Ευρωπαϊκό μπεστ σέλερ!

Είναι αλήθεια πως τα οχήματα «εκτός δρόμου» ασκούσαν πάντα μια ξεχωριστή γοητεία, κυρίως με την ιδέα που υπηρετούσαν. Ελευθερία στη μετακίνηση, χωμάτινες διαδρομές στα βουνά και τις παραλίες, βόλτες στα ποτάμια!

Καθώς όμως η ζήτηση μεγάλωνε και το παιχνίδι ξέφευγε από τους αυστηρά «περιπετειοφάγους», οι νέοι χρήστες ζητούσαν πρόσθετους εξοπλισμούς και ανέσεις, ταχύτητες μεγαλύτερες, ευχρηστία και κυρίως οικονομία.

Σταδιακά τα αυτοκίνητα αυτού του τύπου έγιναν μεγαλύτερα, βαρύτερα, ακριβότερα.

Ο μέσος και όχι αφοσιωμένος στην ιδέα των εξερευνήσεων οδηγός άρχισε να κουράζεται, να αναζητά νέες λύσεις, χωρίς όμως να ξεχνά ορισμένα γενικά χαρακτηριστικά που του άρεσαν.

Ορατότητα μέσα από ψηλή θέση οδήγησης, εσωτερικοί χώροι, τροχοί μεγάλης διαμέτρου, κάποιας μορφής τετρακίνηση «διά παν ενδεχόμενον» και, κυρίως, ξεχωριστή σχεδίαση.

Μια εκτεταμένη απλοποίηση των ανωτέρω και μεταφορά της ιδέας στην καθημερινότητα των περισσοτέρων από εμάς δημιούργησε το Qashqai, αυτοκίνητο με τεράστια εμπορική επιτυχία σε όλη την Ευρώπη.

Με κινητήρα 1.2 DIG-T

Τελευταίο απόκτημα της σειράς η «μικρή» έκδοση των 1.200 κυβ. εκατοστών, ιδιαίτερα κατάλληλη για τη χώρα μας, με αξιοπρόσεκτα όμως χαρακτηριστικά και τεχνολογία.

Αμεσος ψεκασμός, turbo, 16 βαλβίδες και 1.197 κυβ. εκατ. δίνουν 116 ίππους στις 5.000 σαλ και μέγιστη ροπή 190 Nm σε μια περιοχή από 2.000 έως 4.000 σαλ.

Το ερώτημα βέβαια ήταν κατά πόσον το μικρό σύνολο θα μπορούσε επάξια να αντικαταστήσει τα 1.600 κυβικά, αλλά αυτό έμεινε να το μάθουμε στον δρόμο.

Σαν προσθιοκίνητη έκδοση, μπροστά έχει κανονικά γόνατα Μακ Φέρσον και πίσω ημιάκαμπτο άξονα. Η μετάδοση γίνεται αποκλειστικά μέσα από ένα χειροκίνητο κιβώτιο 6 σχέσεων (με 1,2 λίτρα και 1.320 κιλά βάρος, δεν διακινδυνεύεις αυτόματο), τα αμορτισέρ είναι διπλής ενέργειας (και εμβόλων), το δε σύστημα διεύθυνσης έχει ξανασχεδιαστεί.

Από πλευράς εξοπλισμού δεν μας έλειψε τίποτα. Αξίζει όμως να σημειώσουμε εδώ την άριστη ποιότητα υλικών και κατασκευής του αυτοκινήτου, τον ικανοποιητικό χώρο αποσκευών με τα 430 λίτρα όγκου και το κινούμενο πίσω δάπεδο που ρυθμίζεται σε πολλές θέσεις, ανάλογα με το φορτίο που μεταφέρεται.

Το αμάξωμα είναι λίγο μακρύτερο από το προηγούμενο (47 mm), λίγο φαρδύτερο (20 mm) και λίγο πιο χαμηλό (15mm), αλλά στην ουσία έχουμε να κάνουμε με ένα πιο όμορφο και αρμονικό αυτοκίνητο.

Στον δρόμο

Δεν πήραμε ακριβώς τα βουνά με το Qashqai. Η σχετικά μεγάλη απόσταση από το έδαφος και οι τροχοί των 17’ μάς έδωσαν πρόσθετη αυτοπεποίθηση στο πέρασμα κάποιων χωμάτινων διαδρομών, αλλά ποτέ δεν ξεγελαστήκαμε να υπερβάλουμε. Συγκεντρώσαμε την προσοχή μας στις χρήσεις για τις οποίες το αυτοκίνητο αυτό έχει σχεδιαστεί.

Ανεση, χαμηλός θόρυβος και ευκολία χειρισμών στις καθημερινές διαδρομές. Σημαντικά υψηλές μέσες ταχύτητες στον αυτοκινητόδρομο, με τη μέση κατανάλωση test να μην ξεπερνά τα 6,8 λίτρα / 100 χλμ. Κάθε αλλαγή μάς υπενθύμιζε το άριστο κιβώτιο ταχυτήτων (θα θέλαμε ίσως λίγο περισσότερη «αίσθηση» στους χειρισμούς του), αλλά όλα εδώ λειτουργούν κάτω από την κεντρική ιδέα σχεδιασμού του αυτοκινήτου.

Καλή κατασκευή, χαλαρή… συμβίωση και ευρωπαϊκή αισθητική.

Τα συστήματα Active Trace Control (επιβράδυνση εσωτερικού τροχού) και Active Ride Control (έλεγχος στις ταλαντώσεις μεγάλου εύρους της ανάρτησης) βοηθούν σημαντικά τον οδηγό στην κρίσιμη στιγμή, ενώ αυτό που φοβόμαστε περισσότερο, η ικανότητα δηλαδή ενός μικρών κυβικών turbo κινητήρα να κινήσει ένα σχετικά βαρύ αμάξωμα, δεν μας απασχόλησε καθόλου.

(Με τη βασική προϋπόθεση όμως ότι ο οδηγός γνωρίζει καλά το κιβώτιο ταχυτήτων του και μπορεί να «προβλέψει» τις καταστάσεις που δημιουργούνται εμπρός του).