Γεμάτες συγκίνηση ήταν οι στιγμές στου Ρέντη το βράδυ της Τρίτης, όταν ο Μίτσελ μάζεψε τους παίκτες για να τους αποχαιρετήσει.
Ο Ισπανός δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του, ενώ αμέσως μετά την ομιλία του βγήκε μόνος του για μία βόλτα στα γήπεδα του προπονητικού κέντρου του Ολυμπιακού μένοντας εκεί 20 λεπτά παρά το τσουχτερό κρύο!
Ηταν η τελευταία φορά που ο Μίτσελ έβλεπε τον χώρο στον οποίο δούλεψε επί 701 ημέρες. Αργότερα, πολύ πιο ψύχραιμος, ανέβασε στην προσωπική του ιστοσελίδα στο facebook το μήνυμα του αποχαιρετισμού!
Τι έγραψε ο Ισπανός;
«Φεύγω από του Ρέντη για τελευταία φορά. Μόλις αποχαιρέτησα τους παίκτες μου και τους εργαζομένους στον σύλλογο, οι οποίοι τα τελευταία δύο χρόνια με έκαναν να νιώσω σαν στο σπίτι μου. Μου ήταν αδύνατον να συγκρατήσω κάποια δάκρυα. Θα μου λείψετε. Το ποδόσφαιρο ποτέ δεν σε ειδοποιεί για το πότε έρχεσαι και το πότε φεύγεις. Φεύγω για το σπίτι μου, αλλά ένα κομμάτι μου θα μείνει εδώ. Απολύτως φυσιολογικό. Εδώ ήμουν ευτυχισμένος και παίρνω μαζί μου μεγάλες αναμνήσεις. Η πρώτη για τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς, ο οποίος με εμπιστεύτηκε για να έρθω να προπονήσω τον Ολυμπιακό. Αξέχαστος. Φεύγω εντυπωσιασμένος από το μέγεθος αυτού του ΣΥΛΛΟΓΟΥ, από αυτή τη θαυμάσια ΠΟΛΗ κι απ’ αυτή τη ΧΩΡΑ η οποία με αγκάλιασε και με έκανε να νιώσω κομμάτι της. Με ευγνωμοσύνη για τη στήριξη που μου έδειξαν όλοι οι άνθρωποι που ήταν μαζί μου και που έκαναν τη ζωή μου στον Πειραιά πιο εύκολη και πιο άνετη. Συγκινημένος επίσης και με την ανάμνηση από τα βράδια στο Καραϊσκάκη και τους οπαδούς όπου με απίστευτο πάθος ωθούσαν τους παίκτες προς τις νίκες. Ακόμα τρέμουν τα πόδια μου με τα τραγούδια τους. Με αμείωτη ένταση κάθε μέρα. Τους ίδιους που χθες [Τρίτη] σηκώθηκαν όρθιοι και με χειροκρότησαν, καθώς έπινα έναν καφέ κοντά στο σπίτι μου και συζητούσα με τη γυναίκα μου. Ούτε εσάς δεν πρόκειται να ξεχάσω. Οπως δεν θα μπορέσω να ξεχάσω ποτέ και όλους εκείνους που συνεργάστηκαν, εργάστηκαν και κατέβαλαν κάθε προσπάθεια ώστε να μη μου λείψει ούτε στιγμή η οικογένειά μου. Θα έχετε πάντα μια θέση στην καρδιά μου.
Η λίστα θα ήταν τόσο μεγάλη που δεν θα μπορούσα ποτέ να την ολοκληρώσω… Στέλλα, Ρομπέρτο, Ελβίρα, Μαρίνα, εργαζόμενοι στον σύλλογο και μέλη του επιτελείου μου, προσωπικό της ΠΑΕ και του Ρέντη: σας ευγνωμονώ όλους. Και φυσικά τον αιώνιο Κούλη Δουρέκα, ο οποίος με την πνοή και τη στήριξή του σημείωσε κι αυτός σημαντικά γκολ. Ολοι εκείνοι μου έμαθαν πώς αγαπάμε έναν σύλλογο. Μπορεί η περιπέτεια να τελείωσε, αλλά δεν την ξεχνώ. Ζήτω ο Θρύλος για πάντα».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας