Πριν από τρία χρόνια, στους Ολυμπιακούς του Τόκιο, ο Αλκης Κυνηγάκης έκανε μια εντυπωσιακή προσπάθεια στον εξαιρετικά δύσκολο αγώνα της ανοιχτής θαλάσσης. Δέκα χιλιόμετρα μέσα στο νερό, ένα επίπονο και μοναχικό αγώνισμα.
Στους Αγώνες της Ιαπωνίας, λοιπόν, ο Κυνηγάκης ήρθε πέμπτος και περιμέναμε πως θα μπορούσε τώρα στο Παρίσι να ακολουθήσει τα χνάρια του προπονητή του, του Σπύρου Γιαννιώτη, ο οποίος στο Λονδίνο έχασε για λίγο το μετάλλιο, αλλά το πήρε πανηγυρικά στο Ρίο το 2016.
Ομως χθες, στο αγώνισμα της μαραθώνιας κολύμβησης, που μετονομάστηκε έτσι διότι δεν έγινε στη θάλασσα αλλά στα θολά νερά του Σηκουάνα, όσο κι αν το πάλεψε, τερμάτισε στη 10η θέση, μακριά από τα μετάλλια.
Και κάπου εκεί, μετά το τέλος του αγώνα του, ξέσπασε κατά πολλών και διαφόρων, καταδεικνύοντας για ακόμη μία φορά τα προβλήματα που υπάρχουν σε αρκετές ομοσπονδίες της χώρας μας και τα ζητήματα-εμπόδια που μπαίνουν σε πολλούς αθλητές μη εμπορικών αθλημάτων.
Σε πρώτη φάση ξεκίνησε με αυτοκριτική: «Ημουν πολύ κακός σήμερα (χθες) και δεν μπορούσα να διαχειριστώ πολλά πράγματα. Ενιωθα ψυχολογικά κουρασμένος, καθώς ήταν πολύ δύσκολη η διαδρομή μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο», δήλωσε στην κάμερα της ΕΡΤ ο Κυνηγάκης και συνέχισε: «Με τον Σπύρο Γιαννιώτη δουλεύουμε σοβαρά ουσιαστικά από τον Δεκέμβριο. Ομως, οι Αγώνες δεν είναι επτά ή οκτώ μήνες, αλλά μια ολόκληρη τετραετία. Στεναχωριέμαι που δεν είχα ανθρώπους δίπλα μου και άλλαζα συνεχώς προπονητές. Θέλω να ευχαριστήσω μόνο τον Γιαννιώτη, γιατί είναι ο μοναδικός άνθρωπος που στην ουσία έκατσε δίπλα μου σε αυτό το δύσκολο ταξίδι και έκανε τα πάντα για μένα. Πήγα στην Κέρκυρα μαζί του για να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες».
Σε αυτό το σημείο, ο 26χρονος κολυμβητής έριξε και τις αιχμές του εκεί που… έπρεπε: «Δεν είχα ομάδα δίπλα μου. Μετά το Τόκιο και την 5η θέση για μένα οι δρόμοι έκλεισαν, αντί να ανοίξουν. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συνέβη αυτό. Επίσης δεν κατανοώ γιατί με αντιμετώπισαν με αυτόν τον άσχημο τρόπο. Ξέρουν ποιοι είναι αυτοί… Ηταν ένα μακρύ και επίπονο ταξίδι, μόνο που εγώ έχασα τον εαυτό μου και γι’ αυτό δεν ήρθε το αποτέλεσμα. Από όλη αυτή την ιστορία, κρατάω τον Γιαννιώτη και πετάω όλα τα υπόλοιπα».
Για το φινάλε, ο Αλκης Κυνηγάκης ζήτησε βοήθεια (όχι μόνο γι’ αυτόν, αλλά και για άλλους αθλητές) από την πολιτεία και φυσικά την κολυμβητική ομοσπονδία, που φάνηκε… απούσα σε όλα αυτά: «Θέλω να παρακαλέσω τους αρμόδιους να είναι πιο κοντά στους αθλητές και να τους αγαπήσουν περισσότερο. Δεν πρέπει να μας βλέπουν σαν εχθρούς, γιατί είμαστε όλοι μια ομάδα και μια χώρα. Πρέπει να βρίσκουμε λύσεις και όχι να ρίχνουμε σφαλιάρες».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας