίμανο που από ψηλά μοιάζει κυριολεκτικά σαν ένας μικρός παράδεισος.
Βέβαια πηγαίνοντας προς την ακτή συνειδητοποιείς ότι το μεγαλύτερο μέρος της πευκόφυτης γλώσσας που βρέχεται από τη θάλασσα έχει ήδη από τη δεκαετία του 1970 καταληφθεί από τις εγκαταστάσεις μεγάλης ξενοδοχειακής μονάδας. Φτάνοντας στην ακτή θα δείτε την πινακίδα που θα σας δείξει τον δρόμο για την περίφημη Χρυσή Ακτή, την καλύτερη -όπως λένε οι ντόπιοι- παραλία του Βόρειου Ευβοϊκού Κόλπου.
Η ακτή, που είναι προφυλαγμένη από τους ανέμους, είναι καλυμμένη με ξανθιά άμμο και τα νερά της είναι αβαθή. Βέβαια και εδώ τα τελευταία χρόνια έχουν ξεφυτρώσει beach bars που καταλαμβάνουν με ομπρελοκαθίσματα μεγάλο μέρος της όμορφης ακτής.
Αχλάδι, Αγία Αννα
Από το Μαντούδι, αντί να στρίψετε δεξιά προς Λίμνη θα συνεχίσετε ευθεία προς Ιστιαία. Στην πορεία σας θα βρείτε το μεσόγειο χωριό της Αγίας Αννας που δυστυχώς βρέθηκε στο μάτι της πύρινης συμφοράς και απώλεσε το μεγαλύτερο μέρος του υπέροχου και πολύτιμου δασικού του πλούτου. Θα περάσετε το χωριό και θα συνεχίσετε προς Ιστιαία. Στο ύψος του βενζινάδικου θα στρίψετε δεξιά για το χωριό Αχλάδι και εύκολα θα συνεχίσετε ώς την ομώνυμη παραλία του Αιγαίου. Το όμορφο αυτό ακρογιάλι θεωρείται, όχι άδικα, ένα από τα πιο καθαρά της Β. Εύβοιας. Η παραλία είναι στρωμένη με λαμπερό βότσαλο και τα βαθυγάλαζα νερά της είναι διάφανα, αρκεί βέβαια να μη φυσά βοριάς που τόσο ταλαιπωρεί το σύνολο της ανατολικής ευβοϊκής ακτογραμμής. Λίγο νοτιότερα, ακολουθώντας την παραλιακή διαδρομή προς ακτή Αγκάλη, θα βρείτε τους σχετικά απόμερους και μικροσκοπικούς ορμίσκους Φραγκάκι και Μελίσσι.
Ιστιαία, παραλία Ελληνικών
Ας πάμε τώρα στο βορειανατολικό άκρο της Εύβοιας. Εδώ στο υπογάστριο του άλλοτε πυκνοδασωμένου ακρωτηρίου Αρτεμίσιο συναντάμε το χωριό Ελληνικά, από τα πιο απομακρυσμένα της Βόρειας Ευβοίας (98 χιλιόμετρα από Χαλκίδα). Θα διασχίσουμε τον οικισμό και εύκολα ακολουθώντας ασφάλτινο δρόμο θα καταλήξουμε στην τροπικών χρωμάτων αβαθή, αλλά πελαγίσια αμμουδιά του Αγίου Νικολάου. Υπάρχουν λίγα ενοικιαζόμενα δωμάτια, παραλιακά ταβερνάκια κατά μήκος της ακτής ή στα γύρω κοντινά υψώματα.
Το θαλασσινό σκηνικό συμπληρώνει η νησίδα του Αγίου Νικολάου με το νησιωτικό εκκλησάκι, που παραμένει ακόμα κατάφυτη, αφού οι φλόγες δεν κατάφεραν, ευτυχώς, να περάσουν τη θάλασσα.
Βορειότερα προς το ακρωτήρι Αρτεμίσιο θα βρείτε και άλλες σαφώς πιο απόμερες ακρογιαλιές, όπου όμως θα φτάσετε διασχίζοντας ένα θλιβερό καμένο τοπίο. Στον Νότο θα ανακαλύψετε ακόμη δύο απόμερες παραλίες και το όμορφο ακρογιάλι Μαυρίκας, που το προτιμούν όσοι επιλέγουν να κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ.
Σε γενικές γραμμές θα πρέπει να σας πούμε ότι οι παραλίες του Αιγαίου, δηλαδή αυτές που βρίσκονται στα ανατολικά της Εύβοιας, θυμίζουν έντονα Σποράδες ή Κυκλάδες. Ο ορίζοντας είναι ανοιχτός μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι, τα νερά είναι βαθυγάλαζα και σχετικά βαθιά. Ομως αν φυσά μελτέμι θα πρέπει να ξέρετε ότι το κύμα γίνεται μεγάλο και χρειάζεται προσοχή όταν κολυμπάς. Οι παραλίες που βρέχονται από τα νερά του Βόρειου Ευβοϊκού είναι αρκετά απάνεμες, βαθαίνουν σχετικά απότομα, ενώ η τοπιογραφία εδώ είναι πιο ήπια.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας