Ενας νέος αθλητικός νόμος χωρίς τις διατάξεις που εξασφαλίζουν στην ΕΠΟ το «αυτοδιοίκητο» του ποδοσφαίρου είναι ένα... ξεδοντιασμένο και μισοπεθαμένο λιοντάρι.
Εχει πολύ μεγάλη σημασία να κυνηγήσει μια κυβέρνηση τη βία στα γήπεδα ή να εξασφαλίσει την ύπαρξη ποδοσφαιρικών ανώνυμων εταιρειών με ίσους όρους συμμετοχής στο πρωτάθλημα, αλλά από την άλλη, με μια ποδοσφαιρική ομοσπονδία σαν αυτή που υπάρχει σήμερα, όταν κανείς δεν μπορεί να την αγγίξει, δεν είναι δυνατόν να εγγυηθεί κάποιος πρωτάθλημα ίσων ευκαιριών.
Η αλήθεια είναι πως όσα ραντεβού και να γίνουν ανάμεσα στον υφυπουργό Αθλητισμού και τους ανθρώπους της UEFA, οι διαφωνίες θα μείνουν διαφωνίες.
Κάθε χώρα έχει τις ποδοσφαιρικές της ιδιαιτερότητες, αλλά σε καμιά το καταστατικό και οι κανόνες της εθνικής της ομοσπονδίας δεν αλλάζουν με κυβερνητικές παρεμβάσεις, εκτός αν μιλάμε για δικτατορικά καθεστώτα, εκεί που η κυβέρνηση διορίζει ουσιαστικά τη διοίκηση και κανένας δεν τολμάει να την καταγγείλει στη FIFA.
Αρα και η Ελλάδα, όπως όλοι, τα όποια προβλήματά της είναι υποχρεωμένη να τα λύνει στo πλαίσιo του «αυτοδιοίκητου».
Εδώ ξεκινάει το θέμα για τον Σταύρο Κοντονή, ο οποίος, ενώ βλέπει πάρα πολύ σοβαρά τα προβλήματα βίας και αναξιοπιστίας που ταλαιπωρούν το ελληνικό πρωτάθλημα, δείχνοντας τη διάθεση να τα αντιμετωπίσει και να τα λύσει, έχει διαλέξει τη λάθος μέθοδο. Βιάστηκε να κατεβάσει νόμο με διατάξεις που θίγουν τη λεγόμενη «αυτονομία του ποδοσφαίρου», ενώ δίνει στον εαυτό του υπερεξουσίες που τουλάχιστον ενοχλούν.
Διπλό το φάουλ. Και γι’ αυτό είναι φανερό ότι ένα τέτοιο νομοσχέδιο δεν πρόκειται να περάσει ατόφιο, όσο κι αν καθυστερήσει η ψήφισή του για λόγους τακτικής και συνεννοήσεων.
Αρα, ο μόνος δρόμος είναι να υπάρξει η απαραίτητη εσωτερική συνεννόηση χωρίς τον κίνδυνο αποβολής της χώρας από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Οχι πως δεν θα την άξιζε στο ποδόσφαιρό μας, αλλά επειδή μια παρόμοια ακραία κατάσταση θα εξαφάνιζε την Ελλάδα από τον ευρωπαϊκό χάρτη μετά από τιμωρία και όχι ύστερα από δική μας απόφαση να φύγουμε από την Ευρώπη.
Παράλληλα, είναι σχεδόν σίγουρο πως μια τέτοια εξέλιξη δεν θα βοηθούσε να ξανασηκώσουν οι ομάδες μας κεφάλι μέσα σε νέο, υγιές πλαίσιο, που είναι και το κυρίως ζητούμενο. Οσο είναι δυνατόν να ανακάμψει οικονομικά η χώρα μας εκτός ευρώ, άλλες τόσες οι πιθανότητες να εξυγιανθεί η μπάλα μας εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων με υπουργικές διοικητικές παρεμβάσεις.
Μια ελπίδα να αλλάξει κάτι είναι η έρευνα για την ύπαρξη «εγκληματικής οργάνωσης» στο ποδόσφαιρο. Αν προχωρήσει μαζί με την άλλη υπόθεση για τα «στημένα» του 2011, που ακόμη βρίσκεται στα συρτάρια, τότε θα έχει γίνει μια αρχή για να βρεθούν εκτός ποδοσφαίρου οι άνθρωποι που δημιούργησαν όλο αυτό το έκτρωμα.
Σοβαρό ρόλο μπορεί επίσης να παίξει το κράτος, τόσο στην καταπολέμηση της βίας όσο και στη φοροδιαφυγή. Και φυσικά το πιο βασικό αλλά και πιο δύσκολο (δεν θα κουραστώ να το λέω) είναι να καταφέρει ο υφυπουργός να καθίσει στο ίδιο τραπέζι τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Μελισσανίδη και τον Σαββίδη για τη δημιουργία μιας νέας ΕΠΟ ίσων αποστάσεων από όλους.
Φαντάζει αδύνατο, αλλά εκεί θα φανεί η ικανότητά του και όχι στην παραγωγή «μεγαλοπρεπών» νομοθετημάτων, έτσι για να λέει ότι κάτι κάνει.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας