Μαθήματα ασυδοσίας από Κεραμέως στην ιδιωτική εκπαίδευση

«Η παρουσίαση του σχεδίου νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση έχει σοκάρει και εξοργίσει όχι μόνο τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, αλλά και χιλιάδες πολίτες που αντιλαμβάνονται πλέον ότι η κυβέρνηση εκτελεί επιχειρηματικές εντολές και εργάζεται όχι για την αναβάθμιση της ποιότητας της Παιδείας, αλλά για τη μετατροπή του χώρου της εκπαίδευσης σε ένα απέραντο πεδίο ασύδοτης αγοραίας δραστηριότητας», σχολιάζει η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Εκπαίδευσης (ΟΙΕΛΕ) το νομοσχέδιο για τον «Εκσυγχρονισμό της ιδιωτικής εκπαίδευσης», το οποίο έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση από τις 9 Ιουλίου και ήδη έχει συγκεντρώσει εκατοντάδες σχόλια.

Αλλά και η ΔΑΚΕ Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών, χρησιμοποιώντας το απόφθεγμα του Μενάνδρου «Νόμος πονηρός ανομίαν παρεισφέρει», βάλλει κατά του νομοσχεδίου που «αίρει την ουσιαστική εποπτεία της Πολιτείας στα ιδιωτικά σχολεία», παρατηρεί απερίφραστα: «Γίνεται εύκολα αντιληπτό από ποιους συντάχθηκε και ποιων συμφέροντα εξυπηρετεί» και ζητεί την απόσυρσή του.

Η ΟΙΕΛΕ χαρακτηρίζει το νομοθέτημα «μακράν το χειρότερο στην ιστορία της ιδιωτικής εκπαίδευσης», υποστηρίζοντας ότι επιφέρει δυσμενέστερες αλλαγές ακόμη και από αυτές που είχαν θεσμοθετηθεί επί υπουργίας Αρβανιτόπουλου την περίοδο των Μνημονίων ή επί Κοντογιαννόπουλου το 1990 με ρύθμιση του οποίου απολύθηκαν εν μιά νυκτί 850 ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί, στην πλειονότητά τους συνδικαλιστές.

Η Ομοσπονδία δεν διστάζει να συγκρίνει τη νομοθετική πρωτοβουλία της υπουργού Νίκης Κεραμέως ακόμη και με νόμους της χούντας. Από την πρώτη στιγμή που γνωστοποιήθηκαν οι άξονες του σχεδίου νόμου έγινε αντιληπτό ότι πρόκειται για ένα νομοθέτημα που ελαστικοποιεί περαιτέρω τις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, νομιμοποιώντας τη μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας τους και επιτρέποντας παράλληλα οποιαδήποτε ευέλικτη σχέση εργασίας, που αφήνει ανεξέλεγκτο το πεδίο των απογευματινών δράσεων, το κατεξοχήν πεδίο αδήλωτης εργασίας και φοροδιαφυγής, αλλά και που εξυπηρετεί διευθετήσεις προς συγκεκριμένα ιδιωτικά σχολεία, όπως φαίνεται για παράδειγμα από το άρθρο για τον εσωτερικό κανονισμό.

Η ΟΙΕΛΕ αναλύει τα προβληματικότερα σημεία του νομοσχεδίου:

● Αρθρο 2: «Αξιολόγηση ιδιωτικών σχολείων». Η ρύθμιση ορίζει ότι οι δομές, το εκπαιδευτικό έργο και οι εκπαιδευτικοί των ιδιωτικών σχολείων θα αξιολογούνται αναλόγως των κριτηρίων που έχουν ορισθεί για την αξιολόγηση των δημόσιων σχολείων, ενώ αναφέρει αορίστως ότι είναι δυνατή «η εφαρμογή πρόσθετων κριτηρίων αξιολόγησης από τα ιδιωτικά σχολεία», με την ΟΙΕΛΕ να κάνει λόγο για «σκόπιμη ασάφεια» που δημιουργεί «λόγους απόλυσης για τους εκπαιδευτικούς τους οποίους ο ιδιοκτήτης επιθυμεί να απομακρύνει, έτσι ώστε να ελαχιστοποιεί την πιθανότητα δικαστικής προσφυγής για ακύρωση της απόλυσης για παράβαση του άρ. 281 ΑΚ (καταχρηστικότητα)».

● Αρθρο 3: «Οργάνωση και πρόγραμμα ιδιωτικών σχολείων». Με το εν λόγω άρθρο δίνεται η δυνατότητα στους ιδιοκτήτες των σχολείων να προσλαμβάνουν εκπαιδευτικούς εκτός σχολικής μονάδας για την υλοποίηση των απογευματινών δράσεων, γεγονός το οποίο αποκλείει ουσιαστικά το υπάρχον προσωπικό, το οποίο θα πρέπει να αμείβεται υπερωριακά βάσει της οικείας εργατικής νομοθεσίας. «Βεβαίως, όλα αυτά θα είχαν ισχύ μόνο στην εξαιρετικά απίθανη περίπτωση που ένας ιδιοκτήτης τηρεί τη νομοθεσία. Στη συντριπτική πλειονότητα των ιδιωτικών σχολείων θα απασχολείται στις δράσεις το υπάρχον προσωπικό “εθελοντικά”, με την απειλή της ελεύθερης απόλυσης», σχολιάζει η ΟΙΕΛΕ.

● Αρθρο 4: «Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας». Η Ομοσπονδία υποστηρίζει ότι η παρούσα ρύθμιση στοχεύει στην πλήρη απαγκίστρωση των προγραμμάτων σπουδών των ιδιωτικών σχολείων από το επίσημο ωρολόγιο πρόγραμμα του υπουργείου, υπενθυμίζοντας ότι στο πρόσφατο παρελθόν ορισμένα ιδιωτικά σχολεία επιχείρησαν να προχωρήσουν σε μια τέτοια αλλαγή, με την προσπάθειά τους όμως να πέφτει στο κενό αφού η τότε διεύθυνση εκπαίδευσης δεν την ενέκρινε.

● Αρθρο 5: «Ο ιδιοκτήτης και κάθε μέλος, εταίρος ή μέτοχος του ιδιοκτήτη, αν ο ιδιοκτήτης είναι νομικό πρόσωπο, μπορεί να παρίσταται σε οποιαδήποτε συνεδρίαση του συλλόγου των διδασκόντων, εφόσον είναι εκπαιδευτικός». Η ΟΙΕΛΕ κάνει λόγο για «τοποτηρητή» η παρουσία του οποίου θα επηρεάζει αρνητικά τη βούληση του Συλλόγου Διδασκόντων, παροπλίζοντας ουσιαστικά το όργανο.

● Αρθρο 6: «Αξιοποίηση κτηριακών εγκαταστάσεων». Δίνεται η δυνατότητα στους ιδιοκτήτες να απασχολούν προσωπικό και το καλοκαίρι, προσωπικό που θα απασχολείται διά της βίας και «εθελοντικά», όπως προειδοποιεί η ΟΙΕΛΕ.

● Αρθρο 9: «Συμπλήρωση ωραρίου και δυνατότητα μειωμένου ωραρίου ιδιωτικών εκπαιδευτικών». Νομιμοποιείται η μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας, καταργώντας de facto το διοριστήριο μέσω της εκβιαζόμενης συναίνεσης.

● Αρθρο 10: «Συμβάσεις εργασίας ιδιωτικών εκπαιδευτικών». Καταργείται το προστατευτικό καθεστώς των συμβάσεων εργασίας των εκπαιδευτικών. Οι συμβάσεις μετατρέπονται πλέον σε συμβάσεις του κοινού εργατικού δικαίου, στις οποίες έχουν πλήρη εφαρμογή διατάξεις όπως η αναιτιώδης καταγγελία, η μισή αποζημίωση σε περίπτωση προειδοποίησης απόλυσης (τακτική καταγγελία) ή η μη καταβολή αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης εντός του πρώτου 12μήνου της απασχόλησης και σε περίπτωση μήνυσης (ακόμα και προσχηματικής) του εργοδότη κατά του εργαζόμενου.

● Αρθρο 12: «Η απασχόληση ιδιωτικού εκπαιδευτικού σε σχολείο, φροντιστήριο, κέντρο ξένων γλωσσών, καθώς και σε άλλους φορείς εκπαίδευσης, σύμφωνα με την υποπαρ. Θ3 της παρ. Θ του νόμου 4093/2012, του ιδίου ή άλλου ιδιοκτήτη δεν αποτελεί κώλυμα διορισμού».

Σε αυτό το σημείο κρύβεται μια καλοστημένη παγίδα, καθώς δίνεται φαινομενικά η δυνατότητα σε έναν ιδιωτικό εκπαιδευτικό να εργάζεται ταυτόχρονα και χωρίς κανέναν περιορισμό τόσο σε ιδιωτικό σχολείο όσο και σε φροντιστήριο ή Κέντρο Ξένων Γλωσσών. Μέχρι σήμερα -και για ευνόητους λόγους προστασίας του δημοσίου συμφέροντος- υπήρχε περιορισμός στις ώρες απασχόλησης αλλά κυρίως δεν επιτρεπόταν το φροντιστήριο ή το ΚΞΓ να βρίσκεται στην ίδια εκπαιδευτική περιφέρεια, προκειμένου να αποφεύγεται η αλίευση μαθητών από ένα ιδιωτικό σχολείο προς ένα φροντιστήριο.

Παρά το γεγονός ότι το υπουργείο υποστηρίζει προσχηματικά τον «επωφελή» χαρακτήρα της ρύθμισης και κάνει λόγο για «πρόσθετες πηγές εισοδήματος» για τους εκπαιδευτικούς, ουσιαστικά, με την άρση των περιορισμών, ανοίγει κερκόπορτα: να χάσουν οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί το στάτους των λειτουργών της εκπαίδευσης και τη δυνατότητα να τους εκδίδεται διοριστήριο και επομένως να τους αναγνωρίζεται και η προϋπηρεσία, καθώς θα προκύψουν σχεδόν με βεβαιότητα σημαντικά νομικά κωλύματα γι’ αυτό το διπλό είδος απασχόλησης.

Το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών επίσης ζητεί την απόσυρση του νομοσχεδίου το οποίο «πλήττει βάναυσα τον παιδαγωγικό ρόλο αλλά και τα εργασιακά δικαιώματα χιλιάδων ιδιωτικών εκπαιδευτικών», ενώ θέση παίρνει και ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση ν. Αττικής «Ο Βύρων»: «Δεν είχαμε ποτέ την αυταπάτη πως το πλαίσιο παροχής παιδαγωγικού έργου και ο σεβασμός στα εργασιακά δικαιώματα βαραίνει έναντι της προώθησης του εκπαιδευτικού προϊόντος για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη βιομηχανία της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Με αυτό το νομοσχέδιο δεν κρατούν πλέον ούτε τα προσχήματα, μιας και δεν μπαίνει κανένας φραγμός στα ιδιωτικά σχολεία να είναι πρωτίστως ιδιωτικά».

■ Το νομοσχέδιο θα παραμείνει στη δημόσια διαβούλευση ώς τις 16 Ιουλίου 2020.