Ανοιξε ο ασκός του σκοταδιού

● Δεν ξεσήκωσε απλώς σάλο. Η σκοταδιστική εκστρατεία παραπληροφόρησης και στοχοποίησης των γυναικών που επιχειρήθηκε με την αφίσα του κινήματος «afistemeNAZIso» (τα κεφαλαία είναι μια συνειρμική υπογράμμιση του άρρωστου μυαλού της υπογράφουσας) κατάφερε να διχάσει κιόλας.

● Σε μια συγκυρία όπου «απειλείται το έθνος» όχι μόνο με αλλοίωση από τους «αλλοεθνείς» αλλά και την υπογεννητικότητα, κατ’ επιταγήν μιας αντιδραστικής ατζέντας, αυτοί που διαφωνούν βαφτίζονται «ιδεολογική κομαντατούρα», «εθνομηδενιστές» και «όχλος». Και μάλιστα από «οπαδούς» της ελευθερίας του λόγου. Το υπέροχο; Η ταύτιση με την επίσημη ανακοίνωση της εν λόγω οργάνωσης που αναρωτιέται: «Δεν έχουμε σαν πολίτες αυτής της Χώρας, αλλά και σαν συλλογικές οντότητες το δικαίωμα να εκφράζουμε ελεύθερα την άποψή μας;». Λες και όσοι διαφωνούν με την προπαγάνδα του «χριστιανικού Ιράν» στερούνται το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου.

● Η «ιδεολογική κομαντατούρα» συμπεριλαμβάνει ακόμη και τους ακόλουθους:

■ Τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Στ. Πέτσα που στη χθεσινή ενημέρωση των δημοσιογράφων είπε ότι: «Οι διαφημιστικές καμπάνιες σε δημόσιους χώρους δεν πρέπει να διχάζουν την κοινωνία μας, ιδίως για τόσο ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα, όπως αυτό. Η Διοίκηση της ΣΤΑΣΥ δεν επέδειξε την ανάλογη εγρήγορση και δεν αξιολόγησε το ζήτημα όπως θα έπρεπε και γι’ αυτό ελέγχεται».

■ Τη γ.γ. Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, που ανακοίνωσε πως «Το νομικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της κάθε γυναίκας στην άμβλωση είναι αδιαμφισβήτητο. Επικροτούμε την απόφαση του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, κ. Καραμανλή να αποσύρει τη συγκεκριμένη καμπάνια από τους σταθμούς του Μετρό. Η πληροφόρηση και η ευαισθητοποίηση του κοινού οφείλουν να βασίζονται στον σεβασμό, την αντικειμενικότητα και την υπευθυνότητα».

■ Τον πρόεδρο της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου Γιάννη Ιωαννίδη που δήλωσε (enikos) ότι η καμπάνια «προσβάλλει τη νοημοσύνη μας και τα δικαιώματα των γυναικών, διότι αμφισβητεί με αθέμιτο τρόπο μία καίρια κατάκτηση, μετά από αγώνες, του κράτους δικαίου: τον αυτοκαθορισμό των γυναικών, το δικαίωμά τους να ορίζουν το σώμα τους και να αποφασίζουν αν θα συνεχιστεί μια εγκυμοσύνη που για οποιονδήποτε λόγο είναι ανεπιθύμητη, στο χρονικό εκείνο σημείο που η επιστήμη και οι θεσμοί της Πολιτείας θεώρησαν ότι μια τέτοια απόφαση πρέπει να είναι απολύτως σεβαστή και αποκλειστική υπόθεση της ίδιας της γυναίκας. Είναι κρίσιμο να αντιληφθούν όλοι πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η οπισθοδρομική διολίσθηση καθώς και την υποκρισία ορισμένων συντηρητικών κύκλων, που ενώ αντιδρούν σε κάθε απόπειρα εισαγωγής του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής, ώστε να προλαμβάνονται οι ανεπιθύμητες κυήσεις και να μειωθούν οι αμβλώσεις, ταυτόχρονα προπαγανδίζουν μηνύματα περιφρόνησης των γυναικών στη βάση αντιεπιστημονικών διαδόσεων ή για λόγους δήθεν διάσωσης του έθνους και αντιμετώπισης “του δημογραφικού”».

● Εκτός μένει ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος Κ. Μπογδάνος, που διαφώνησε λέγοντας (ρ/σ Θέμα 104,6) ότι οι αφίσες «θα έπρεπε να κατέβουν εάν διέδιδαν ψέματα, εάν παρανομούσαν ή προέτρεπαν σε παρανομία, εάν το περιεχόμενό τους ήταν υπερβολικά γραφικό ή εάν η εταιρεία επικαλείτο πολιτική ενάντια στη φιλοξενία κοινωνικών μηνυμάτων, που ίσως κρίνονται αμφιλεγόμενα [...] Η εκστρατεία τοποθετείται υπέρ της μη άσκησης ενός δικαιώματος που δεν αμφισβητείται. Γιατί αυτό το πράγμα περιορίζεται και κατεβαίνει;» αναρωτήθηκε. Μήπως να δει τα ellinikahoaxes για τα ψεύδη;

● Σύμφωνα με τον «όχλο» που τολμά να αμφισβητεί τον σκοταδισμό, στο στόχαστρο δεν βρίσκεται η έγνοια για το αγέννητο παιδί, αλλά ο έλεγχος στο γυναικείο κορμί. Προχθές ζητήσαμε από την οργάνωση να μας ενημερώσει για το κόστος της καμπάνιας στο μετρό. Απάντηση δεν λάβαμε. Περιδιαβαίνοντας την ιστοσελίδα του κινήματος που δημιουργήθηκε περίπου δύο χρόνια πριν, από 19 Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία και με την υποστήριξη της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος, φτάνεις στον «Πανελλήνιο Σύνδεσμο Προστασίας Αγεννήτου Παιδιού» (ΠΑΣΥΠΑΠ) και τον συνδετικό κρίκο με την άμωμο σύλληψη. Θαυμάστε: «ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ σωστά τις ΓΥΝΑΙΚΕΣ –και της εφηβικής και προεφηβικής ηλικίας νέες, αλλά και γενικά τους ΝΕΟΥΣ–, ώστε να μην καταλήξουν ΠΟΤΕ στην τραγική ΕΚΤΡΩΣΗ, ούτε τη χειρουργική ούτε τη φαρμακευτική, έστω κάποιων ωρών και ημερών (με οποιαδήποτε μορφή αντισυλληπτικών: “χάπι επόμενης ημέρας” κ.λπ., όπως και με “σπιράλ”), που είναι πρώιμη ΕΚΤΡΩΣΗ-ΦΟΝΟΣ, αλλά ούτε και με ΣΤΕΙΡΩΣΗ». Και συνεχίζουν: «ΠΡΟΣΟΧΗ επίσης και αποφυγή από τα Κέντρα “Οικογενειακού ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ”, που συνιστούν αντισύλληψη, αλλά και ΕΚΤΡΩΣΗ!… Μακριά από τέτοια κέντρα...». Και καταλήγει «Συμβουλευθείτε και έμπειρο Πνευματικό»: διόλου τυχαία, στη θρησκεία όπου η σύλληψη του τέκνου του Θεού συνέβη διά της οσμής άνθους από γυναίκα παντρεμένη με άλλον...

● «Διάλεξε τη Ζωή. Κίνημα υπέρ της Ζωής» κατέληγαν οι αποκαθηλωμένες πια αφίσες. Μήπως το κίνημα που αγαπάει τα «αγέννητα παιδιά» μισεί τη ζωή, τα παιδιά, τους νέους; Και τους ωθεί σε επικίνδυνες για την υγεία τους συμπεριφορές; Γιατί τι άλλο συνιστά η δαιμονοποίηση της σεξουαλικής αγωγής, της αντισύλληψης, της πρόληψης, της προφύλαξης από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα;

● Εν κατακλείδι: «Σε αντίθεση με τα αυτοκίνητα και τα παπούτσια, το μυαλό και η ελευθερία του λόγου φθείρονται όταν δεν τα χρησιμοποιείς» (Βένιος Αγγελόπουλος, «Αλφαβητάρι για μεγάλους»).