«Μάθετε από τον αλληλοσεβασμό μας»

Μας υποβάλλει ακόμη και η θέλησή του να ονομάζεται, να προσφωνείται με το βιβλικό «Εμμανουήλ» και όχι Μανώλης ή με κάποιο από τα γνωστά υποκοριστικά του βαφτιστικού ονόματός του. Αλλά αυτό δεν είναι αιτία, είναι παρενέργεια της επιτυχίας του να είναι αγαπητός, παράλληλα με την αγωνιστική αξία του.

Αρκεί να ξέρουμε για τον Εμμανουήλ Καραλή, αποδείξεις του κύρους και της αποδοχής του, πως οι μεγάλοι αντίπαλοί του, τώρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Γλασκόβης, αγωνιούσαν και χάρηκαν αντίστοιχα για τη διάκρισή του. Λες και ήταν και οι ίδιοι Eλληνες. Ο χρυσός, πρώτος, Σουηδός Μόντο Ντουπλάντις κοιτούσε με έκφραση αγωνίας, «αγάπη» την αποκάλεσε ο ίδιος, την πορεία του Καραλή προς τον πήχη και όταν είδε το πετυχημένο άλμα του χαμογέλασε, «όπως και στις δικές του επιτυχίες», είπε ο σχολιαστής της σουηδικής τηλεόρασης. Ο αργυρός, δεύτερος, Αμερικανός Σαμ Κέντρικς ατένιζε, αποσβολωμένος θαρρείς, την πορεία του Καραλή προς το άλμα και μόλις είδε την υπερπήδηση του πήχη έτρεξε, τον αγκάλιασε στο στρώμα όπου μόλις είχε προσγειωθεί ο Εμμανουήλ. Αγκαλιά που θα ζήλευε κάθε αδελφός αλλά και κάθε ερωτευμένος!

«Η αμοιβαία αναγνώριση, ο αμοιβαίος θαυμασμός με τους μεγάλους αντιπάλους μου είναι ιδανικό πεδίο συναγωνισμού αλλά και κίνητρο για τη βελτίωσή μου», σχολίασε, αμέσως μετά, ο Εμμανουήλ Καραλής. Βιαστήκαμε πριν τον αναζητήσουμε να επικοινωνήσουμε με τον Κέντρικς, μας είπε το ίδιο: «Αναγνώριση της αξίας του ήταν η αντίδρασή μου και για την αγκαλιά που έτρεξα να του δώσω δεν ρωτάτε μόνο εσείς αλλά και άλλοι, απόδειξη πως το αυτονόητο σπανίζει, αναζητείται στην εποχή του ανταγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτός είναι ο πραγματικός αθλητισμός, αυτή, η αναγνώριση της αξίας του ικανού από άλλες αξίες, πρέπει να είναι η πυξίδα στους αγωνιστικούς χώρους, γενικότερα στη ζωή», μας είπε. «Ναι, ναι!», αναφωνήσαμε ενθουσιασμένοι από την απάντησή του, τον χαιρετήσαμε και σπεύσαμε να ζητήσουμε τη θεώρηση του Καραλή. Σπεύσαμε επειδή διψούσαμε για τη σπανιότητα των στιγμών αλληλεπίδρασης, γνωρίζουμε πως παρόμοια αμοιβαιότητα, αντί να βασιλεύει, στις μέρες μας σπανίζει. Τα παιδιά του αθλητισμού, όπως κατά καιρούς συμβαίνει, παρέδωσαν μαθήματα συμπεριφοράς, υπέδειξαν στάση ζωής.

«Τα έξι μέτρα»

Ο 24χρονος Εμμανουήλ Καραλής, με την απλότητα παιδιού και την ωριμότητα προσωπικότητας παγκόσμιου βεληνεκούς:

«Για να είμαι ειλικρινής, δεν πίστευα από την αρχή στον εαυτό μου, μόνο η μητέρα μου πίστευε και μου μετέδωσε την αυτοπεποίθηση που έπρεπε να έχω. Ο πατέρας μου και προπονητής μου μού έδειξε τον δρόμο στο στάδιο. Οσο για την αγάπη, την εκτίμηση που έχουν στην αξία μου οι μεγάλοι αντίπαλοί μου, τη γνώριζα πριν από τη Γλασκόβη, είναι κάτι που με βοηθά να δίνω τον καλό εαυτό μου».

• Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Πόσο ψηλά θα μπει ο πήχης;

«Αν, όταν έχω τη 13η επίδοση στον κόσμο όπως φέτος, επίσης με λάθη που δεν άφηναν τα άλματά μου να βγαίνουν όπως ήθελα, μπορώ να φτάνω στο βάθρο, καταλαβαίνετε πως μπορώ να είμαι αισιόδοξος. Για τα έξι μέτρα, είναι στόχος που τον έχω».

• Η αναφορά για την «εκπροσώπηση του εθνόσημου» επίσης έχει τη δική της σημασία-αξία.

«Την εννοούσα, είναι κίνητρο, τιμή να εκπροσωπώ την πατρίδα μου».

• Υπάρχει η αίσθηση προσφοράς προς τους συμπολίτες; Στην εποχή μας η ανάγκη εκτόνωσης προβλημάτων είναι υπαρκτή.

«Αν καταφέρνω να προσφέρω χαμόγελο, ικανοποίηση, είμαι χαρούμενος. Στην ίδια κοινωνία ζω κι εγώ, αναγνωρίζω τα προβλήματα, τις αγωνίες, την ανάγκη του κόσμου. Είναι πρόσθετα κίνητρα για εμένα όλα αυτά».

Αμεσος στόχος, το ίδιο ταπεινά, με σεβασμό στον προκάτοχό του, τον έχει θέσει ο ίδιος, είναι το πανελλήνιο ρεκόρ ανοιχτού στίβου (5,91 μ.). Κάτοχός του είναι ο Κώστας Φιλιππίδης. Χαμηλότερος από τα έξι μέτρα-αυτοσκοπό του Καραλή.