Ιβάν ο... τρομερός, ξανά Παναθηναϊκός!

Αν όχι ουδείς, σίγουρα απειροελάχιστοι θα μπορούσαν έστω να διανοηθούν στο ξεκίνημα της φετινής αγωνιστικής περιόδου ότι ο Παναθηναϊκός θα ολοκλήρωνε τη σεζόν έχοντας κατακτήσει το πρώτο του τρόπαιο ύστερα από οκτώ χρόνια ανομβρίας.

Χρειαζόταν να διαθέτει κανείς πολύ υψηλό δείκτη φαντασίας για να σκεφτεί -πολύ περισσότερο να περιμένει- ότι, έντεκα μήνες μετά, θα υπήρχαν τόσο έντονα θετικά συναισθήματα, μετά το περσινό κάζο του «τριφυλλιού». Οτι οι ίδιοι, πάνω κάτω, παίκτες θα μεταμορφώνονταν από ασχημόπαπα σε κύκνοι. Θα γίνονταν ένα μεγάλο «πράσινο» κουβάρι, θα τραγουδούσαν τον ύμνο του συλλόγου και θα χοροπηδούσαν σαν μικρά παιδιά, εκστασιασμένοι με τα μετάλλια του Κυπελλούχου τυλιγμένα γύρω από το λαιμό τους.

Κι όμως. Το αδιανόητο συνέβη. Και επειδή όλα τα πράγματα έχουν την αιτία τους, στην περίπτωση του Παναθηναϊκού η αιτία δεν είναι άλλη από τον Ιβάν τον… τρομερό!

Ο Σέρβος προπονητής είναι ο άνθρωπος που τον έκανε να μοιάζει ξανά με… Παναθηναϊκό, αυτός πιστώνεται σε σχεδόν απόλυτο βαθμό την αναγέννηση του «τριφυλλιού», αυτός σήμανε την αντεπίθεση και έδωσε όραμα και ελπίδα για το μέλλον στα εκατομμύρια των φίλων του συλλόγου ανά τον Ελληνισμό.

Η απόφαση του Αλαφούζου να του δώσει τα κλειδιά, το περασμένο καλοκαίρι, ήταν μια από τις ελάχιστες επιτυχημένες κινήσεις της αποτυχημένης πολυετούς παρουσίας του στα ηνία του συλλόγου. Στην προκειμένη περίπτωση, πέτυχε διάνα. Ο Γιοβάνοβιτς πήρε το μάξιμουμ απ' όλους τους παίκτες του, ανέσυρε και αναγέννησε περιπτώσεις ξεχασμένες στη ναφθαλίνη, πέτυχε διάνα στις μεταγραφές, με πρώτους και καλύτερους τους Παλάσιος και Πέρεθ, έβαλε ποδοσφαιρικές αρχές και δημιούργησε από το μηδέν ένα σύνολο, μία ομάδα, που προσέγγιζε τη βαριά φανέλα που φοράει.

Η κατάκτηση του 19ου Κυπέλλου στην ιστορία του Παναθηναϊκού ήταν απλώς το επιστέγασμα. Η απονομή ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης. Αλλωστε, δεν είναι μυστικό. Ολοι στον σύλλογο πάνω στον Σέρβο προπονητή ποντάρουν για την ολική επαναφορά και προσδοκούν με ανυπομονησία τα μελλούμενα. Πρωτίστως, την επιστροφή του «τριφυλλιού» στους ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης και, εν συνεχεία, της διεκδίκησης όλων των εγχώριων τίτλων.

Μια και ο λόγος για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, η κατάκτηση του Κυπέλλου, το Σάββατο, επέφερε ένα έξτρα θετικό μαντάτο στον Παναθηναϊκό. Ο νικητής του Κυπέλλου κέρδισε έναν προκριματικό γύρο στο Europa Conference League και ως εκ τούτου ο Παναθηναϊκός από τον δεύτερο προκριματικό πηγαίνει κατευθείαν στον τρίτο.

Οπερ σημαίνει ότι, στις 18 Ιουνίου, ο Παναθηναϊκός θα μάθει τον αντίπαλό του (όντας στον όμιλο των «ανίσχυρων») για τον τρίτο προκριματικό και στις 2 Αυγούστου για τα πλέι οφ. Δύο ημέρες μετά (4 Αυγούστου), θα δώσει το πρώτο του ευρωπαϊκό ματς ύστερα από πέντε χρόνια και, στις 11 Αυγούστου, τη ρεβάνς. Σε περίπτωση που αποκλείσει αντίπαλο με υψηλή βαθμολογία από τους «ισχυρούς», θα μεταφέρει τη βαθμολογία του αντιπάλου του στην επόμενη κλήρωση. Αποτελούν «κλειδί» τα πρώτα δύο ευρωπαϊκά ματς, καθώς σε ενδεχόμενη πρόκριση απ' τον τρίτο προκριματικό θα αποκτήσει σαφώς περισσότερες πιθανότητες για βατή κλήρωση στα πλέι οφ, μία στροφή πριν από τους ομίλους. Συμμετοχή στους ομίλους, εξάλλου, πέραν του πρεστίζ, αποφέρουν έσοδα ύψους 3 εκατ. ευρώ.