Τον έλεγαν Χρήστο Μιχαλόπουλο

Προθεσμία για να απολογηθεί την Πέμπτη έλαβε χθες από τον εισαγγελέα Θήβας ο αστυνομικός της ΟΠΚΕ που κατηγορείται για τον θάνατο του 17χρονου Ρομ Χρήστου Μιχαλόπουλου. Ο 41χρονος αρχιφύλακας κατηγορείται για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο και παράνομη εκτέλεση πυροβολισμού εξουδετέρωσης. Η οικογένεια του θύματος και ο συνήγορός της αρνούνται κατηγορηματικά το αστυνομικό σενάριο της «εκπυρσοκρότησης», ενώ χθες έξω από τα δικαστήρια συγκεντρώθηκαν συγγενείς και φίλοι του 17χρονου με τις διαμαρτυρίες να συνεχίζονται και το βράδυ έξω από τους οικισμούς των Ρομά της Θήβας.

Την ίδια στιγμή η Διεθνής Αμνηστία με ανακοίνωσή της ζητά τη διερεύνηση πιθανού ρατσιστικού κινήτρου στην υπόθεση αλλά και την άμεση, ενδελεχή, διαφανή και αποτελεσματική έρευνα. Υπενθυμίζει ότι πρόκειται για την τρίτη περίπτωση μέσα σε τρία χρόνια που νεαρός Ρομ χάνει τη ζωή του από αστυνομικά πυρά σε περιστατικό καταδίωξης, μετά από αυτές του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη και του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη.

Αξίζει να σημειωθεί η ρητορική που έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν στις άλλες δύο πολύκροτες υποθέσεις. Στην περίπτωση του 18χρονου Σαμπάνη, η αρχική εικόνα που μετέδιδε η ΕΛ.ΑΣ. ήταν πως ο ίδιος μαζί με άλλους δύο ανήλικους τότε Ρομ είχαν κλέψει ένα αυτοκίνητο και το «χρησιμοποίησαν σαν όπλο» σε βάρος αστυνομικών. Ο ισχυρισμός διαψεύστηκε και από το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά αλλά και από την πλήρη απουσία ιχνών πρόσκρουσης. Στην υπόθεση Φραγκούλη η ΕΛ.ΑΣ. χρησιμοποίησε το επιχείρημα ότι το θύμα είχε κλέψει βενζίνη (αξίας 20 ευρώ). Σήμερα ο ισχυρισμός είναι πως ο 17χρονος Χρήστος Μιχαλόπουλος «πήγε να αρπάξει το όπλο του αστυνομικού».

Εκ διαμέτρου αντίθετη είναι η εικόνα που δίνει από την πρώτη στιγμή ο μικρότερος αδερφός του και συνεπιβάτης στο μοιραίο αυτοκίνητο. Ο ίδιος σε νεότερη δήλωσή του (Alpha) περιγράφει ότι ο αστυνομικός της ΟΠΚΕ «χτυπάει το όπλο στο τζάμι με δύναμη, ανοίγει την πόρτα, τον χτυπάει στα παΐδια κλοτσιά, τον πιάνει από την μπλούζα και μετά τον σκότωσε».

Περισσότερες απαντήσεις θα δοθούν από το ιατροδικαστικό πόρισμα, αφού υπάρχει ασάφεια για το πού δέχτηκε τη σφαίρα του αστυνομικού ο 17χρονος, ενώ σύμφωνα με τον δικηγόρο της οικογένειας Μιχαλόπουλου, Γιάννη Μπαρκαγιάννη, αυτόπτης μάρτυρας-γείτονας καταθέτει πως ο Χρήστος Μιχαλόπουλος δεν πρόβαλε καμία αντίσταση στον αστυνομικό ούτε άρπαξε το όπλο του. Ο κ. Μπαρκαγιάννης κατήγγειλε μάλιστα ότι δεν έγινε καμία κλήση στο ΕΚΑΒ μετά τον θανάσιμο τραυματισμό του νεαρού, δημιουργώντας εκ νέου ερωτήματα για απόπειρα συγκάλυψης της ανθρωποκτονίας. Επιπλέον, καταγγέλλει ότι οι αστυνομικοί ενημέρωσαν την οικογένεια ότι βρισκόταν για 3 ώρες στο χειρουργείο, ενώ ήταν ήδη νεκρός, διερωτώμενος τι συνέβη μέσα σε αυτό το χρονικό κενό που μεσολάβησε.

Ο Παναγιώτης Χαρίτος, πρόεδρος της Οργάνωσης «Ρομά Χωρίς Σύνορα», τονίζει στην «Εφ.Συν.» πως τα τέσσερα παιδιά Ρομά που επέβαιναν στο αμάξι είχαν πάει σε ένα φαρμακείο για να πάρουν κάποια βρεφικά γάλατα για την οικογένειά τους. Υπογραμμίζει την ύπαρξη ρατσιστικού κινήτρου στην υπόθεση: «Υπάρχουν εγκύκλιοι για τις καταδιώξεις, που έπρεπε να γνωρίζουν οι αστυνομικοί της ΟΠΚΕ. Το παιδί ούτε είχε όπλο ούτε έφερε αντίσταση. Ευτυχώς έχουμε πληροφορίες ότι οι άλλοι αστυνομικοί σταμάτησαν τον κατηγορούμενο, αλλιώς θα κινδύνευαν οι ζωές και των άλλων παιδιών. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο αστυνομικός έσπασε το τζάμι του αυτοκινήτου με τη λαβή του όπλου του και μετά χτύπησε τον 17χρονο, τον οποίο πυροβόλησε από περίπου 20 εκατοστά. Το όπλο δεν εκπυρσοκρότησε».

«Το ελάχιστο που πρέπει να γίνει στη μνήμη αυτού του αδικοχαμένου συνανθρώπου μας είναι η πλήρης διαλεύκανση των αιτιών που οδήγησαν στον θάνατό του. Να διερευνηθούν οι συνθήκες θανάτου και το κατάλληλο του επιχειρησιακού σχεδιασμού και εφαρμογής των αστυνομικών πράξεων και πρωτοκόλλων εμπλοκής», αναφέρει μεταξύ άλλων o βουλευτής και τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Κώστας Μπάρκας.

Σαφείς εξηγήσεις και παραδειγματική τιμωρία των ενόχων ζητά η ΚΝΕ, που αναφέρει: «Η όξυνση της καταστολής, η ένταση της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, ο ρατσισμός δεν αποτελούν ούτε μεμονωμένα περιστατικά ούτε αποτέλεσμα της “κακιάς στιγμής” ή “συμπλοκής”, γιατί έχουν πάντα την ίδια κατάληξη: τον θάνατο ενός νέου ανθρώπου Ρομά».