Μείναμε πάλι με την... όρεξη!

Αναμφισβήτητα, το κορυφαίο παιχνίδι στον κόσμο είναι αυτό ανάμεσα στη Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα. Κάθε ποδοσφαιρόφιλος που σέβεται τον εαυτό του και αγαπάει το άθλημα θα ήθελε μια φορά να δει αυτές τις δύο ομάδες να κονταροχτυπιούνται σε έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Το απόλυτο ντέρμπι στον απόλυτο θεσμό σε επίπεδο συλλόγων.

Δυστυχώς, η... μοίρα δεν έχει θελήσει να το απολαύσουμε δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη! Για την ακρίβεια δεν φταίει βέβαια η... μοίρα, αλλά οι δύο ομάδες που δεν έχουν «συντονιστεί» ποτέ ώστε να φτάσουν μαζί σε έναν τελικό.

Τέσσερις φορές, όλες μέσα στον 21ο αιώνα, οι δύο μεγάλες ισπανικές ομάδες έφτασαν ώς τα ημιτελικά, δίχως να κληρωθούν μεταξύ τους. Ολοι κάναμε σχέδια και όνειρα για τον πλέον ονειρεμένο τελικό όλων των εποχών, αλλά μείναμε στα σχέδια και τα όνειρα.

Το 2000, η Ρεάλ έπαιξε με τη Μπάγερν στους «4», ενώ η Μπαρτσελόνα έπεσε πάνω στη Βαλένθια. Λίγο νωρίτερα μέσα στη σεζόν, οι Βαυαροί είχαν συναντήσει τους Μαδριλένους στη δεύτερη φάση των ομίλων, που τότε υφίστατο, και νίκησαν δύο φορές με σκορ 4-1 εντός και 4-2 εκτός έδρας αντίστοιχα.

Στα ημιτελικά που... σοβάρεψαν τα πράγματα, η Ρεάλ ήταν αυτή που πήρε την πρόκριση, επικρατώντας με 2-0 στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» και χάνοντας με 2-1 στο Μόναχο.

Η «βασίλισσα» ήταν συνεπής στο ραντεβού των Παρισίων, η Μπαρτσελόνα όμως όχι. Επεσε πάνω σε μια υπερηχητική Βαλένθια, η οποία τη διέσυρε με 4-1. Η νίκη των «μπλαουγκράνα» στη ρεβάνς με 2-1 δεν είχε αντίκρισμα.

Στον τελικό, η επικράτησε η εμπειρία του ενθουσιασμού και η Ρεάλ νίκησε με 3-0, κατακτώντας το όγδοο Τσάμπιονς Λιγκ στην ιστορία της.

Η μεγαλύτερη ευκαιρία που χάθηκε ήταν το 2012. Η Ρεάλ κλήθηκε ν’ αντιμετωπίσει εκ νέου την Μπάγερν, η οποία μπορεί να είχε φτάσει στον τελικό του 2010, αλλά ήταν ακόμη στην πρώτη χρονιά του Γιουπ Χάινκες, που δεν είχε τελειοποιήσει ακόμη το έργο του, όπως φάνηκε την επόμενη χρονιά.

Επειτα από μία νίκη εκατέρωθεν, με σκορ 2-1, το ζευγάρι οδηγήθηκε στη διαδικασία των πέναλτι, εκεί δηλαδή που δεν υπάρχουν φαβορί και αουτσάιντερ. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Κακά και ο Σέρχιο Ράμος δεν ευστόχησαν και έτσι οι Γερμανοί οδηγήθηκαν στον τελικό, που γινόταν στο γήπεδό τους, την «Αλιάντς Αρένα».

Στο συγκεκριμένο ραντεβού δεν... εμφανίστηκε ούτε η Μπαρτσελόνα.

Την Τσέλσι είχαν όλοι ξεγραμμένοι, αλλά αυτή προκρίθηκε, παρότι: Βρέθηκε πίσω στο σκορ με 2-0 μέσα στο «Καμπ Νόου» (είχε νικήσει 1-0 στο Λονδίνο) και με παίκτη λιγότερο. Οι Αγγλοι, με προπονητή τον υπηρεσιακό Ντι Ματέο, ισοφάρισαν σε 2-2 και προκρίθηκαν αυτοί. Λίγες εβδομάδες μετά, η έκπληξη ολοκληρώθηκε, με τους «μπλε» του Αμπράμοβιτς να νικούν (στα πέναλτι) και την οικοδέσποινα Μπάγερν.

Μία χρονιά μετά, το ενδεχόμενο ενός clásico επανήλθε. Καμία από τις δύο ομάδες δεν πήγε στον τελικό, αλλά η μία εξ αυτών δεν πλησίασε καν. Η Μπαρτσελόνα κληρώθηκε με την υπερηχητική Μπάγερν και συνετρίβη δύο φορές, με 4-0 και 3-0.

Αντίθετα, η Ρεάλ έδειχνε πως είναι το φαβορί επί της Ντόρτμουντ. Η ομάδα του Μουρίνιο έχασε τα... αυγά και τα πασχάλια στη Βεστφαλία, αποχωρώντας με ήττα 4-1. Στη ρεβάνς πάλεψε, αλλά δεν μπόρεσε ν’ ανατρέψει την κατάσταση, αφού η νίκη της με 2-0 δεν έφτανε.

Στον γερμανικό «εμφύλιο», που προέκυψε στο «Γουέμπλεϊ», η Μπάγερν επικράτησε με 2-1.

Φέτος, πάλι φτάσαμε στο σημείο να συζητάμε για τη μεγάλη ισπανική μάχη. Υπήρχε ένα σοβαρό ερώτημα, από τη στιγμή που η Μπάρτσα θα έπαιζε και πάλι με την Μπάγερν του Γουαρδιόλα. Δεν υπήρξε πρόβλημα. Με το 3-0 του πρώτου ματς, οι «μπλαουγκράνα» έθεσαν στιβαρές βάσεις πρόκρισης, που κράτησαν μετά και από τον επαναληπτικό του Μονάχου.

Την Τετάρτη το βράδυ, όλοι περίμεναν τη Ρεάλ να ακολουθήσει, αν και είχε ηττηθεί από τη Γιουβέντους με 2-1 στον πρώτο αγώνα. Το πολυπόθητο 1-0 ήρθε νωρίς από τον Κριστιάνο Ρονάλντο, όμως δεν είχε ανάλογη συνέχεια. Οι Ιταλοί ισοφάρισαν με τον Μοράτα και άντεξαν στην πίεση των πρωταθλητών Ευρώπης.

Ενα ακόμη clásico είχε «αναβληθεί». Του χρόνου βλέπουμε...