Σύνοδος πρυτάνεων με... πονηρό ευρωπαϊκό πτυχίο και «καραμελίτσες» Πιερρακάκη

Από τη σύνοδο των πρυτάνεων ξεκίνησε και επισήμως η εφαρμογή της νέας ατζέντας της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τα Πανεπιστήμια: Δημιουργία κοινού Ευρωπαϊκού Πτυχίου. Την έναρξη ανέλαβε ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μαργαρίτης Σχοινάς, με τη διόλου τυχαία συμμετοχή του στη σύνοδο που ολοκληρώθηκε το Σάββατο. Είναι ακόμη μία «επιταγή» των Ευρωπαίων οι οποίοι, ωστόσο, αυτή τη φορά, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, μεταφέρουν εντολές από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Τι σημαίνει το «κοινό ευρωπαϊκό πτυχίο»; Απενεργοποίηση του ΔΟΑΤΑΠ και ανάλογων φορέων στις ευρωπαϊκές χώρες για τον τυπικό ή ουσιαστικό έλεγχο των τίτλων σπουδών. Αλλιώς, δημιουργία μιας τεράστιας πόρτας από την οποία θα μπορούν να περνούν όχι μόνον τα ευρωπαϊκά αλλά και τα αμερικανικά πτυχία τα οποία, πλέον, θα λαμβάνουν αυτόματη πιστοποίηση…

«Αν ήθελαν οι Ευρωπαίοι να δημιουργήσουν ένα πλαίσιο που θα αφορά μόνον τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., τότε θα είχαν, ήδη, προβλέψει τη δημιουργία αρμόδιων Αρχών για την απαραίτητη ισοτίμηση και πιστοποίηση. Κάτι που μέχρι τώρα ίσχυε για όλες τις εκπαιδευτικές πολιτικές –βάσει κοινοτικού δικαίου–, ενώ πλέον δεν προβλέπεται», αναφέρει στην «Εφ.Συν.» πανεπιστημιακός και έμπειρος γνώστης των ευρωπαϊκών δεδομένων. Και προσθέτουμε: Από τότε που αποφασίστηκε να δημιουργηθεί ο Ενιαίος Ευρωπαϊκός Χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης, όλες οι αποφάσεις, από τη Λισαβόνα και την Μπολόνια μέχρι τις τελευταίες, για την κατοχύρωση των πτυχίων των κολεγίων (για επαγγελματικά δικαιώματα και βάλε) βασίζονταν σε συνθήκες, νομικά πλαίσια καθώς και δεσμευτικές συμφωνίες που υποχρεούνταν να υπογράφουν όλα τα κράτη-μέλη. Το «κοινό ευρωπαϊκό πτυχίο» και οι αυτόματες διαδικασίες κατοχύρωσής του περνούν έξω από όλες τις εκπαιδευτικές δεσμεύσεις που, μέχρι πρότινος, ίσχυαν ως προϋπόθεση για οποιαδήποτε εξέλιξη της ευρωπαϊκής εκπαιδευτικής πολιτικής.

Εν προκειμένω, δεν ορίζεται κανένας αρμόδιος φορέας, καμία θεσμική βάση, ούτε καν πρόβλεψη κεντρικής γραφειοκρατικής διαδικασίας. Ακόμη κι αν ληφθεί υπόψη ότι εκτός από τις ευρωπαϊκές συνθήκες υπάρχει και η πρόβλεψη συμμαχιών μεταξύ των Πανεπιστημίων (βλ. στο πλαίσιο της κινητικότητας), στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει το απόλυτο κενό. Δεν υπάρχει, προς το παρόν τουλάχιστον, καμία πρόβλεψη ή αναφορά για όργανα, φορείς ή διαδικασίες. Θα υπάρξει κάποιος κεντρικός ευρωπαϊκός φορέας; Θα είναι ιδιωτικός; Θα υποχρεώνει ανεξαιρέτως όλα τα κράτη-μέλη να υπακούουν παρά τις διαφορές από χώρα σε χώρα; Θα λειτουργεί μέσω διμερών συνεργασιών; Θα προβλέπει διαδικασίες αντιστοίχισης ή θα γίνεται αυτόματα; Καμία απάντηση δεν έχει δοθεί από τις αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές. Μόνον η ιδέα προχωράει. Και για την προώθηση αυτής της μεγάλης ιδέας πήγε αυτοπροσώπως ο κ. Σχοινάς στη σύνοδο πρυτάνεων. Το στόρι, για την ώρα, πλασάρεται ως «συνέχεια άλλων επιτυχημένων πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως το πρόγραμμα ERASMUS+. Εχει και τίτλο: «Διεθνοποίηση και Εξωστρέφεια στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση». Ενας τίτλος που άνετα χωράει και την όποια πρωτοβουλία –θεσμική ή επιχειρηματική– για την έγκριση υπαρχόντων αμερικανικών φορέων παροχής εκπαίδευσης. Στην Ελλάδα, έχουμε το Deree College, το Alba, το Ανατόλια, οι επικείμενες συνεργασίες τους κ.ο.κ. Μια γενικότερη ομογενοποίηση, μια μεγάλη αγορά χωρίς φρένα αρχίζει να δημιουργείται…

Χάριν εντυπώσεων

Κατά τ’ άλλα, στην ίδια σύνοδο, τα περισσότερα έγιναν για την κατανάλωση εντυπώσεων σε κρίσιμα ζητήματα. Χαρακτηριστικότερο, η καραμελίτσα που πέταξε στους πρυτάνεις αλλά και –μέσω της ανάλογης δημοσιοποίησης– στους φετινούς υποψηφίους πανελλαδικών, ο υπουργός Παιδείας Κυρ. Πιερρακάκης για την «ήπια αύξηση των εισακτέων». Προσπεράστηκε γρήγορα, χωρίς πολλές κουβέντες. Τι να πουν οι πρυτάνεις; Το μαχαίρι της ΕΒΕ (Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής) είναι βαθιά καρφωμένο στο δικαίωμα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Ο Κυριάκος ο δεύτερος είπε κι άλλα προς χάριν εντυπώσεων. Για παράδειγμα, ψηφιοποίηση του συνόλου των διαδικασιών των δημόσιων Πανεπιστημίων αλλά και πρόσκληση «62 εκατ. ευρώ για τη διεθνοποίηση των ελληνικών δημόσιων Πανεπιστημίων» με στόχο τις συνεργασίες με Πανεπιστήμια του εξωτερικού για μεταπτυχιακά προγράμματα.