Επιτέλους... ξεγαντζώθηκε

H 20ή Αυγούστου 2023 θα έπρεπε να είναι μία από τις σημαντικότερες ημερομηνίες στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου. Η εθνική ομάδα των γυναικών, που έως τότε δεν είχε περάσει ποτέ από τη φάση των «16» σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, κατέκτησε το πολύτιμο τρόπαιο στην Αυστραλία. Στον τελικό επικράτησε της πρωταθλήτριας Ευρώπης, Αγγλίας, με 1-0, με το γκολ της Ολγα Καρμόνα, μιας κοπέλας που μετά τη λήξη της αναμέτρησης θα μάθαινε ότι ο πατέρας της είχε ξεψυχήσει λίγες ώρες νωρίτερα...

Ομως ο Λουίς Ρουμπιάλες, πρόεδρος της ισπανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, ήρθε να επισκιάσει με τις πράξεις και την εν γένει συμπεριφορά του το επίτευγμα αυτό. Ενώ βρισκόταν στο πάλκο των επισήμων, πανηγύρισε πιάνοντας τα γεννητικά του όργανα – όπως εξήγησε (;) αργότερα, η χειρονομία απευθυνόταν στον ομοσπονδιακό τεχνικό Χόρχε Βίλντα, ώστε να του δείξει ότι «τα έχει μεγάλα!». Κατόπιν, στην απονομή του Kυπέλλου και των μεταλλίων, ο 46χρονος παράγοντας φίλησε στο στόμα μία εκ των διεθνών, την Τζένι Ερμόσο, χωρίς τη συγκατάθεσή της.

Το ποιόν του ανδρός φάνηκε περισσότερο στις ενέργειές του όταν πια το σκάνδαλο είχε ξεσπάσει. Ο τρόπος που επέλεξε να αμυνθεί απέναντι στις κατηγορίες για σεξισμό και ανάρμοστη συμπεριφορά κατέστησε εμφανές το πόσο ακατάλληλος ήταν για το υψηλότερο αξίωμα του ποδοσφαίρου μιας χώρας. Παράλληλα όμως κατέδειξε και το πόσο δρόμο έχει ακόμα μπροστά του το γυναικείο ποδόσφαιρο και οι παίκτριες για να γίνουν και να νιώσουν ισάξιες των ανδρών.

Ο Ρουμπιάλες, λοιπόν, αρχικά κατηγόρησε άπαντες για ψευτο-φεμινισμό και υποβίβασε το συμβάν ως «μια φυσιολογική αντίδραση ύστερα από μια τόσο μεγάλη επιτυχία». Οταν είδε ότι αυτές οι δικαιολογίες δεν περνούσαν, τότε αναζήτησε την Ερμόσο και το περιβάλλον της και πίεσε για να κάνει δήλωση η παίκτρια όπου θα διαβεβαιώνει ότι δεν έγινε τίποτε το σοβαρό. Η κοπέλα όμως κατηγόρησε τον πρόεδρο για σεξιστική συμπεριφορά, είπε ότι ένιωσε ως «θύμα επίθεσης» και τον κατήγγειλε μερικές μέρες αργότερα στην εισαγγελία, η οποία πλέον έχει αναλάβει την υπόθεση.

Οι φωνές που πίεζαν τον Ρουμπιάλες να παραιτηθεί ήταν τόσο πολλές, ώστε εκπλήσσει ο τρόπος με τον οποίο «γαντζώθηκε» επί μακρόν στο αξίωμά του και αρνιόταν να το εγκαταλείψει. Ο λόγος βρίσκεται στην επιδίωξη της Ισπανίας να συνδιοργανώσει με την Πορτογαλία και το Μαρόκο το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2030. Μάλιστα, πριν από το σκάνδαλο Ρουμπιάλες, οι πιθανότητες της υποψηφιότητας αυτής ήταν υψηλές – σε σημείο μάλιστα να εγκαταλείψει τη διεκδίκηση η ζάπλουτη Σαουδική Αραβία και να στοχεύσει στο 2034.

Ο Ρουμπιάλες δεν ήθελε επ’ ουδενί να χάσει την ευκαιρία. Και γι’ αυτό συγκάλεσε έκτακτη συνέλευση. Πολλοί θεώρησαν ότι εκεί θα ανακοίνωνε την παραίτησή του. Κάτι που δεν έγινε. Μάζεψε όλους τους προέδρους των ενώσεων και τα επιτελεία των εθνικών ομάδων και τους είπε ότι δεν πρόκειται να παραιτηθεί. Αυτοί τον άκουσαν ανερυθρίαστα να επιστρέφει τις κατηγορίες στην Τζένι Ερμόσο, κάνοντας το θύμα, λέγοντας ότι «αυτή με έπιασε πρώτη», ενώ χρησιμοποίησε ξανά το επιχείρημα του ψευτο-φεμινισμού και επιπλέον μίλησε για «κοινωνική δολοφονία!». Μετέτρεψε την υπόθεσή του σε καθαρά πολιτικό ζήτημα –κάτι που «φοριέται» πολύ στις ημέρες μας– μιλώντας για κυνήγι μαγισσών από τις γυναίκες υπουργούς της κυβέρνησης του Πέδρο Σάντσεθ. Ετσι, με τον διχαστικό λόγο και χαρακτήρα του, κατάφερε να πάρει το χειροκρότημα των παρευρισκόμενων. Μεταξύ των οποίων και του ομοσπονδιακού τεχνικού των ανδρών, Λουίς ντε λα Φουέντε, που την επόμενη ημέρα ζήτησε συγνώμη για τα παλαμάκια: «Δεν με αναγνωρίζω. Δεν στάθηκα στο ύψος των περιστάσεων και δεν έπρεπε να χειροκροτήσω». Μάλιστα έθεσε στη διάθεση της ομοσπονδίας την παραίτησή του...

Η FIFA ήρθε να βγάλει το ισπανικό ποδόσφαιρο από τη δύσκολη θέση στην οποία το έφερε ο πρόεδρος και οι χειροκροτητές του. Η παγκόσμια ομοσπονδία απαγόρευσε στον Ρουμπιάλες την άσκηση οποιασδήποτε δραστηριότητας σχετικής με το ποδόσφαιρο, αρχικά για 90 μέρες, όσο αναμένεται η τελεσίδικη απόφαση της πειθαρχικής διαδικασίας εναντίον του. Επιπλέον, η FIFA –έχοντας πάρει χαμπάρι την υπερασπιστική γραμμή του έκπτωτου προέδρου– του απαγόρευσε να έρθει αυτός ή το περιβάλλον του σε οποιαδήποτε επαφή με την Ερμόσο.

Ετσι ο Ρουμπιάλες αποφάσισε να παραιτηθεί. Οχι όμως προτού μιλήσει για άλλη μια φορά. Επέλεξε μάλιστα τον... κατάλληλο άνθρωπο, έναν τύπο που τον καταλαβαίνει γιατί είναι εξίσου μισογύνης και σεξιστής. Πρόκειται για τον Πιρς Μόργκαν, τον Αγγλο δημοσιογράφο του Talk TV που έχει κάνει καριέρα ως επαγγελματίας... ταραχοποιός και υπέρτατος εκπρόσωπος του κίτρινου Τύπου της Βρετανίας. Η σχεδόν δίωρη συζήτησή τους ήταν ένα προσεκτικά στημένο σκετς, με τον Μόργκαν τάχα να κάνει άβολες ερωτήσεις στον Ρουμπιάλες, ο οποίος με τη σειρά του δήλωσε ότι είχε την ευκαιρία επιτέλους να μιλήσει με ειλικρίνεια για όσα έγιναν – λες και δεν είχε προηγηθεί το «τσίρκο» της έκτακτης συνέλευσης της ομοσπονδίας. Είπε λοιπόν στον συνομιλητή του ότι «ακόμα και αν είχαν κερδίσει οι άνδρες, με τον ίδιο τρόπο θα φερόμουν». Και ότι «θυμάμαι ως ποδοσφαιριστής ότι στις μεγάλες επιτυχίες υπήρχαν όλων των ειδών τα φιλιά, ακόμα και φευγαλέα στο στόμα!».

Την ερχόμενη ημέρα λοιπόν ο Ρουμπιάλες παραιτήθηκε και πλέον είναι επικεντρωμένος στην υπεράσπισή του. Στο μεταξύ, όμως, η όλη αναταραχή γύρω από το γυναικείο ποδόσφαιρο έδωσε στις παίκτριες την αφορμή για να βγουν σε απεργία, αναβάλλοντας την έναρξη της γυναικείας ισπανικής Λίγκας. Βασικό αίτημά τους, η αύξηση των αμοιβών τους, που απέχουν παρασάγγας από αυτές του ανδρικού ποδοσφαίρου.

Ο κατώτατος ετήσιος μισθός των ανδρών βάσει σύμβασης είναι 182.000 ευρώ, ενώ για τις γυναίκες ήταν 16.000 ευρώ. Η απεργία τους ανέβασε τις αποδοχές τους στα 23.000, αλλά όχι στα 30.000 ευρώ που ζητούσαν. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, επέστρεψαν από χθες στα γήπεδα, αν και το όνειρό τους για ισάξιες αμοιβές, όπως συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, δείχνει μακρινό και απατηλό.

Ας μη γελιόμαστε όμως... Η ισότητα στην Αμερική «επιτρέπεται» κυρίως επειδή το ποδόσφαιρο (soccer) δεν είναι μέσα στα κορυφαία αθλήματα. Στην καλύτερη περίπτωση ίσως είναι πέμπτο, μετά το αμερικανικό φούτμπολ, το μπέιζμπολ, το μπάσκετ και το χόκεϊ επί πάγου. Και από τη στιγμή που η επιδίωξη για ίσες αμοιβές δεν αγγίζει την... αγία τετράδα των αθλημάτων, τότε το soccer μπορεί να «πουλήσει» ισότητα. Αλλιώς η διαφορά θα ήταν ανάλογη με αυτή μεταξύ του ΝΒΑ και της γυναικείας μπασκετικής λίγκας, του WNBA, όπου οι παίκτριες εισπράττουν 44 φορές λιγότερα από τους άνδρες...