Ετσι κάνει business το Κατάρ!

Ο Νεϊμάρ στην Παρί Σεν Ζερμέν έναντι 222 εκατ. ευρώ. Ισως είναι η μεταγραφή που άλλαξε οριστικά το περιβάλλον στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Γιατί πλέον είναι αδύνατο να υπολογίσει κανείς την πραγματική αξία ενός παίκτη.

Οπως είπε πρόσφατα ο Αρσέν Βενγκέρ, «η τιμή ενός ποδοσφαιριστή δεν καθορίζεται πια από τις ικανότητές του ή την προοπτική του, αλλά από την ταυτότητα και την οικονομική δύναμη του επίδοξου αγοραστή.

Για παράδειγμα, αν η Μπαρτσελόνα τώρα ενδιαφερθεί για έναν παίκτη και προσφέρει 50 εκατ. ευρώ, θα εισπράξει την απάντηση: “Εχεις 222 εκατ. ευρώ φρέσκα στα ταμεία σου, οπότε μπορείς να δώσεις 100...” Αν οι άλλοι σύλλογοι δεν έχουν τέτοια χρήματα, τότε μιλάμε για μονοπώλιο». 

Και σε αυτό το μονοπωλιακό περιβάλλον ξεχωρίζει ο Νασέρ Αλ-Χελαϊφί, ο πρόεδρος της Παρί Σεν Ζερμέν.

Ο 43χρονος επιχειρηματίας γεννήθηκε στην Ντόχα του Κατάρ και φοίτησε στα ίδια σχολεία με τη βασιλική οικογένεια του αραβικού κρατιδίου.

Ηταν επαγγελματίας τενίστας και μέλος της ομάδας της χώρας του στο Κύπελλο Ντέιβις.

Εφτασε μάλιστα μέχρι το Νο 995 της παγκόσμιας κατάταξης της ΑΤΡ στην περίοδο 1992-2002.

Κατόπιν, συνέχισε στον χώρο της αντισφαίρισης, αλλά από διοικητικό ρόλο. Είναι ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τένις του Κατάρ και επίτιμος πρόεδρος της ασιατικής ομοσπονδίας του αθλήματος. 

Ιδρυσε την εταιρεία beIN Media Group, που δραστηριοποιείται στον χώρο των μέσων ενημέρωσης και ψυχαγωγίας στη χώρα του.

Ο όμιλος αυτός διαθέτει 22 τηλεοπτικά κανάλια, εκ των οποίων τα 17 είναι ΗD (υψηλής ευκρίνειας) και εκπέμπουν σε πολλές χώρες του κόσμου.

Επιπλέον ο Αλ-Χελαϊφί είναι πρόεδρος και ο «φανερός» διαχειριστής της Qatar Sports Investments, μιας τεράστιας επιχείρησης που στηρίζει τον αθλητισμό του κρατιδίου και επενδύει σε διάφορες ποδοσφαιρικές ομάδες της Ευρώπης. 

Τον Οκτώβριο του 2011, το επενδυτικό fund Qatar Investment Authority, που ανήκει στην Qatar Sports Investments, απέκτησε το 70% της Παρί Σεν Ζερμέν και ο Αλ-Χελαϊφί πήρε τη θέση του προέδρου στον σύλλογο. Πέρσι απέκτησε και το υπόλοιπο 30%. 

Στην πρώτη του χρονιά ως πρόεδρος, επένδυσε 130 εκατ. δολάρια για να φέρει στο «Παρκ ντε Πρενς» μεγάλα ονόματα του ποδοσφαίρου.

Ομως η προσπάθεια αυτή δεν ήταν αρκετή και η ομάδα τερμάτισε τη σεζόν δεύτερη, πίσω από τη Μονπελιέ.

Δεν σταμάτησε όμως τις μεταγραφές -το αντίθετο μάλιστα, καθώς ξεπερνούν πλέον το 1 δισ. ευρώ από το 2011 έως σήμερα- κι έτσι ανέβασε την ομάδα στην κορυφή της Γαλλίας από την οποία έπεσε μόλις τον περασμένο Μάιο.

Επιχειρηματική δεινότητα, έντονη προσωπικότητα και προσωπική περιουσία άνω των 16 δισ. ευρώ είναι στοιχεία αρκετά για να βρίσκεται ο Αλ-Χελαϊφί μόνιμα στην επικαιρότητα.

Σύμφωνα με τη L’Equipe είναι ο πλέον ισχυρός άνθρωπος στο γαλλικό ποδόσφαιρο. 

Πίσω του βέβαια βρίσκεται ο προσωπικός του φίλος και εμίρης του Κατάρ, Ταμίμ μπιν Χαμάντ Αλ Τανί.

Από το καλοκαίρι του 2012, όταν ξοδεύτηκαν 149,5 εκατ. ευρώ για να πάνε στο Παρίσι παίκτες όπως ο Τιάγκο Σίλβα και ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, οι άνθρωποι από το Κατάρ δεν είχαν δώσει τόσα χρήματα όσο φέτος. 

Η απόφαση για την... επιθετική απόκτηση του Νεϊμάρ δεν είναι μόνο ποδοσφαιρική. Οπως ανέλυαν πρόσφατα Γάλλοι οικονομολόγοι, ειδικοί στο μάρκετινγκ, «αποκτώντας τον Νεϊμάρ, έναν από τους τρεις καλύτερους παίκτες στον κόσμο μαζί με τον Μέσι και τον Κριστιάνο Ρονάλντο, τα αφεντικά της Παρί Σεν Ζερμέν θέλουν βέβαια να δείξουν έτοιμοι για θριάμβους του project τους στην Ευρώπη, αλλά κυρίως θέλουν να αποδείξουν ότι, παρά το πρόσφατο εμπάργκο από τη Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες, παραμένουν οικονομικά εύρωστοι». 

Για το Κατάρ, η Παρί Σεν Ζερμέν είναι το παράθυρό τους στον κόσμο και η επένδυση στον Νεϊμάρ αποδεικνύεται πολιτική κίνηση. Είναι η συνέχεια στο στρατηγικό σχέδιο της επένδυσης στον διεθνή αθλητισμό για να ανεβάσει το προφίλ του, πάντα συνοδεύοντας τις κινήσεις του με εξωφρενικά ποσά.

Το 2010, προς γενική έκπληξη, εξασφάλισε τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022 -και ακόμα δεν μάθαμε επισήμως τις υποσχέσεις και τα χρήματα που δόθηκαν κάτω από το τραπέζι ώστε να πάρει τις αναγκαίες ψήφους από τα μέλη της «αμαρτωλής» FIFA.

Λίγο καιρό αργότερα, ήρθε η συμφωνία με την Μπαρτσελόνα για τη διαφήμιση του Qatar Foundation και, αργότερα, της Qatar Airways στην «μπλαουγράνα» φανέλα. 

Γενικά ό,τι κάνει το κρατίδιο την τελευταία εικοσαετία είναι θεαματικό και στοχεύει στο να ξεχωρίζει.

Ολα ξεκίνησαν το 1996 με τη γέννηση του τηλεοπτικού σταθμού Al Jazeera και συνεχίστηκαν με τον ενεργό του ρόλο στην κρίση της Λιβύης, της Συρίας και στην ανοικοδόμηση της Γάζας. Πάντα χάρη στο άπλετο χρήμα που διαθέτει.

Οι καλές σχέσεις του Κατάρ με το Ιράν, με τη Χαμάς και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα έχουν εξοργίσει τις συντηρητικές μοναρχίες του Περσικού Κόλπου (βλ. Σαουδική Αραβία, Μπαχρέιν και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) και την Αίγυπτο, που κατηγορούν το κρατίδιο ότι στηρίζει την τρομοκρατία.

Η κρίση αυτή οδήγησε στην πρόσφατη ρήξη των διπλωματικών δεσμών του Κατάρ με τις προαναφερθείσες χώρες και στο κλείσιμο του μοναδικού χερσαίου συνόρου του από τους Σαουδάραβες.

Η εξέλιξη αυτή έχει επιφέρει προβλήματα στην καθημερινή ζωή του Κατάρ, καθώς στηρίζεται στις εισαγωγές.

Για να έχουν γάλα, αναγκάζονται να εισάγουν αγελάδες από τη Γερμανία, ενώ η Qatar Airways έχει τροποποιήσει τα δρομολόγιά της, καθώς δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τους αεροδιαδρόμους πάνω από τη Σαουδική Αραβία.

Ομως το Κατάρ δεν σκοπεύει να υποχωρήσει και αναζητάει στήριξη από την Τουρκία, ενώ οι υπουργοί του πλέον είναι οι πιο συχνοί επισκέπτες σε Ουάσινγκτον και Μόσχα για διαρκές lobbying. 

Mέσα στο περιβάλλον αυτό, λοιπόν, η μεταγραφή του Νεϊμάρ με το ποσό-ρεκόρ των 222 εκατ. ευρώ είναι σαν μια δήλωση-ανακοίνωση του κρατιδίου πως είναι παρόν στα διεθνή ποδοσφαιρικά δρώμενα και πως θα δώσει όσα χρήματα χρειάζονται για να μετατρέψει την Παρί Σεν Ζερμέν σε παγκόσμιο brand.

Ονειρο του εμίρη είναι να καταστήσει τον παρισινό σύλλογο μία από τις 10 κορυφαίες αθλητικές μάρκες στον κόσμο, μαζί με τη Ρεάλ Μαδρίτης, την Μπαρτσελόνα, τη Ferrari ή τους All Blacks, την ομάδα ράγκμπι της Νέας Ζηλανδίας. 

Το Κατάρ και η Παρί, λοιπόν, έχουν τα χρήματα και θα επιχειρήσουν να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα.

Το αν στην πορεία θα δημιουργήσουν πληθωρισμό στην ποδοσφαιρική αγορά, είναι μάλλον κάτι που δεν τους ενδιαφέρει... 

Νεϊμάρ

Δίκες, φιλοδοξίες και νυχτερινή ζωή

Φαίνεται περίεργο, αλλά η καριέρα του Νεϊμάρ έχει άρρηκτα δεθεί με το Κατάρ. Το 2013, ύστερα από 10 χρόνια στα φυτώρια και κατόπιν στην πρώτη ομάδα της βραζιλιάνικης Σάντος, υπέγραψε στην Μπαρτσελόνα.

Εκείνο ακριβώς τον καιρό, ο τότε πρόεδρος των «μπλαουγράνα» Σάντρο Ροσέλ είχε υπογράψει τη νέα συμφωνία με την Qatar Airways για τη χορηγία της φανέλας, που μέχρι τότε εμφάνιζε την Qatar Foundation. Μια εμπορική συμφωνία που ξεκινούσε από τις άριστες σχέσεις του Ροσέλ με τους επιχειρηματίες του αραβικού κρατιδίου.

Μάλιστα, η επιχειρηματική δεινότητα του παράγοντα της Μπαρτσελόνα βοήθησε ώστε να αρπάξουν τον παίκτη από τα χέρια της Ρεάλ Μαδρίτης, μολονότι ο Νεϊμάρ είχε ήδη περάσει ιατρικά τεστ για λογαριασμό της «βασίλισσας». Κανείς άλλος δεν είχε διακρίνει αυτό που είδε ο Ροσέλ: ότι η πόρτα για την υπογραφή του Νεϊμάρ είναι η τσέπη του πατέρα του.

Η Μπαρτσελόνα δεσμεύτηκε τότε να πληρώσει 40 εκατ. ευρώ στην εταιρεία Ν&Ν, ιδιοκτησίας της οικογένειας Νεϊμάρ, και 17,1 εκατ. στη Σάντος. Τα ποσά αυτά ανακοινώθηκαν επίσημα από την Μπαρτσελόνα την ημέρα της παρουσίασης του ποδοσφαιριστή στο «Καμπ Νόου».

Ως γνωστόν, όμως, λίγους μήνες αργότερα ο σύλλογος αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι το πραγματικό ποσό της μεταγραφής έφτανε τα 86,2 εκατ. ευρώ. Και αυτή η αποκάλυψη στοίχισε τον προεδρικό θώκο στον Ροσέλ και ανάγκασε τη Σάντος και την εταιρεία DIS, που είχε το 40% των δικαιωμάτων του παίκτη, σε δικαστικούς μαραθώνιους.

Αμφότερες ήταν «ριγμένες» από το όλο deal, καθώς τα 86,2 εκατ. ευρώ απείχαν παρασάγγας από τα χρήματα πάνω στα οποία είχε βασιστεί το ποσοστό τους. Η Σάντος έκανε (αποτυχημένη) προσφυγή στη FIFA το 2013 και η DIS πήγε δικαστικά το 2015.

Με αποτέλεσμα να διώκονται πλέον η Μπαρτσελόνα ως νομικό πρόσωπο, και οι Σάντρο Ροσέλ (τότε πρόεδρος), Τζουσέπ Μαρία Μπαρτομέου (νυν πρόεδρος και τότε αντιπρόεδρος), ο Νεϊμάρ ο νεότερος (παίκτης) και ο Νεϊμάρ ο πρεσβύτερος (πατέρας του).

Τα προβλήματα όμως για τον Βραζιλιάνο παίκτη δεν ήταν μόνο δικαστικά. Ναι μεν ανήκε σε μια πολύ επιτυχημένη ομάδα, όπως η Μπαρτσελόνα, και ήταν μέλος μιας φανταστικής τριάδας επιθετικών, του περίφημου MSN, μαζί με τους Λιονέλ Μέσι και Λουίς Σουάρες, αλλά ήθελε κάτι παραπάνω.

Η σκιά του Μέσι ήταν τεράστια και σκέπαζε ακόμα και τις βραδιές εκείνες που ο Νεϊμάρ ήταν πολύ καλύτερος του συμπαίκτη του στο γήπεδο.

Ο Νεϊμάρ έκανε τη δουλειά, όμως όλοι, πάντα, είχαν ως σημείο αναφοράς τον Μέσι. Οπως το βράδυ του 6-1 επί της Παρί Σεν Ζερμέν στο Τσάμπιονς Λιγκ πριν από πέντε μήνες. Μάλιστα εικάζεται πως ακριβώς εκείνο το βράδυ η ιδέα της μεταγραφής του Νεϊμάρ στην Παρί πήρε μορφή στο μυαλό τόσο των παραγόντων της γαλλικής ομάδας όσο και του Βραζιλιάνου παίκτη.

Πέραν της φιλοδοξίας του ποδοσφαιριστή, υπήρχαν και άλλα κίνητρα για το διαζύγιο. Για παράδειγμα, η παρατεταμένη γκρίνια των παραγόντων και του προπονητικού τιμ της Μπαρτσελόνα για τη νυχτερινή ζωή του.

Η απουσία του κάθε Φεβρουάριο για μία εβδομάδα στη Βραζιλία προκειμένου να γιορτάσει τα γενέθλια της αδελφής του, γινόταν πάντα με την άδεια του συλλόγου, αλλά δεν περνούσε ασχολίαστη.

Τον τελευταίο χρόνο είχαν πυκνώσει και οι επισκέψεις του στα νυχτερινά κέντρα της Βαρκελώνης -και μάλιστα για τον λόγο αυτόν του είχε κάνει δημόσια επίπληξη ο βοηθός τού Λουίς Ενρίκε, Χουάν Κάρλος Ουνθουέ: «Θα γίνεις σαν τον Ροναλντίνιο».

Τώρα θα εγκατασταθεί στην πόλη όπου ο Ροναλντίνιο παραλίγο να τελειώσει την καριέρα του πριν καν την αρχίσει. Στο Παρίσι ο πρώην άσος της Μπαρτσελόνα πήγαινε στην προπόνηση κατευθείαν από τα νυχτερινά κλαμπ.

Και όταν το 2003 τον απέκτησε η Μπαρτσελόνα, «απέκτησε» μαζί και τη μητέρα του από τη Βραζιλία, προκειμένου να είναι στη Βαρκελώνη και να προσέχει τη ζωή του γιου της...