Είναι πρωτοφανές. Οχι μόνον επειδή έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από τότε που κάποιος εκπαιδευτικός απειλήθηκε με παύση για συνδικαλιστικούς λόγους, αλλά και επειδή ο υπουργός Παιδείας αποφάσισε αυταρχικά και ετσιθελικά να «τιμωρήσει» εκπαιδευτικό παρά την ομόφωνα αθωωτική απόφαση (5-0) του Πειθαρχικού Συμβουλίου Αττικής! Σε «δυνητική αργία» έθεσε ο Κυριάκος Πιερρακάκης εκπαιδευτικό που τόλμησε να συντονιστεί με τις συλλογικές αποφάσεις των συνδικαλιστικών εκπαιδευτικών οργανώσεων (ΟΛΜΕ, ΕΛΜΕ).
Η εκπαιδευτικός μετείχε στην απεργία-αποχή που έχει κηρύξει η ΟΛΜΕ -βάσει του σχετικού συνταγματικά οριζόμενου δικαιώματος- και παραπέμφθηκε στο Πειθαρχικό Συμβούλιο για τη δράση της. Η απόφαση ήταν αθωωτική. Παρ’ όλα αυτά, ο υπουργός Παιδείας αποφάσισε να τη θέσει σε «δυνητική αργία» μέχρι να συγκληθεί ξανά και οριστικά το Πειθαρχικό Συμβούλιο. Βέβαια, μέχρι τότε η εκπαιδευτικός θα παραμείνει εκτός υπηρεσίας και με μείωση των αποδοχών της κατά 50%. Γιατί δεν περίμενε ο υπουργός και βιάστηκε να την παραπέμψει σε «δυνητική αργία»; Μόνο εκείνος ξέρει.
Σύμφωνα με την απόφαση, πάντως, επειδή συμμετείχε στις (μαζικές) κινητοποιήσεις κρίθηκε ότι υπέπεσε στο πειθαρχικό παράπτωμα της «χαρακτηριστικώς αναξιοπρεπούς ή ανάρμοστης ή ανάξιας για υπάλληλο συμπεριφοράς εντός ή εκτός υπηρεσίας» και της «παράβασης καθήκοντος κατά τον Ποινικό Κώδικα» τα οποία «μπορούν να επισύρουν την ποινή της οριστικής παύσης».
Κατά την υπουργική απόφαση, η «πειθαρχικώς διωκόμενη προκάλεσε αναστάτωση στους συναδέλφους της αλλά και στους μαθητές, με φωνασκίες, θόρυβο και συνθήματα, προκειμένου να παρεμποδίσει τη διαδικασία αξιολόγησης και την ομαλή λειτουργία της σχολικής μονάδας, ενώ ταυτόχρονα παρεμπόδισε και τη διαδικασία της αξιολόγησης έτερου εκπαιδευτικού με την πρόκληση ταραχής και ψυχικής πίεσης, προτάσσοντας τη συνδικαλιστική της ιδιότητα, διαταράσσοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την ακώλυτη λειτουργία της δημόσιας υπηρεσίας».
Εκανε όλα αυτά τα οποία «είναι τέτοιας φύσης και βαρύτητας, ώστε να διασαλεύεται με την τέλεσή τους η ομαλή και εύρυθμη λειτουργία της υπηρεσίας, καθώς και το κύρος αυτής» και τα οποία επιπλέον «δεν συνάδουν με το σχολικό περιβάλλον» αλλά «και με την ιδιότητά της ως εκπαιδευτικού διαταράσσουν τη σχολική ειρήνη και τάξη, το κλίμα συνεργασίας και εμπιστοσύνης μεταξύ των καθηγητών και των μαθητών, ενέχουν μεγίστη απαξία και αποδεικνύουν απάδουσα προς το δίκαιο συμπεριφορά της πειθαρχικώς διωκόμενης». Κατά συνέπεια, «συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 104 παρ. 1 περ. Β’ του Ν.3528/2007 για τη θέση τής εν λόγω υπαλλήλου σε δυνητική αργία». Υπογραφή «ο υπουργός Κυριάκος Πιερρακάκης».
Με άλλα λόγια, ο υπουργός, λειτουργώντας ως εξαπτέρυγο της αυταρχικής αυλής του πρωθυπουργού -ενώ δεν φαίνεται να το χρειάζεται-, αποφάσισε να καταδικάσει με μόνη την εξουσία του αυτοκρατορικού εκπροσώπου. Θα λάμψει το υπουργικό του παλμαρέ. Και είναι προφανές ότι θα φέρει περηφάνως την υπέρλαμπρη και ιστορική αυτή παρέμβασή του ως απόλυτου άρχοντος στο βασίλειο της Παιδείας που του δόθηκε να διαφεντεύσει.
Είναι προφανές ότι επεδίωξε αυτή τη μέγιστη διάκριση. Πήγε κόντρα σε όλους. Ακόμα και στα αρμόδια -πλην κατώτερά του- όργανα. Αγνόησε παντελώς το Πειθαρχικό Συμβούλιο. Τι είναι το όργανο μπροστά στις υπερεξουσίες του υπουργού της κυβέρνησης της «Νέας Δημοκρατίας»; Εστω κι αν σε δευτεροβάθμιο επίπεδο η απόφαση αλλάξει. Εκείνος -θέλησε και- δημιούργησε τις εντυπώσεις.
Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στη μαζική συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Πειθαρχικό Συμβούλιο την ημέρα της ακρόασης (23/10/24) της εκπαιδευτικού Χρύσας Χοτζόγλου και του έτερου κατηγορούμενου Γιώργου Καββαδία που απαλλάχθηκε «λόγω συνταξιοδότησης» από το όργανο. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε -φυσικά- ούτε στην αθωωτική απόφαση του οργάνου. Τίποτε από αυτά δεν έλαβε υπόψη ο υπουργός. Ισως ήθελε να πει κι αυτός μια φορά «Θα σέβεστε» και να το χορτάσει. Νιώθει καλά τώρα; Πρέπει. Εγραψε Ιστορία.
Στην πολιτική, στην κυβερνητική εξουσία, στον νεότερο συνδικαλισμό. Είναι πολύ πίσω στο παρελθόν γραμμένες τέτοιες σελίδες. Και είναι τόσο νέος -ως άνθρωπος και ως πολιτικός- για τόσο μεγάλο πισωγύρισμα. Αλλά είναι επίσης προφανές ότι -δεν μπορεί- έχει τους δικούς του λόγους για να κάνει τέτοιο άλμα στην Ιστορία και στην πολιτική. Ομως κανένας παρασκηνιακός λόγος δεν είναι αρκετός για τη δικαιολόγηση...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας