Ο πραγματικός τελικός!

Περίμενα με ανυπομονησία τους αγώνες της Μπάγερν Μονάχου με τη Μάντσεστερ Σίτι. Τον Απρίλιο, όταν αναμετρώνται οι καλύτεροι, περιμένεις συναρπαστικά παιχνίδια. Ομως απογοητεύτηκα. Η Σίτι πήρε προβάδισμα 3-0 από τον πρώτο αγώνα. Η Μπάγερν δεν ήταν σε θέση να κοντράρει την αντίπαλό της. Τώρα ανυπομονώ για τα ματς της Ρεάλ με τη Σίτι.

Πρόκειται για το ζευγάρι του περσινού ημιτελικού. Τότε αποδείχθηκε το εκστατικό highlight της σεζόν, με τον νικητή να προκύπτει στην εκπνοή. Πάλι πρόκειται για τις δύο δυνατότερες ομάδες του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ, κάτι που φανερώνει πολλά για το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Η αγγλική και η ισπανική λίγκα προσφέρουν σταθερά αυτές τις δύο ομάδες στις προχωρημένες φάσεις, η Μπουντεσλίγκα καμία. Η Παρί Σεν Ζερμέν είναι μόνο υποσχέσεις, αλλά δεν αποδίδει. Η Ιταλία είναι σε άνοδο, με τις Ιντερ και Μίλαν να έχουν ευνοηθεί από τις κληρώσεις. Ομως η Ρεάλ εναντίον της Σίτι είναι ο πραγματικός τελικός.

Πώς καταφέρνουν η Ρεάλ και η Σίτι να κυριαρχούν στη διοργάνωση; Μέσω πρωτοκλασάτων ποδοσφαιριστών, πρωτοκλασάτων προπονητών, ξεκάθαρων ιδεών, ταυτότητας και ενότητας. Οι πάντες στους δύο αυτούς συλλόγους, προπονητές και παίκτες, κυνηγούν το ίδιο όραμα. Μόνο έτσι είναι εφικτή η αρμονία στον αγωνιστικό χώρο.

Η τοποθεσία παίζει και αυτή τον ρόλο της. Η Ρεάλ Μαδρίτης, κάτοχος 14 τροπαίων Τσάμπιονς Λιγκ, πάντα ήταν εκ των κορυφαίων της λίγκας της. Η Σίτι βρίσκεται σταθερά στην κορυφή της Αγγλίας με τον Πεπ Γουαρδιόλα, με τη βοήθεια του αθλητικού διευθυντή Τσίκι Μπεγκιριστάιν. Μέχρι στιγμής, η Σίτι διαθέτει μόνο έναν διεθνή τίτλο στην τροπαιοθήκη της: το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1970. Επί δεκαετίες μάλιστα, ήταν το Νο2 στην πόλη της, πίσω από τη Γιουνάιτεντ. Ο,τι είναι δηλαδή η 1860 για το Μόναχο ήταν η Σίτι για το Μάντσεστερ. Η φήμη και η δόξα δεν είναι συνυφασμένες με τον σύλλογο αυτό - δεν είναι η φυσική θέση για τους ξεχωριστούς αστέρες της μπάλας.

Αυτό όμως άλλαξε. Πριν από έναν χρόνο, ο ποδοσφαιρικός κόσμος αναρωτιόταν: Πού θα μετακομίσει ο Ερλινγκ Χόλαντ; Είναι κατόρθωμα της Σίτι το ότι ο περιζήτητος Νορβηγός σκόρερ αποφάσισε αμέσως, χωρίς δεύτερη σκέψη. Ο σύλλογος έχει εξελιχθεί σε brand - το κατάφερε ο Γουαρδιόλα την τελευταία επταετία. Αυτό βέβαια είναι ασυνήθιστο και, επιπλέον, διαφοροποιεί τη Σίτι από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Μεγάλο μέρος του brand έχει δημιουργηθεί από τον Πεπ, ο σύλλογος έχει πλέον το στιλ του Καταλανού προπονητή, ο οποίος το διαμόρφωσε - με πολλά χρήματα βέβαια. Γι’ αυτόν τον λόγο τον έφερε στο Μάντσεστερ ο επενδυτής: με τον προπονητή αυτόν, το θέαμα και η επιτυχία είναι εγγυημένα.

Ο Γουαρδιόλα υπογράφει δικό του trend στο ποδόσφαιρο από το 2008, «επειδή γνωρίζει πώς να εξελίσσει όχι μόνο τις ομάδες του, αλλά και τη στρατηγική του», γράφει η El Pais. Υπογραφή του είναι η αγωνιστική του φιλοσοφία, γνωστή από τις θητείες του στην Μπαρτσελόνα και την Μπάγερν Μονάχου: οι παίκτες του επικοινωνούν με πάσες. Στην Αγγλία έχει προσαρμοστεί, στηριζόμενος περισσότερος στη σωματική δύναμη των παικτών του, τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Και στο Μάντσεστερ, όμως, αυτός έχει χτίσει την ομάδα, η οποία πλέον δείχνει πολύ ώριμη. Θα ήταν ωραίο πνευματικό παιχνίδι να δούμε ποιος θα νικούσε σε μονομαχία της Μπαρτσελόνα του 2011 και της Σίτι του 2023.

Ο Γουαρδιόλα, που πάντα ελέγχει τη δράση μπροστά από τον πάγκο του, δίνει ξεκάθαρες οδηγίες, αφήνει όμως και αρκετό χώρο για δημιουργικότητα. Οι παίκτες του ωφελούνται από αυτό. Ο Ιλκάι Γκιντογκάν δεν θα ήταν τόσο επιδραστικός σε άλλη τοπ ομάδα. Αρκετοί ξεχνούν ότι ο Κέβιν ντε Μπρόινε μετακόμισε στη Σίτι από τη Βόλφσμπουργκ, αφότου τον είχε ξεφορτωθεί γρήγορα η Τσέλσι. Και ο Τζακ Γκρίλις, στα 26 χρόνια του, ήρθε από την Αστον Βίλα χωρίς εμπειρία Τσάμπιονς Λιγκ - η δική του ερμηνεία για το πώς παίζεται η θέση του εξτρέμ είναι χάρμα οφθαλμών. Τώρα μάλιστα φέρεται κάθε λεπτό ως μέρος του συνόλου.

Η προσέγγιση του Κάρλο Αντσελότι είναι διαφορετική. Εργάζεται με τις υπάρχουσες πιθανότητες, με το DNA του συλλόγου. Χάρη στην πείρα του ως προπονητή και την καριέρα του ως ποδοσφαιριστή, μπορεί να κρίνει όσο κανείς, με απόλυτη ακρίβεια, τους ανθρώπους και τους θεσμούς σε κάθε μέρος που πάει και να ισορροπήσει τα δυνατά και αδύναμα σημεία τους. Ο Αντσελότι δεν «υπερφορολογεί» κανέναν και δεν απογοητεύεται όταν δεν παίρνει αυτό που δεν θα μπορούσε έτσι κι αλλιώς να πάρει. Η έξυπνη διαχείριση των πόρων φανερώνει ένα ιδιαίτερα ικανό στιλ ηγεσίας.

Οταν ενστικτωδώς παίζει με την μπάλα μπροστά από τον πάγκο του, φορώντας κοστούμι και γραβάτα, όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο διαισθάνονται την αυθεντική προσωπικότητά του. Εχει πετύχει παντού. Με τη Μίλαν κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ το 2007, όταν η εποχή της ιταλικής κυριαρχίας είχε ήδη λήξει. Στη Νάπολι ήταν δευτεραθλητής Ιταλίας, ενώ έσωσε και την Εβερτον από υποβιβασμό.

Ο τωρινός του σύλλογος, η Ρεάλ Μαδρίτης, δεν γνωρίζει όρια, με εξαίρεση την ηλικία. Γι’ αυτό ο Αντσελότι αναλαμβάνει την ευθύνη του μέλλοντος. Σταδιακά έχει επιτρέψει σε νεαρότερους παίκτες, όπως οι Φεντερίκο Βαλβέρδε, Βινίσιους Ζούνιορ, Εντουάρδο Καμαβινγκά και Ροδρίγο, να εξελιχθούν μέσα στην ομάδα γύρω από τους μοναδικούς Κρόος, Μπενζεμά και Μόντριτς. Αισθάνεται κάποιος ότι η Ρεάλ Μαδρίτης θα ανανεώσει ξανά το μεγαλείο της και θα παραμείνει διεκδικήτρια των τίτλων.

Τώρα μπορούμε να περιμένουμε εξαιρετικό ποδόσφαιρο για δύο αγώνες, κάτι που εγγυάται η ευθυγράμμιση των δύο ομάδων. Σίτι εναντίον Ρεάλ, Γουαρδιόλα εναντίον Αντσελότι, απίθανοι ποδοσφαιριστές ενσωματωμένοι σε λειτουργικές ομάδες. Η ημιτελική αυτή σειρά θα κλέψει την παράσταση. Είναι η μονομαχία των δύο ξεχωριστών συλλόγων του καιρού μας, ίσως και των επόμενων ετών.

Καλά έως εδώ. Ομως το Τσάμπιονς Λιγκ θα έπρεπε να είναι υπόθεση περισσότερων από δύο ομάδων, ο ανταγωνισμός θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερος. Είναι πρόσφατο το 7-0 της Σίτι επί της Λιψίας στη φάση των «16». Πού είναι ο συναγωνισμός; Τι συμβαίνει στις άλλες ομάδες; Υπάρχει άραγε μια νέα πρόταση; Στην Ευρώπη των μεγάλων παραδοσιακών ποδοσφαιρικών πόλεων, υπάρχει ανάγκη να προφτάσουν αυτούς που ήδη προηγούνται.

*Ο Φίλιπ Λαμ, Γερμανός πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, αρχηγός της πρωταθλήτριας κόσμου 2014, είναι ο διευθυντής της Οργανωτικής Επιτροπής του EURO 2024 που θα φιλοξενήσει η χώρα του

Τα κείμενα του Φίλιπ Λαμ εμφανίζονται τακτικά στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Είναι μια παραγωγή σε συνεργασία με τον Oliver Fritsch του γερμανικού περιοδικού «Zeit Online» και δημοσιεύεται σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων: Gazeta Wyborcza (Πολωνία), Denník N (Σλοβακία), Guardian (Αγγλία), Sport (Τσεχία), La Repubblica (Ιταλία), Telesport (Κροατία), Politiken (Δανία), Voetbalmagazine (Βέλγιο), L’Équipe (Γαλλία), Delo (Σλοβενία), Tribuna (Ουκρανία & Λευκορωσία), Haaretz (Ισραήλ), Sports Daily (Ρωσία), El País (Ισπανία), Expresso (Πορτογαλία), Aftonbladet (Σουηδία), Makfudbal (Βόρεια Μακεδονία), Postimees (Εσθονία), Verdens Gang (Νορβηγία), 444 (Ουγγαρία), Irish Times (Ιρλανδία), Lead (Ρουμανία), Morgunblaðið (Ισλανδία), Sankt-Petersburgskie vedomosti (Ρωσία), Gazeta Sheshi (Κόσοβο), Times of Malta (Μάλτα), Ilta-Sanomat (Φινλανδία)