Η εθνική ομάδα της Βραζιλίας φέρει ιδιότητες έμψυχου όντος στη σχέση της, όχι ειδικά με τους φίλους του ποδοσφαίρου στην πατρίδα του Πελέ αλλά, συνολικά, με τους Βραζιλιάνους πολίτες.
Η γνωστή, ισχυρή προσωπική σχέση. Tι γίνεται, λοιπόν, στη Βραζιλία μετά την αδυναμία διάκρισης, ισότιμης με το ταλέντο της τωρινής ομάδας; Οποια άλλη εθνική ομάδα κι αν υποστηρίζει κάθε ένας από εμάς στα Παγκόσμια Κύπελλα, όλοι, στο όνομα της κοινής αγάπης για την μπάλα, στεκόμαστε με σεβασμό, δέος για την ακρίβεια, μπροστά στη μοναδικότητα της σχέσης Βραζιλίας-ποδοσφαίρου. Τι γίνεται, λοιπόν, τις τελευταίες μέρες στη γη του Αμαζονίου, εκεί που η μπάλα του ποδοσφαίρου θεωρείται από τον πληθυσμό ερωμένη μα και αγία;
Οι συζητήσεις με Βραζιλιάνους δημοσιογράφους αλλά και Ελληνες που ζουν μόνιμα στην πρωτεύουσα Μπραζίλια και στο Ρίο απέδειξαν πως η ένταση, αποτέλεσμα της πολιτικής κρίσης που έχει ξεσπάσει γύρω από την προεδρία Μπολσονάρο, τα ακόμη και αιματηρά επεισόδια που τη συνόδευσαν τις ημέρες διεξαγωγής του στυγνού (με οργανωτικό κριτήριο) Παγκόσμιου Κυπέλλου στο Κατάρ, ναι, έχουν επηρεάσει τους ρυθμούς αφοσίωσης στην Εθνική ποδοσφαίρου αλλά όχι την ουσία τους.
Ο Μοράις Ντάβιντσον, Βραζιλιάνος άλλοτε παίκτης του ΟΦΗ, μας είχε δηλώσει παλιότερα και μας είπε πάλι τώρα πως «όποια κι αν είναι η πορεία της Εθνικής μας, η σχέση της με τον κόσμο είναι ίδια. Ο Βραζιλιάνος και όλα τα μέλη της οικογενείας του, όταν χάνει η Εθνική μας, λυπάται, συχνά κλαίει, λες κι έχει χάσει ένα... παιδί του».
Μετά το «Μουντιάλ του Κατάρ, διοργάνωση επανόδου της Εθνικής μας στο θέαμα, κοντά στη φαντασία και τον αυτοσχεδιασμό άλλων εποχών, ήδη αναζητείται η μέθοδος διατήρησης της ίδιας απόδοσης» μας μήνυσε ο Πάουλο Ντέντρα, αθλητικός συντάκτης της κρατικής τηλεόρασης. Πώς αναλύεται η ίδια «αναζήτηση»;
«Παίκτες στην τωρινή ομάδα που όπως μου είπες κι εσύ “παίζουν ως Βραζιλιάνοι και όχι σαν Ευρωπαίοι που... πονούν την μπάλα όταν την κλοτσάνε!” είναι οι περισσότεροι. Συμφωνούν σε αυτό πολλοί, τωρινοί αλλά και παλιοί παίκτες, προπονητές ομάδων και αμέσως μετά τονίζουν πως, μετά τη φυγή του Τίτε από τον πάγκο μας, πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος προπονητής ώστε να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο τρόπο η γενιά ποδοσφαιριστών του Κατάρ, ας αποκαλέσουμε έτσι αυτή την εθνική ομάδα. “Ξένος ή Βραζιλιάνος προπονητής;” είναι το ερώτημα μετά την είδηση πως ο Αντσελότι είναι υποψήφιος προπονητής της Εθνικής.
Απαντήσεις ακούς συνέχεια από πολλούς στα μέσα ενημέρωσης τις τελευταίες μέρες… Οι περισσότεροι θέλουν Βραζιλιάνο προπονητή. Ο Ριβάλντο είπε “όχι ξένος προπονητής αλλά Βραζιλιάνος, που μπορεί να καταλάβει τη σημασία που έχει η σχέση του πολίτη με την Εθνική μας”. Συμφωνούν οι περισσότεροι με τον Ριβάλντο, περιμένουμε την απόφαση της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας».
Ο 29χρονος Στέλιος Καμπίρης, Ελληνας δεύτερης γενιάς, συνιδιοκτήτης χώρου εστίασης στο Ρίο, γνωρίζει πολλούς που θέλουν να πάρουν... αγκαλιά τον Ριτσάρλισον. Πριν επιστρέψει στην Αγγλία ώστε να ενταχθεί στην Τότεναμ, ο αρτίστας (ένας από...) της τωρινής «σελεσάο» έκανε κίνηση που «έκλεψε» καρδιές:
«Είδα πριν στην τηλεόραση, με σχόλιο του παρουσιαστή “μακάρι όλοι να πονούν για την Εθνική μας όπως ο Ριτσάρλισον”, τι έχει κάνει στην πλάτη του. Εχει αποτυπώσει τις μορφές του Νεϊμάρ, του Ρονάλντο (σ.σ: του Βραζιλιάνου Ρονάλντο-φαινόμενο) και την υπογραφή του Πελέ. Ολοι, ακόμη κι αν αυτές τις μέρες τρίζουν τα πολιτικά θεμέλια του προέδρου Μπολσονάρο και ο κόσμος νιώθει ανασφάλεια για το μέλλον, νοιάζονται ώστε να συνεχίσει η εθνική ομάδα να παίζει βραζιλιάνικα, δηλαδή θεαματικά όπως τώρα στο Κατάρ αλλά και να έχει αποτελέσματα».
Αρα τον τελικό όπου παρόντες θα είναι οι -κυρίως με ποδοσφαιρικό κριτήριο- άσπονδοι γείτονες Αργεντινοί θα τον δουν χωρίς την αυτοσυγκέντρωση που επιβάλλεται; Ισως... Αυτό, στο όνομα της προσωπικής σχέσης τους με την μπάλα, δεν αναιρεί την ανάγκη που εξέφρασε καλλιτέχνης της μπάλας, ο γνωστός τρελο-Ροναλντίνιο: «Αφού δεν μπορέσαμε εμείς, θέλω να πάρει ο Μέσι αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο».
Αμφότεροι κάτοχοι τρόπου προσέγγισης, κατοχής της μπάλας στα όρια του μυστικισμού, με πηγαίο στόχο την έκσταση, χωρίς τη μεσολάβηση του λογικού, αυτού που επικαλούνται οι ορθολογιστές ώστε να αμφισβητήσουν γνησιότητα όπως η δική τους. Ετσι, όπως ο Ροναλντίνιο, όπως όλοι όσοι αναγνωρίζουμε τη σαγήνη του αυτοσχεδιασμού, λέμε «Μέσι, σήκωσε το χρυσάφι στα χέρια σου».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας