Σε αντίθεση με τα περισσότερα αθλήματα, η διάκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είναι το κορυφαίο επίτευγμα στο παλμαρέ ενός τενίστα.
Υπάρχουν τα πολύ απαιτητικά και γεμάτα γόητρο Γκραν Σλαμ, που επισκιάζουν κάθε άλλη επιτυχία. Πολλοί πιστεύουν ότι οι τενίστες είναι μπλαζέ όσον αφορά τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ομως στο Ρίο ντε Ζανέιρο είδαμε ένα ολυμπιακό τουρνουά τένις διαφορετικό απ’ όσα είχαμε συνηθίσει.
Κυρίως είδαμε προσήλωση των τενιστών, των μεγαλύτερων ονομάτων του αθλήματος, στον στόχο να φορέσουν το χρυσό μετάλλιο στο στήθος τους.
Είδαμε τον Νόβακ Τζόκοβιτς να κλαίει επειδή αποκλείστηκε νωρίς και το ολυμπιακό χρυσό είναι το μόνο που λείπει από την τεράστια συλλογή του.
Είδαμε τον Ράφα Ναδάλ να παίζει δύο αγώνες καθημερινά παρά τον τραυματισμένο καρπό του, για να βοηθήσει την ομάδα της Ισπανίας και στο τέλος να κατακτά το χρυσό στο διπλό ανδρών παρέα με τον φίλο του, Μαρκ Λόπεθ.
Είδαμε τον Χουάν Μαρτίν ντελ Πότρο να επιστρέφει ύστερα από μήνες ταλαιπωρίας από τραυματισμούς και να φτάνει έως τον τελικό του απλού ανδρών, κερδίζοντας μεταξύ άλλων τους Τζόκοβιτς και Ναδάλ!
Και στον τελικό είδαμε τον θηριώδη Αργεντίνο να κλαίει αγκαλιά με τον Αντι Μάρεϊ, ο οποίος έγινε ο πρώτος τενίστας με δύο διαδοχικά χρυσά ολυμπιακά μετάλλια στο απλό.
Ο τελικός ήταν υψηλότατου επιπέδου (7-5, 4-6, 6-2 και 7-5 υπέρ του Σκοτσέζου) και επιβεβαίωσε ότι ο Μάρεϊ είναι μακράν ο πιο φορμαρισμένος τενίστας μέσα στο 2016.
Εχει μετάσχει και στους τέσσερις μεγάλους τελικούς της χρονιάς. Ηταν φιναλίστ στην Αυστραλία και στο Ρολάν Γκαρός (χάνοντας και στα δύο τουρνουά από τον Τζόκοβιτς), ενώ κατέκτησε το Γουίμπλεντον σε βάρος του Ράονιτς και «ανανέωσε» το ολυμπιακό του χρυσό, εννέα μέρες αφότου ως σημαιοφόρος οδήγησε την ομάδα της Μεγάλης Βρετανίας μέσα στο «Μαρακανά» στην τελετή έναρξης.
Το περισσότερο κλάμα όμως το είδαμε από τη μεγάλη έκπληξη του τενιστικού τουρνουά, τη Μόνικα Πούιγκ, που χάρισε στο Πουέρτο Ρίκο το πρώτο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο της ιστορίας του, επικρατώντας της Τσέχας Πέτρα Κβίτοβα στον τελικό του απλού γυναικών με 2-1 (6-3, 4-6 και 6-1).
Μάλιστα όταν προκρίθηκε στον τελικό, ο πατέρας της τής έστειλε με e-mail τους στίχους του εθνικού ύμνου της νησιωτικής χώρας τους, για να τους θυμηθεί.
Ομως η 23χρονη τενίστρια, Νο 33 στον κόσμο, δεν κατάφερε να αρθρώσει ούτε στίχο από τους λυγμούς: «Αν σταματούσα να κλαίω, ίσως να τραγουδούσα τον ύμνο. Ομως δεν μπόρεσα»...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας