Κάθε γκολ... κέρδος!

Παραγγελιά να ήταν για τον Παναθηναϊκό η πρεμιέρα των πλέι οφ, δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη! Ο θρίαμβος στην Τρίπολη και το αποστομωτικό 4-0 επί του Αστέρα λειτούργησε ευεργετικά για το «τριφύλλι» από πάσα άποψη. Επετεύχθη, άλλωστε, απέναντι σε έναν ισχυρό αντίπαλο που τυγχάνει της αναγνώρισης όλων (από αμιγώς αγωνιστικής πλευράς) και σε μια έδρα που διατηρούσε αήττητο σερί ενός ολόκληρου χρόνου...

Πάνω απ’ όλα όμως ο Παναθηναϊκός έστειλε σαφές μήνυμα σε εχθρούς και φίλους ως προς τη δυναμική της ομάδας, την ποιότητα της δουλειάς που πραγματοποιείται από το προπονητικό τιμ, αλλά και τα υψηλά στάνταρ που διαθέτει και πολλοί είχαν αμφισβητήσει-λησμονήσει εξαιτίας όσων συνέβησαν μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο και το γενικότερο «άδειασμα» που ακολούθησε. Τα κέρδη της εμφατικής 4άρας του Παναθηναϊκού στην Τρίπολη ήταν πολλά, αλλά τα τέσσερα σημαντικότερα είναι τα εξής:

1. Ο Γιάννης Αναστασίου πήρε πάνω του μεγάλο ρίσκο με το αγωνιστικό πλάνο που υιοθέτησε-εφάρμοσε στην Τρίπολη και δικαιώθηκε πανηγυρικά. Με τον Κουτρουμπή, δηλαδή, αμυντικό χαφ και τον Νίνη «ψεύτικο» 9άρι, είναι αδιαμφισβήτητο ότι σε περίπτωση αρνητικού αποτελέσματος θα άκουγε τα εξ αμάξης, με ό,τι συνέπειες μπορεί να είχε αυτό για τον ίδιο και όχι μόνο.

Ο προπονητής του Παναθηναϊκού, εν τούτοις, τόλμησε να εφαρμόσει το διάβασμά του, έκανε «ματ» στη σκακιέρα των πάγκων και οδήγησε το «τριφύλλι» σε μια μεγάλη σε έκταση και σημασία νίκη.

Πρωτίστως όμως ισχυροποίησε την εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του σε αποδυτήρια και κόσμο, γεγονός που μόνον αμελητέο δεν είναι...

2. Η ψυχολογία της ομάδας ανακτήθηκε και η πίστη όλων γιγαντώθηκε στο καλύτερο δυνατό τάιμινγκ. Σε μια χρονική στιγμή που ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν μια ισχυρή τονωτική ένεση προκειμένου να ελαχιστοποιήσει το άγχος και να ξεδιπλώσει στο χορτάρι τις αγωνιστικές της αρετές.

3. Μέσα από το σύνολο και το σαφές αγωνιστικό πλάνο, διατηρήθηκαν στον... αφρό οι φορμαρισμένοι παίκτες της ομάδας, αλλά ταυτοχρόνως αναδείχθηκαν και πρόσωπα που βρίσκονταν για μεγάλο διάστημα στη ναφθαλίνη. Οπως για παράδειγμα ο Κουτρουμπής, που ήταν εξαιρετικός σε αυτόν τον νέο ρόλο που του έδωσε ο Αναστασίου, ή ο Μπούρμπος, που (μετά το αρχικό προβληματικό 15λεπτο) έκανε μακράν το καλύτερό του εκτός έδρας ματς με την πράσινη φανέλα.

Οπως ο Κλωναρίδης, που οργίασε από την αριστερή πλευρά, ο Νίνης, που με τις κάθετες πάσες-φαρμάκι και την ποιότητά του έδειξε ικανός να μονιμοποιηθεί ως βασικός, ή ο Μαυρίας, που μπήκε ως αλλαγή και «τρομοκράτησε» την αντίπαλη άμυνα. Συν βεβαίως τους συνήθεις υπόπτους, τον απίστευτο φέτος Νίκο Καρέλη, που σπάει όλα τα κοντέρ, και τον Ταυλαρίδη, που πήρε τη ρεβάνς απ’ το χουνέρι στη Λεωφόρο και «έσβησε» τον Μπαράλες.

Κι όλα αυτά δίχως τον ανέτοιμο Μπεργκ στην 11άδα, με τον Πράνιτς στον πάγκο και τον Πέτριτς στην εξέδρα...

4. Το πλέον ενθαρρυντικό για τον Παναθηναϊκό όμως ήταν η ετοιμότητα, η συγκέντρωση και κυρίως η συσπείρωση που έδειξε και η εικόνα ΟΜΑΔΑΣ στην Τρίπολη, ύστερα από αρκετό καιρό. Τα δεδομένα «μιλούν» από μόνα τους. Ο Μπεργκ ζήτησε από τον Αναστασίου να τον πάρει στην αποστολή και εάν χρειαστεί να τον χρησιμοποιήσει για λίγα λεπτά. Ο Σίλντενφελντ έχει ήδη κλείσει στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ, αλλά αγωνίστηκε λες και είχε... ανανεώσει, σκοράροντας μάλιστα το πρώτο καθοριστικό γκολ του αγώνα. Ο δε πάγκος δεν είχε ξενερωμένα ή αδιάφορα πρόσωπα, αλλά «συμμετείχε» ενεργά και ζούσε το ματς από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό...