Αυτό που... δεν πήγε καλά

Δεν τίθεται αμφιβολία πως επί των ημερών του Γιούργκεν Κλοπ, η Λίβερπουλ έχει επανακτήσει τη θέση της ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Με τον Γερμανό προπονητή, οι «κόκκινοι» έχουν παίξει εξαιρετικό επιθετικό ποδόσφαιρο, ενώ μπόρεσαν να δημιουργήσουν και ένα αξιοθαύμαστο σύνολο σε όλες τις γραμμές. Και όλα αυτά, μην έχοντας το τεράστιο μπάτζετ άλλων ομάδων όπως η Μάντσεστερ Σίτι.

Τα παραπάνω πιστοποιήθηκαν με σημαντικές επιτυχίες: ένα Τσάμπιονς Λιγκ, ένα πρωτάθλημα, ένα Κύπελλο, ένα Λιγκ Καπ, ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Κοινώς, η Λίβερπουλ κατέκτησε τα πάντα σε λιγότερο από επτά χρόνια.

Ομως, μήπως αυτοί οι αριθμοί είναι φτωχοί για 6,5 σεζόν; Γιατί παράλληλα η συγκεκριμένη ομάδα έχει δύο χαμένους τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ, έναν του Γιουρόπα, ενώ έχασε δύο πρωταθλήματα Αγγλίας στον πόντο. Επίσης, μέχρι φέτος ουδέποτε είχε φτάσει ώς τα προημιτελικά του Κυπέλλου. Οι (οριακές) αποτυχίες μοιάζουν περισσότερες από τις επιτυχίες, ενώ πολλοί φίλοι της Λίβερπουλ είναι μπερδεμένοι: Ηταν η φετινή σεζόν πετυχημένη ή όχι; Τον Μάρτιο διαφάνηκε πως οι «κόκκινοι» ήταν εντός όλων των στόχων, κάτι που συνέβη μέχρι τέλους. Το Λιγκ Καπ και το Κύπελλο κατακτήθηκαν, αλλά τα βαριά χαρτιά (Τσάμπιονς, Πρέμιερ Λιγκ) χάθηκαν στις λεπτομέρειες. Φορέθηκε πολύ η λέξη «κουαντράμπλ», όμως εν τέλει κατακτήθηκαν τα δύο από τα τέσσερα τρόπαια και μάλιστα όχι τα σημαντικότερα.

Κι αν στο πρωτάθλημα ο τίτλος στο τέλος περνούσε από τα χέρια της Σίτι, είναι λίγο ανεξήγητη η προχθεσινή της παρουσία στο Παρίσι. Μα καλά, θα αναρωτηθεί κάποιος, η ομάδα είχε 24 τελικές, πολλές ευκαιρίες και θα μπορούσε να νικήσει. Ναι, αλλά δεν νίκησε. Και είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τόσο πολλούς παίκτες να είναι πεσμένοι ψυχολογικά ή και φοβισμένοι, με συνέπεια αυτό να έχει αντίκτυπο στην απόδοσή τους. Ο τερματοφύλακας Αλισον, οι ακραίοι μπακ Αρνολντ, Ρίτσαρντσον, ο Φαμπίνιο στα χαφ, ο Ντίας με τον Μανέ στην επίθεση δεν έπιασαν επ’ ουδενί υψηλά στάνταρ απόδοσης. Με αποτέλεσμα να υπάρχουν στιγμές που ο Σαλάχ πάλευε μόνος του σε μια συγκινητική βραδιά.

Αυτό δεν αναιρεί πως ο Κλοπ είναι τρομερός προπονητής και παράλληλα διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με τους παίκτες του. Ομως, δεν βρήκε το κουράγιο και τον τρόπο να τους εμπνεύσει γι’ αυτόν τον τελικό. Φταίει ο τρόπος με τον οποίο χάθηκε το πρωτάθλημα; Φταίει ότι η απόσταση από το φινάλε της Πρέμιερσιπ ήταν μόλις έξι μέρες; Φταίει ο ίδιος που ίσως τον πήρε από κάτω όλη η κατάσταση; Ολα είναι πιθανά, όμως αυτός ο ανοιχτόμυαλος, ικανότατος και εξωστρεφής κόουτς πήρε πολύ χαμηλό βαθμό στο κομμάτι της ψυχολογίας.

Και αυτό το καταλαβαίνουμε και από μία του ατάκα στις δηλώσεις μετά το ματς: «Οταν σε ένα παιχνίδι οι τελικές είναι 24-4, τότε κάτι δεν πάει καλά στην ομάδα που έχει τις λιγότερες». Λάθος! Κάτι δεν πάει καλά στην ομάδα που χάνει, ειδικά μάλιστα αν αυτή έχει τις 24. Ο Κλοπ δεν μπόρεσε να εξηγήσει τι πήγε στραβά, όπως και το 2018, όταν έχασε πάλι από τη Ρεάλ και τότε τα απέδωσε όλα στη… διάσειση του Κάριους.

Ο Γερμανός έχει συμβόλαιο μέχρι το 2026, κάτι που σημαίνει ότι διαθέτει χρόνο να κάνει αυτοκριτική και να διορθώσει τα δικά του θέματα. Αυτό που μοιάζει πια σχεδόν σίγουρο είναι ότι τα μελλοντικά του πλάνα δεν θα συμπεριλαμβάνουν τον Σαντιό Μανέ. Ο Σενεγαλέζος αναμένεται να πουληθεί λίαν συντόμως. Στην Μπάγερν λένε οι περισσότεροι, όμως ας περιμένουμε να δούμε τις εξελίξεις. Ο ίδιος έχει δεσμευτεί ότι θα τοποθετηθεί σύντομα. Ισως και σήμερα...

Οχι, η Λίβερπουλ δεν κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ, όμως χιλιάδες κόσμου βγήκαν στους δρόμους για να αποθεώσουν την αποστολή που γύρισε από το Παρίσι. Η εκδήλωση ήταν προγραμματισμένη εδώ και μέρες και παρά το γεγονός πως στο πούλμαν υπήρχαν δύο τρόπαια (Κύπελλο, Λιγκ Καπ Αγγλίας), ενώ χάθηκαν στο νήμα τα βασικά (Τσάμπιονς Λιγκ, Πρέμιερσιπ), ο κόσμος συνέρρευσε στους δρόμους του Λίβερπουλ. Αλλη νοοτροπία...