Φτωχότερη είναι από χθες η οικογένεια του μπάσκετ. Σε ηλικία 77 ετών έφυγε από τη ζωή, σε νοσοκομείο του Βελιγραδίου, ένας από τους μεγαλύτερους προπονητές στην Ιστορία, ο «δάσκαλος» Ντούσαν Ιβκοβιτς. Ο «Ντούντα» νοσηλευόταν τις τελευταίες μέρες στην εντατική, με υγρό στους πνεύμονες. Υποστηρίζεται ότι «κόλλησε» ένα μικρόβιο από τη μεγάλη του αγάπη και τη διαρκή ενασχόλησή του με τα περιστέρια, ενώ παράλληλα τα τελευταία χρόνια είχε προβλήματα και με την καρδιά του.
Η απώλειά του προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση, αφού όλοι οι φορείς του μπάσκετ, όσοι συνεργάστηκαν μαζί του με οποιαδήποτε ιδιότητα, αλλά και ο πρωθυπουργός της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, έσπευσαν να εκφράσουν την οδύνη τους, πλέκοντας το εγκώμιο όχι μόνο του «προπονητή» και «πατριώτη» αλλά και του «άρχοντα», όπως τον χαρακτήρισε ο άμεσος συνεργάτης του στον Ολυμπιακό Κώστας Μπογατσιώτης. Ολοι υπογράμμισαν την τεράστια και πολυεπίπεδη προσφορά του στην εξέλιξη του αθλήματος. Ακόμη και παίκτες με τους οποίους είχε έρθει σε σύγκρουση (Γκάλης, Φασούλας, Φάνης Χριστοδούλου, Μπουρούσης), λόγω του αυταρχικού χαρακτήρα του. Μάλιστα «σοφό» τον είχε αποκαλέσει ειρωνικά ο Παναγιώτης Φασούλας, έπειτα από ένα ματς με τον ΠΑΟΚ, στο Πο, αλλά τελικά του έμεινε με... την καλή έννοια.
Ο Ιβκοβιτς –συγγενής του Νίκολα Τέσλα– θεωρούσε την Ελλάδα δεύτερη πατρίδα του και έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη του αθλήματος στη χώρα μας. Πρώτη του ομάδα ήταν ο Αρης (1980-82), ακολούθησαν ο ΠΑΟΚ (1991-1993), ο Πανιώνιος (1994-1996), η ΑΕΚ (1999-2001) και δύο φορές ο Ολυμπιακός (1996-1999 και 2010-2012), με τον οποίο κατέκτησε τις δύο Ευρωλίγκες (1997, 2012) που έχει στη συλλογή του. Με την ΑΕΚ κατέκτησε το Σαπόρτα (2000), ενώ συνολικά μέτρησε 3 πρωταθλήματα (δύο με τον Ολυμπιακό, ένα με τον ΠΑΟΚ) και 4 Κύπελλα (από δύο με Ολυμπιακό και ΑΕΚ).
Εκτός από τα περιστέρια, αγαπούσε την ελληνική μουσική, λατρεύοντας τον Μητροπάνο και τον Ρέμο, του άρεσε να πίνει το ουισκάκι του, ενώ ήταν τακτικός επισκέπτης του Αγίου Ορους. Με την Εθνική της Γιουγκοσλαβίας και αργότερα της Σερβίας είχε κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ (1988), το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής (1990), καθώς επίσης και χρυσό μετάλλιο στα Ευρωμπάσκετ το 1989, το 1991 και το 1995 και το ασημένιο στο Ευρωμπάσκετ του 2009.
Ο καημός του ήταν ότι δεν είχε την ευκαιρία, με την ομάδα της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, να αντιμετωπίσει την «Ντριμ Τιμ» γιατί πίστευε ότι ήταν η μόνη που μπορούσε να την κερδίσει. Σε πολλές διοργανώσεις είχε τον ρόλο του τεχνικού διευθυντή με προπονητή τον κουμπάρο του, Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς.
«Σήμερα θρηνούμε για την πατρική φιγούρα ολόκληρης της οικογένειας του Ολυμπιακού, που μέσα στο βιβλίο της ιστορίας του, υπήρξε μια από τις πιο φωτεινές, τις πιο αληθινές προσωπικότητες», δήλωσαν οι ιδιοκτήτες του μπασκετικού Ολυμπιακού, αδελφοί Αγγελόπουλοι.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας