Από τον Λευτέρη με αγάπη...

Ο άρχοντας των κρίκων, ο Λευτέρης Πετρούνιας, ήταν συνεπέστατος στο ραντεβού του με την Ιστορία. Παίρνοντας 15.100 βαθμούς για τη μεγάλης δυσκολίας άσκησή του στον χθεσινό τελικό, ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου στο «Μπερσί». Εγινε έτσι ο πρώτος γυμναστής παγκοσμίως που κατακτά τρία μετάλλια σε ισάριθμους Ολυμπιακούς Αγώνες στο αγώνισμα των κρίκων -πρόσθεσε το χθεσινό χάλκινο στο χρυσό του Ρίο ντε Ζανέιρο (2020) και το επίσης χάλκινο του Τόκιο πριν από τρία χρόνια.

Ο χρυσός ολυμπιονίκης του Τόκιο, ο Κινέζος Γιανγκ Λιου, διατήρησε τον τίτλο του με 15.300 βαθμούς, ενώ ο συμπατριώτης του Γινγκουάν Ζου (κορυφαίος των προκριματικών) βαθμολογήθηκε με 15.233 και πήρε το αργυρό μετάλλιο. Ηταν μάλιστα οι δύο πρώτοι που αγωνίστηκαν χθες, βάζοντας πολύ ψηλά τον πήχη. Ομως ο Πετρούνιας είναι αθλητής μεγάλων αγώνων. Εμφανίστηκε πολύ καλύτερος σε σχέση με τον προκριματικό, όπου είχε πάρει 14.800 βαθμούς. Εκτέλεσε το πολύ δύσκολο πρόγραμμά του με ακρίβεια και μόνο δύο μικρές αστάθειες στις κατακόρυφες τού μείωσαν βαθμούς. Εκανε εξαιρετική προσγείωση και μπήκε εξαρχής στην 3η θέση. Ο μόνος που μπορούσε να τον απειλήσει ουσιαστικά ήταν ο -εντός έδρας αγωνιζόμενος- Σαμίρ Αΐτ Σαΐντ από τη Γαλλία, που τελικά για δεύτερη σερί ολυμπιακή διοργάνωση τερμάτισε 4ος πίσω από τον Πετρούνια.

Το χαμόγελο και η απέραντη χαρά για αυτή τη νέα επιτυχία του Πετρούνια έδωσαν τη θέση τους στη συγκίνηση. Ηταν έτοιμος να μιλήσει στην κάμερα της ΕΡΤ, όταν έπεσε... σφαίρα στην αγκαλιά του η Βασιλική Μιλλούση, η σύζυγός του, και εκεί ήρθε το συναισθηματικό ξέσπασμα. «Με συγχωρείτε για όλο αυτό, αλλά είναι η πρώτη φορά που τη βλέπω ύστερα από 20 ημέρες», είπε στο μικρόφωνο σκουπίζοντας τα μάτια του λίγο αργότερα, όταν και αφιέρωσε το μετάλλιο σε αυτήν, στα κοριτσάκια τους, στον προπονητή του, τον φυσικοθεραπευτή του και όλη την Ελλάδα.

Και συνέχισε: «Γι’ αυτό ακριβώς ήρθα στη Γαλλία. Στα τρία χρόνια που μεσολάβησαν από το Τόκιο, είχα τρία ευρωπαϊκά, ένα παγκόσμιο και ένα χειρουργείο στον ώμο. Στόχευα όπως πάντα στην πρώτη θέση σήμερα, αλλά κατ’ αρχάς σε ένα τρίτο μετάλλιο. Είναι κάτι που δεν είχε ξαναγίνει στους κρίκους και αποτελούσε σκοπό».

Για τον αγώνα του τόνισε πως «εντόπισα κάποια λάθη που έκανα. Θα μπορούσα να είχα ισοβαθμία με τους Κινέζους και λόγω μεγαλύτερου βαθμού δυσκολίας να είμαι πιο ψηλά. Ομως δεν πειράζει. Είναι άξιοι αντίπαλοι και με κάνουν και εμένα καλύτερο αθλητή. Στενοχωρήθηκα όμως για τον φίλο μου τον Γάλλο, τον Σαΐντ - θα μπορούσα εγώ να είμαι στη θέση του».

Είναι ο μοναδικός Ελληνας αθλητής ενόργανης γυμναστικής με τρία ολυμπιακά μετάλλια και ο μοναδικός που έχει προκριθεί σε τρεις τελικούς αγωνισμάτων. Στα 33 χρόνια του ήδη, σκέφτεται άραγε τη διοργάνωση του 2028 στο Λος Αντζελες, όταν θα είναι 37; Δεν έκλεισε την πόρτα: «Οπωσδήποτε τώρα ανυπομονώ να γυρίσω στα παιδιά μου και χρειάζομαι ένα καλό διάλειμμα για να αφιερώσω χρόνο στην οικογένειά μου. Ομως δεν σταματάει τίποτε εδώ. Ο κώδικας της γυμναστικής αλλάζει υπέρ μου. Μειώνονται από 10 σε 8 οι υποχρεωτικές ασκήσεις και νομίζω ότι, με μια καλή στρατηγική, θα φτιάξουμε ένα ασυναγώνιστο πρόγραμμα».

Δεν σταματάει να ονειρεύεται ο Πετρούνιας, που ανέβασε στα 7 τον αριθμό των ελληνικών ολυμπιακών μεταλλίων στη γυμναστική (ενόργανη και ρυθμική): τρία ο ίδιος και δύο ο Δημοσθένης Ταμπάκος -αμφότεροι στους κρίκους-, χρυσό ο Ιωάννης Μελισσανίδης στις ασκήσεις εδάφους της Ατλάντα (1996) και χάλκινο της ομάδας ανσάμπλ στο Σίδνεϊ το 2000.