Ξημέρωμα Παρασκευής έξω από τη γενική γραμματεία ενημέρωσης, το κτίριο που εν μέσω τηλεοπτικής υστερίας κάποιοι έσπευσαν να χαρακτηρίσουν «Μακρόνησο χωρίς θάλασσα».
Eπειτα από ένα τριήμερο παραληρηματικής αναμονής, μηδενικής ενημέρωσης και ανυπαρξίας πρωτογενούς ρεπορτάζ ελλείψει θέματος, η κούραση και ο εκνευρισμός επικρατούσε σε δημοσιογράφους και τεχνικούς που έκαναν ελεύθερο κάμπινγκ έξω από το κτίριο.
Την ώρα που οι αγωνιούντες συνάδελφοι του ΣΚΑΪ μιλούσαν για «εικόνες ντροπής που έκαναν τον γύρο του κόσμου» και για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των εγκλωβισμένων καναλαρχών, οι οποίοι στερούνταν τα ατομικά τους δικαιώματα, οι πραγματικά εγκλωβισμένοι ήταν οι απ’ έξω.
Ιδρυματοποιημένοι και ανήμποροι να εγκαταλείψουν τον χώρο -πιεζόμενοι από αφεντικά και εργοδοτικούς αρχισυντάκτες- εξύφαιναν σενάρια, αναζητούσαν σκιές στα μπαλκόνια μπας και εντοπίσουν κάποιον υποψήφιο καναλάρχη στα παράθυρα, «διάβαζαν» τα πρόσωπά τους και έβγαζαν συμπεράσματα.
Οσο η κούραση δεν είχε καταβάλει ακόμα τον κόσμο, τα σενάρια έδιναν και έπαιρναν, «πληροφορίες» αναμεταδίδονταν και φυσικά έπειτα από λίγο διαψεύδονταν.
Οι πραγματικές εικόνες ντροπής ήταν τα άθλια φωτομοντάζ και οι γνωστές ειδησεογραφικές ιστοσελίδες-εργασιακές γαλέρες, οι οποίες ανέβαζαν «ειδήσεις» με θέμα τούς ίδιους τους συναδέλφους τους. Ολοι πάντως συμφωνούσαν -ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης και ιδίου συμφέροντος- πως η εικόνα των (δήθεν) «εγκλωβισμένων» ολιγαρχών που μάχονται για τις άδειες επικοινωνιακά ωφελούσε την κυβέρνηση.
Στις 2.40 πια τα ξημερώματα, οι περισσότεροι είχαν σχεδόν αποκοιμηθεί στα αυτοκίνητά τους, στα πεζοδρόμια και σε καρέκλες ενός σωτήριου καφέ που υπήρχε απέναντι από το κτίριο. Κάποια στιγμή κάποιος εντοπίζει μια έντονη (πραγματική για μοναδική φορά) κινητικότητα στην είσοδο του κτιρίου, ο ένας μετά τον άλλο οι απ’ έξω τινάζονται από τις καρέκλες τους και τα πεζοδρόμια, κινητά, κάμερες, μαγνητοφωνάκια τίθενται σε λειτουργία και αρχίζει η γνωστή κλοτσοπατινάδα της ενημέρωσης.
Με το που γίνεται η ανακοίνωση των τελικών νικητών, αλλά κυρίως του συνολικού ύψους των 246 εκατομμυρίων ευρώ, κανείς δεν πίστευε στα αυτιά του και όλοι κοιτάζονταν αποσβολωμένοι. Λίγα λεπτά αργότερα όλοι πέφτουν πάνω στον μάλλον καταβεβλημένο Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος, παρά την πολιορκία, δεν λέει κουβέντα.
Λαλίστατος αντίθετα ο Ιβάν Σαββίδης μίλησε για όλα και έδειξε ικανοποιημένος με τον εαυτό του και τον ρόλο που επέλεξε να διαδραματίσει. Οι πραγματικοί τίτλοι τέλους μπήκαν στις 4 τα ξημερώματα με τις δηλώσεις του εμφανώς ευχαριστημένου υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά.
«Θέλω κι εγώ κανάλι»
Την πρώτη μέρα οι εξελίξεις και οι συζητήσεις ήταν περισσότερες, ο χρόνος κυλούσε και η αγωνία για την ολοκλήρωση της διαδικασίας ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Εντυπωσιακότερο στοιχείο ήταν φυσικά οι ομάδες των διαγωνιζομένων με υπνόσακους και ανεμιστήρες, καθώς και το ασθενοφόρο που παρέλαβε μέλος της επιτροπής.
Το πρώτο ευτράπελο ήταν η εμφάνιση της κυρίας με το πλακάτ «θέλω κι εγώ κανάλι», ενώ η Ελένη Λουκά, επιβεβαιώνοντας τις μοναδικές, όπως αποδείχθηκε, έγκυρες δημοσιογραφικές προβλέψεις, ξεπρόβαλε τελικά το τρίτο βράδυ (ξημερώματα Παρασκευής). «Τσίπρα, μασόνε, σατανά» και διάφορα άλλα φώναξε η γνωστή τηλεπερσόνα για να απομακρυνθεί τελικά από τις αστυνομικές δυνάμεις.
Η δεύτερη μέρα προσέφερε λιγοστές συγκινήσεις στους ρεπόρτερ, με τη μεγαλύτερη πλήξη να τους περιμένει την Πέμπτη. Πρωί πρωί κατέφτασαν τα πρώτα ασφαλιστικά μέτρα στην Καλλιθέα τόσο εναντίον των διαγωνιζομένων όσο και κατά της διαδικασίας.
Στη συνέχεια τα βλέμματα στράφηκαν στο χαρακτηριστικό κίτρινο φορτηγάκι της τροφοδοσίας που η κάθε έλευση του σήμαινε παράταση της διαδικασίας. Το βράδυ έκανε την εμφάνισή του και ένα drone αγνώστου προέλευσης. Με αυτό φαγώθηκαν μερικές ώρες.
Η τρίτη και φαρμακερή ημέρα της δημοπρασίας αποδείχθηκε τελικά η πιο δύσκολη. Δημοσιογράφοι και συνεργεία έκλειναν ώς και 24ωρα παραμονής με ενθουσιασμό όταν εμφανιζόταν επιτέλους η «αλλαγή τους».
Εξω από τη ΓΓΕΕ δεν συνέβαινε τίποτα, με τις ώρες και τα λεπτά να έχουν παγώσει παρά τους τηλεοπτικούς τίτλους που διαβεβαίωναν ότι «από ώρα σε ώρα ή από λεπτό σε λεπτό» ολοκληρώνεται.
Αναστατωμένοι
Το κτίριο θύμιζε τη σειρά «Under the dome» του Stephen King όπου μία κωμόπολη χάνει την επαφή με τον έξω κόσμο. Μερικοί θυμήθηκαν τα φοιτητικά τους χρόνια στο διπλανό Πάντειο, άλλοι έκαναν αναλύσεις για τις άδειες και τα εργασιακά του κλάδου και ορισμένοι άρχισαν πια να «βλέπουν» καναλάρχες στα παράθυρα.
Εξήντα έξι ώρες μετά και λίγα λεπτά μετά τα οριστικά αποτελέσματα, άλλοι ήταν ανακουφισμένοι και άλλοι, όσοι εργάζονται στα κανάλια που δεν πήραν άδεια, εμφανώς αναστατωμένοι για το εργασιακό τους μέλλον. Στο τέλος της βραδιάς τα ερωτήματα ήταν περισσότερα από τις απαντήσεις:
Πώς διασφαλίζεται η ποιότητα της ενημέρωσης; Θα αντικατασταθεί η παλαιά διαπλοκή με μια νέα; Πώς θα στηθούν τα νέα τηλεοπτικά σχήματα, ποιες θα είναι οι καινούριες συμμαχίες και πότε θα έχουμε ξεκάθαρη εικόνα για το νέο τοπίο; Οι 90 μέρες μοιάζουν λίγες.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας