«Δεν παύουμε να ελπίζουμε…»

Το παραδοσιακό αστικό πρωτόκολλο συμπεριφοράς των μελών του Παναθηναϊκού σε κάθε επίπεδο έδωσε τη θέση του σε διατυπώσεις-εκρήξεις σκέψης, με αφορμή την τελευταία επιτυχία της ομάδας βόλεϊ και την προσδοκία της μετά το Λιγκ Καπ να πανηγυρίσει και το πρωτάθλημα. Από προχθές ξεκίνησε η σειρά των τελικών με τον Ολυμπιακό να κάνει μπρέικ και να προηγείται με 1-0.

«Η ισχύς εν τη ενώσει», λένε, σε υψηλούς τόνους, στελέχη κάθε ιδιότητας του «τριφυλλιού», αναφορές που μας κάλεσαν ν’ ανοίξουμε διάλογο μαζί τους. Σε παρόμοιους τόνους διατυπώνουν έτσι στόχους, προσδοκίες ομάδες χαμηλότερου διαμετρήματος. Σε κάθε περίπτωση, τη… δική του διοργάνωση υπέγραψε και πάλι με επιτυχία η ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού, το Λιγκ Καπ, απέναντι στον ΠΑΟΚ. Παρά την ήττα 2-3 σετ (29-27, 25-23, 24-26, 19-25, 11-15 σε 139 λεπτά) στο Μετς, η προηγηθείσα νίκη-επιβολή (0-3) στη Θεσσαλονίκη χάρισε για τρίτο συνεχή χρόνο τον ίδιο τίτλο στο «τριφύλλι»! Ακμή μέσω -και- ήττας; Μα ο ίδιος απολογισμός έχει πρόσθετες διαστάσεις. Ο ακραίος Θανάσης Πρωτοψάλτης συμφώνησε:

«Το μυστικό του Παναθηναϊκού είναι το δέσιμο, η χημεία των μελών της ομάδας. Πριν και μετά από αγωνιστικά στοιχεία, η χημεία μεταξύ μας, η συνεργασία, η αμοιβαία κατανόηση διαιωνίζουν, το εννοώ επειδή έτσι το αντιλαμβάνομαι, την αξία, τη φιλοδοξία μας».

• Μάθημα προς τη δοκιμαζόμενη κοινωνία μας…

«Συμφωνώ, αλλά με ειλικρίνεια λέω πως αυτή η χημεία μας δεν είναι εύκολο να δημιουργηθεί. Εμείς, οι παίκτες, γενικότερα τα μέλη της ομάδας, το πετύχαμε επειδή δεν πάψαμε ποτέ να ελπίζουμε… Να ελπίζεις στο καλύτερο και να το προσπαθείς με αυτοκριτική, παράλληλα με πίστη στις ικανότητές σου, είναι προϋπόθεση να το καταφέρεις… Ως αθλητική ομάδα, ως κοινωνία όπως παρατηρήσατε, επειδή αυτό, πράγματι, είναι κοινωνικό ζητούμενο!»

• Αλλη ιδιαίτερη συνθήκη;

«Η απώλεια του πασαδόρου μας Ράιντελ Ιερεσουέλα μάς «έδεσε», παίξαμε και γι’ αυτόν!».

• Και τώρα η διεκδίκηση του πρωταθλήματος…

«Μπορούμε, θα γίνουν δυνατά παιχνίδια με τους συνδιεκδικητές αλλά μπορούμε και το πρωτάθλημα, βασισμένοι στην ίδια αμοιβαιότητα. Ο τίτλος δεν κρίνεται σε ένα παιχνίδι αλλά σε μια σειρά. Αν δεν μπορούσαμε δεν θα φτάναμε ώς εδώ…».

«Η φύση του βόλεϊ…»

Τον Ράιντελ αντικαθιστά επάξια ο πασαδόρος Σταύρος Κασαμπαλής: «Αφιέρωσα τον τίτλο στον απόντα Ιερεσουέλα, είναι αλήθεια πως η ομάδα μας κατακλύζεται από αμοιβαιότητα. Ας μην εκπλήσσει κανέναν… Κι αυτό επειδή, εκτός από τα δεδομένα της ομάδας, την αμοιβαιότητα γεννά η ίδια η φύση του βόλεϊ ως παιχνιδιού, είναι ο ορισμός του ομαδικού παιχνιδιού που ζητά το ατομικό χάρισμα. Σκεφθείτε πως δεν υπάρχει η αμεσότητα της σωματικής επαφής όπως σε άλλα αθλήματα, αλλά αυτό δεν αναιρεί, αντίθετα επιβάλλει την ουσία της αλληλοβοήθειας! Συνύπαρξη με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Νιώθουμε οικογένεια, ισχυρή παρέα…».

«Σκεφθείτε «ποια ομάδα θα έχανε τον βασικό πασαδόρο της και παρ’ όλα αυτά θα τα κατάφερνε;». Εμείς το πετύχαμε με το τρίτο συνεχές Λιγκ Καπ, παρά την ήττα που είχε προηγηθεί στον τελικό του Κυπέλλου, και αυτό συνέβη επειδή η ιδιοσυγκρασία του Παναθηναϊκού επιβάλει να μην τα παρατάμε ποτέ!», τόνισε ο, προπονητής και άλλοτε πασαδόρος κι εκείνος μπροστά στο φιλέ, Δημήτρης Ανδρεόπουλος. «Περισσότερα θα πούμε μετά το τέλος του πρωταθλήματος, πήραμε, με οδηγούς την αγωνιστική αξία αλλά και την ίδια συνοχή της ομάδας, το πλεονέκτημα έδρας, έχουμε ισχυρούς αντιπάλους αλλά και επιχειρήματα πως εμείς θα γιορτάσουμε το πρωτάθλημα. Συχνά λέω πως άλλοτε ως παίκτης, τώρα πλέον ως προπονητής, ανταποδίδω στον Παναθηναϊκό όσα του χρωστώ! Το ίδιο παρατηρώ στα λόγια, στις αντιδράσεις παικτών μου…».

Ανθρωποκεντρική αθλητική δραστηριότητα…