Διεθνής Ημέρα Μνήμης και Αλληλεγγύης για τα ίντερσεξ πρόσωπα

Η 8η Νοεμβρίου έχει οριστεί διεθνώς ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης και Αλληλεγγύης για τα Ίντερσεξ Πρόσωπα, και έχει καθιερωθεί με αφορμή την ημέρα των γενεθλίων της Herculine Barbin (1838–1868), Γαλλίδας ίντερσεξ, η οποία αυτοκτόνησε λόγω των πολλαπλών κακοποιήσεων που είχε δεχτεί ως ίντερσεξ πρόσωπο, και της οποίας τα απομνημονεύματα έγραψε ο Μισέλ Φουκώ.

Από την εποχή της Barbin, έως και σήμερα, τα ίντερσεξ πρόσωπα, όπως και τα τρανς πρόσωπα, θεωρούνται πολλές φορές ως «ύποπτοι», ότι «εξαπατούν» σε σχέση με το φύλο τους, απαξιώνονται δημόσια και ταπεινώνονται, και κυρίως και συχνά στη βρεφική ηλικία χωρίς να υπάρχει δυνατότητα συναίνεσης υπόκεινται σε κανονικοποιητές χειρουργικές επεμβάσεις στα γεννητικά όργανα καθώς και άλλες ιατρικές διαδικασίες που όχι μόνον δεν είναι ιατρικά απαραίτητες, αλλά έχουν κατηγοριοποιηθεί από διεθνείς οργανισμούς στην κατηγορία των βασανιστηρίων.

Επιπλέον, τα ίντερσεξ ενήλικα πρόσωπα είναι ευάλωτα στη βία, ακόμη και σε δολοφονίες μίσους, όπως αυτή του 2015, ίντερσεξ προσώπου από την Κένυα , που δολοφονήθηκε από την ίδια του την οικογένεια όταν προσέλαβαν τέσσερεις άντρες να το οδηγήσουν σε απομακρυσμένη τοποθεσία, το νάρκωσαν, του έκοψαν τα γεννητικά όργανα και κατέληξε σε φρικτό θάνατο από αιμορραγία λίγες ημέρες αργότερα.

Οι αρνητικές συμπεριφορές κατά των ίντερσεξ προσώπων, στην πλειοψηφία των κρατών του πλανήτη, θεωρούνται αποδεκτές, σε βαθμό που τα ίντερσεξ παιδιά γίνονται αντικείμενο ακραίας βίας.

Πέραν των περιπτώσεων που συστήνεται από τους γιατρούς στον προγεννητικό έλεγχο να διακόψουν την κύηση όταν διαπιστώνεται ότι υπό κύηση βρέφος είναι ίντερσεξ, και πέραν των κανονικοποιητικών χειρουργικών επεμβάσεων, συχνά δολοφονούνται από τους ίδιους τους γονείς τους για την αποφυγή του στίγματος.

Χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση, καταγράφηκε το 2017, όταν ένας πατέρας καταδικάστηκε μετά από τρεις απόπειρες δολοφονίας κατά του παιδιού του στην Κίνα επειδή το θεωρούσε «τέρας». Ο ίδιος αφότου συνελήφθη δήλωσε ότι δεν άντεχε που το παιδί του δεν ανήκε σε κανένα από τα κυρίαρχα φύλα, ενώ δεν είχε τα χρήματα ώστε να εφαρμοστεί στο παιδί η γνωστή μέθοδος των κανονικοποιητικών χειρουργικών επεμβάσεων.

Όπως προαναφέρθηκε, οι πρακτικές αυτές, των μη συναινετικών χειρουργικών επεμβάσεων στα γεννητικά όργανα, έχουν ταξινομηθεί στην ίδια κατηγορία με αυτήν του Ακρωτηριασμού των Γεννητικών Οργάνων (Female Genital Mutilation – FGM) , και οι οποίες έχουν καταδικαστεί ως βασανιστήριο από τα Ηνωμένα Έθνη που έχουν καλέσει όλα τα κράτη μέλη να τις απαγορεύσουν.

Την ημέρα αυτήν, τιμούμε όλα τα ίντερσεξ πρόσωπα, και ιδιαίτερα τα ίντερσεξ βρέφη και παιδιά που υπήρξαν θύματα αυτής της απάνθρωπης βίας, βασανισμών, δολοφονιών ή φρικτών διακρίσεων και στίγματος.

Στη κατεύθυνση της ελάχιστης αποκατάστασης όλων των παραπάνω, καλούμε την Ελληνική Κυβέρνηση, να ενσωματώσει στην έννομη τάξη της χώρας μας τις δεσμεύσεις του Ψηφίσματος 2191(2017) του Συμβουλίου της Ευρώπης στην ολότητά τους, του Ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 14 ης Φεβρουαρίου του 2019, όπως έχουμε προτείνει σε σχετικό δελτίο τύπου μας από τις 26 Οκτωβρίου 2021, με την ευκαιρία της Διεθνούς Ημέρας Ευαισθητοποίησης για τα Ίντερσεξ Πρόσωπα , καθώς επίσης και του Πορίσματος της Επιτροπής για την Εθνική Στρατηγική Ισότητας των ΛΟΑΤΚΙ+, όπου στο τρίτο κεφάλαιο [3. Κοινωνίες χωρίς αποκλεισμούς για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα], σχετικά με τα ζητήματα που αφορούν τα ίντερσεξ πρόσωπα αναφέρει ότι:

[…]Βασικό ζήτημα που θα έπρεπε να θεσμοθετηθεί είναι η απαγόρευση των μη αναγκαίων ιατρικών χειρουργικών επεμβάσεων «κανονικοποίησης» του φύλου, στείρωσης και άλλων θεραπειών ή παρεμβάσεων που εφαρμόζονται στα ίντερσεξ νεογνά, βρέφη και παιδιά, συμπεριλαμβανομένων και αισθητικών ή προληπτικών επεμβάσεων και 51 γενικότερα ιατρικών παρεμβάσεων όπως η ορμονοληψία σε ηλικία μικρότερη των 12 ετών που αποσκοπούν στη μεταβολή των χαρακτηριστικών φύλου. Επίσης, κρίνεται σκόπιμη η διευκόλυνση στην αλλαγή του ληξιαρχικά καταχωρισμένου φύλου, στη βάση του αυτοπροσδιορισμού.

Δεύτερον, αναγκαία είναι η προσθήκη του κριτηρίου «χαρακτηριστικά φύλου» σε όλα τα σχετικά νομοθετικά κείμενα. Η νομοθετική προστασία από τις διακρίσεις λόγω χαρακτηριστικών φύλου πρέπει να επεκταθεί και στα άλλα πεδία της ζωής, πέραν αυτού της εργασίας (στην εκπαίδευση, στην υγεία και την ασφάλιση, στην απόδοση ασύλου κλπ).

Τρίτον, οι προσφερόμενες σε ίντερσεξ άτομα, και ιδίως σε νεογνά, βρέφη και παιδιά, ιατρικές υπηρεσίες θα πρέπει να παρέχονται με σεβασμό στις ιδιαίτερες ανάγκες και κυρίως στη διασφάλιση του δικαιώματός τους να αποφασίσουν τα ίδια τα άτομα, όταν έχουν την κατάλληλη ηλικία και ωριμότητα, με ανοικτές όλες τις πιθανές εκδοχές της ταυτότητάς τους. Η φροντίδα υγείας θα πρέπει να παρέχεται από εξειδικευμένες διεπιστημονικές ομάδες, που δεν θα παθολογικοποιούν τα ίντερσεξ παιδιά, αλλά θα θέτουν ως προτεραιότητα τις ανάγκες τους, τα δικαιώματά τους και το βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο τους όφελός τους.

Τέταρτον, ένα γενικότερο πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί, αλλά απασχολεί ευλόγως περισσότερο τα ίντερσεξ άτομα, είναι η αδυναμία πρόσβασης στους ιατρικούς φακέλους και τα ιατρικά τους ιστορικά εφ’ όρου ζωής.

Πέμπτον, θα πρέπει να διασφαλιστεί η επάρκεια μηχανισμών ψυχοκοινωνικής υποστήριξης για τους ίντερσεξ ανθρώπους και τις οικογένειές τους από επιμορφωμένους στα ίντερσεξ ζητήματα θεραπευτές […]

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Σ.Υ.Δ.), θα συνεχίσει να εργάζεται για την εξάλειψη κάθε μορφής βασανισμού, βίας και διακρίσεων που υφίστανται τα ίντερσεξ πρόσωπα, με αλληλεγγύη στον αγώνα των ίντερσεξ συνανθρώπων μας και των οικογενειών τους που υποφέρουν από το στίγμα.