Η πετυχημένη μάχη με τον χρόνο

Οι καλύτεροι τενίστες στον κόσμο έχουν αρχίσει να μαζεύονται στη Βρετανία καθώς σε εννέα μέρες ξεκινάει το τουρνουά του Ουίμπλεντον.

Υπάρχουν τα μεγάλα φαβορί, υπάρχουν οι ωραίες ιστορίες, υπάρχουν τα ανερχόμενα αστεράκια...

Και υπάρχει και η Σερίνα Ουίλιαμς, το Νο1 στο παγκόσμιο γυναικείο τένις.

Ξεκινάει ως το φαβορί, αλλά ουσιαστικά η συμμετοχή της είναι ένα ραντεβού με την Ιστορία. Οχι μόνο για την Αμερικανίδα τενίστρια, αλλά και για το άθλημα του τένις γενικότερα.

Αν η Σερίνα κατακτήσει τον τίτλο στο χορτάρι του λονδρέζικου τουρνουά, θα έχει πραγματοποιήσει για δεύτερη φορά στην καριέρα της το «Σερίνα Σλαμ», ήτοι θα είναι η κάτοχος και των τεσσάρων τουρνουά Γκραν Σλαμ ταυτοχρόνως.

Ενα τέτοιο επίτευγμα όμως θα τη φέρει ακόμα ένα βήμα πιο κοντά στο «καθαρό» Γκραν Σλαμ, το ημερολογιακό.

Αν κατακτήσει και το Αμερικανικό Οπεν, τότε θα είναι μόλις η δεύτερη γυναίκα στην εποχή Οπεν, μετά τη Στέφι Γκραφ, που θα έχει κερδίσει και τα τέσσερα τουρνουά Γκραν Σλαμ μιας χρονιάς! Και όχι μόνο...

Θα έχει φτάσει τον αριθμό των 22 majors στην καριέρα της, πιάνοντας τη Γερμανίδα στην κορυφή της λίστας με τους περισσότερους τίτλους Γκραν Σλαμ στην εποχή Οπεν. Και θα βρίσκεται μόλις δύο τίτλους μακριά από τους 24 της Μάργκαρετ Κορτ που επιτεύχθηκαν από το 1960 έως το 1973 και ανήκουν ως επί το πλείστον στην προ-Οπεν εποχή.

Το σημαντικότερο ρεκόρ όμως; Αν στις 11 Ιουλίου, η Σερίνα παραλάβει το Rosewater Dish, τον ασημένιο δίσκο της νικήτριας του Ουίμπλεντον, θα γίνει η μεγαλύτερη σε ηλικία τενίστρια που καταφέρνει να πανηγυρίσει έναν τίτλο Γκραν Σλαμ.

Θα είναι 33 ετών και 289 ημερών, κατά 26 ημέρες μεγαλύτερη από τη Μαρτίνα Ναβρατίλοβα όταν η τελευταία κέρδισε στο Ουίμπλεντον το 1990.

Το ανησυχητικό για τις αντιπάλους της είναι πως δεν δείχνει να πατάει φρένο... Αντίθετα, επιλέγει το γκάζι και επιταχύνει διαρκώς.

Είναι το φαβορί με το που βγαίνει από τα αποδυτήρια στον αγωνιστικό χώρο. Σε κάθε αγώνα της. Σε κάθε τουρνουά.

Πολλοί είχαν προβλέψει τη συνταξιοδότησή της πριν από 4-5 χρόνια, τότε που είχε ταλαιπωρηθεί από ασθένειες και έδειχνε να μη διαθέτει κίνητρο. Ομως επέστρεψε δυνατότερη από ποτέ.

Η εκκίνηση δόθηκε μετά τον πιο πρόωρο αποκλεισμό της καριέρας της σε τουρνουά Γκραν Σλαμ: στο Ρολάν Γκαρός του 2012 από τη Γαλλίδα Βιρζινί Ραζανό στον πρώτο γύρο!

Εκτοτε, από τα 12 majors που έχουν διεξαχθεί, η Σερίνα έχει κατακτήσει 7 τρόπαια: τα τρία τελευταία Αμερικανικά Οπεν, το φετινό Αυστραλιανό, τα Ρολάν Γκαρός του 2013 και 2015 και το Ουίμπλεντον του 2012!

Εχει χάσει μόνο 5 αγώνες σε τουρνουά Γκραν Σλαμ και έχει νικήσει 62! Και να σκεφτεί κανείς ότι έχουν περάσει ήδη 17 χρόνια από τότε που έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο σιρκουί...

Το εντυπωσιακότερο είναι πως τώρα παίζει το καλύτερό της τένις και έχει γίνει πιο αποτελεσματική. Για τους περισσότερους τενίστες η κατηφόρα ξεκινάει όταν φτάσουν στα 30 χρόνια τους.

Πάρτε για παράδειγμα τον Ρότζερ Φέντερερ. Με τη Σερίνα έχουν γεννηθεί με ενάμιση μήνα διαφορά. Ομως η πτώση του Ελβετού είναι εμφανέστατη, με αποτέλεσμα να έχει κατακτήσει μόλις ένα Γκραν Σλαμ μετά τα 29α γενέθλιά του, το 2012.

Αντίθετα, στο ίδιο χρονικό διάστημα, η Σερίνα έχει προσθέσει έξι τίτλους στη συλλογή της!

Συνήθως, όταν οι αθλητές του τένις μπαίνουν στα -άντα, σταδιακά μειώνεται η εκρηκτικότητα, μερικές μπαλιές φαίνονται πλέον πολύ μακρινές για να τις προλάβουν, μερικά χτυπήματα πολύ δυνατά για να τα αποκρούσουν...

Ακόμα και η πείρα μπορεί να αποδειχθεί μειονέκτημα: σε δύσκολες καταστάσεις, το μυαλό γυρνάει μαζοχιστικά σε αντίστοιχες περιπτώσεις που κατέληξαν σε ήττα, δημιουργώντας παράλυση στον τενίστα.

Ομως η Σερίνα έχει ξεγελάσει τον χρόνο, έχει αποφύγει τη σωματική παρακμή και έχει αυξήσει κατακόρυφα την αυτοσυγκέντρωσή της, χρησιμοποιώντας την πείρα σαν όπλο.

Ως αποτέλεσμα, έχει κερδίσει σχεδόν το ένα τρίτο των τίτλων της καριέρας της μέσα στα τελευταία τριάμισι χρόνια! Και στη φετινή χρονιά, στη διάρκεια της οποίας θα γιορτάσει τα 34α γενέθλιά της, έχει ρεκόρ 32 νίκες και μόλις 1 ήττα (στον ημιτελικό του Μάστερς της Μαδρίτης από την Πέτρα Κβιτόβα)!

Το ότι βελτιώνεται διαρκώς φαίνεται και από τη σχέση της με το χώμα, που θεωρούνταν η λιγότερο αγαπημένη της επιφάνεια.

Από το 2011, όταν έγινε 30 χρόνων, έχει ρεκόρ 69 νικών-4 ηττών στο χώμα, επιδόσεις που πλησιάζει μόνον ο Ράφα Ναδάλ...

Οπως όλοι οι μεγάλοι τενίστες της Ιστορίας, η Αμερικανίδα ξέρει να παίζει το καλύτερο τένις της στους πιο σημαντικούς πόντους. Η αυτοπεποίθησή της έχει αυξηθεί με τα χρόνια, εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων.

Ακόμα κι όταν νιώθει πίεση, δείχνει με το βλέμμα της στην όποια κοπέλα είναι στην άλλη πλευρά του φιλέ πως αργά ή γρήγορα θα τη νικήσει.

Ισάξιο αντίπαλο θεωρεί μόνο τον ίδιο της τον εαυτό και εναντίον εκείνου πολεμάει στα δύσκολα – με εκείνον τα βάζει όταν της ξεφεύγουν διάφορες βρισιές και κραυγές στο τέλος των πόντων. Αφού ξεσπάσει όμως, είναι έτοιμη για τον επόμενο απίστευτο πόντο ή τον επόμενο άσο με τις... ανδρικές ταχύτητες!

Η διαφορά με την τινέιτζερ Σερίνα, ή με αυτή της δεκαετίας των είκοσι, είναι πως τότε χρειαζόταν να βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση για να κατακτήσει τα τουρνουά Γκραν Σλαμ. Πλέον, ακόμα και όταν δεν είναι στο τοπ, βρίσκει τρόπους για να επικρατήσει.

Οπως έκανε στο πρόσφατο Ρολάν Γκαρός, που επιβλήθηκε της προβληματικής –λόγω γρίπης- αναπνοής της για να αναδειχθεί για 3η φορά νικήτρια στο Παρίσι.

Πόσα χρόνια τέτοιου τένις έχει ακόμα μπροστά της; Η θρυλική Μπίλι Τζιν Κινγκ πιστεύει ότι το στιλ παιχνιδιού της Ουίλιαμς της εξασφαλίζει αρκετά χρόνια ακόμα: «Το θέμα είναι η ψυχολογική της διάθεση και το για πόσο καιρό θα έχει κίνητρο για να συνεχίσει. Το σώμα της δεν είναι ταλαιπωρημένο, δεν έχει κάνει βαριές εγχειρήσεις σε χέρια ή πόδια. Επίσης κερδίζει πολλούς εύκολους πόντους με το σερβίς της και αυτό είναι τεράστιο πλεονέκτημα, καθώς σημαίνει οικονομία δυνάμεων. Μιλώντας για σερβίς, δεν εννοούμε μόνον ότι είναι δυνατό. Ακόμα κι αν χαθεί μέρος της δύναμης, τα χτυπήματά της είναι ακριβείας, δίπλα στις γραμμές... Το γρήγορο τένις, με τα μεγάλα σερβίς και τις δυνατές επιστροφές, της δίνει την πολυτέλεια αρκετών χρόνων ακόμα».

Οι αντίπαλες

Μετά τις Βελγίδες, το χάος...

Για να είμαστε ειλικρινείς, ίσως τα πρόσφατα κατορθώματα της Σερίνα Ουίλιαμς να μην ήταν τόσα στον αριθμό, αν συναντούσε μεγαλύτερη αντίσταση ή υψηλότερης ποιότητας ανταγωνισμό από τις αντιπάλους της – όπως συναντάει διαρκώς ο Ρότζερ Φέντερερ στο πρόσωπο των Νόβακ Τζόκοβιτς, Αντι Μάρεϊ, Σταν Βαβρίνκα, Ράφα Ναδάλ...

Δυστυχώς όμως για το γυναικείο τένις, οι δύο Βελγίδες, η Ζιστίν Ενάν και η Κιμ Κλάιστερς, αποσύρθηκαν πρόωρα από το άθλημα.

Αμφότερες ήταν σε θέση να την πιέζουν στα όρια και να εκμεταλλεύονται τις –λίγες, είναι η αλήθεια– αδυναμίες στο παιχνίδι της.

Οι τωρινές αντίπαλές της δεν δείχνουν ικανές να τη νικήσουν.

Τα πρώην Νο1, Μαρία Σαράποβα, Ανα Ιβάνοβιτς και Καρολίν Βοζνιάκι, παθαίνουν σκηνική φοβία όταν τη βρίσκουν απέναντί τους.

Η Πέτρα Κβιτόβα και η Βικτόρια Αζαρένκα δεν έχουν την προσωπικότητα για να αντέξουν την πίεση της κορυφής, όπως αποδεικνύει η εξέλιξή τους, ενώ ταλέντα όπως η Εζενί Μπουσάρ και η Σλόαν Στίβενς έκαναν βήματα πίσω φέτος διαψεύδοντας τις ελπίδες ότι θα είναι τα next best things και ίσως οι διάδοχοι της Σερίνα.

Κάπως έτσι, στο πρόσφατο Ρολάν Γκαρός, δεν υπήρχε ούτε μία τενίστρια κάτω των 25 στην τελική τετράδα.

Το είχε επισημάνει και η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα, που απένειμε στην 34χρονη Αμερικανίδα το τρόπαιο του Ρολάν Γκαρός πριν από δύο εβδομάδες: «Τα πράγματα γίνονται δύσκολα για το σώμα όταν είσαι πάνω από 30 ετών. Ομως η νέα γενιά δεν δείχνει να μπορεί να τη φτάσει ακόμα. Οπότε, έχει ένα μεγάλο περιθώριο για να συνεχίσει να κυριαρχεί, όσο διατηρείται υγιής και έχει κίνητρο».

Οπότε, στην περίπτωση αυτή, έχουμε να κάνουμε με ερώτημα τύπου «αυγό και κότα». Είναι η Σερίνα τόσο καλή που δεν έχει αντίπαλο ή η μετριότητα των αντιπάλων κάνει τη Σερίνα να φαίνεται τόσο καλή;

Από τα ερωτήματα που δύσκολα θα απαντηθούν...

Το μεγάλο όπλο

Ολα είναι θέμα μυαλού

Η ικανότητά της να επιστρέφει στο παιχνίδι μολονότι όλα έδειχναν χαμένα δεν έχει ταίρι. Εχει κερδίσει τρία Γκραν Σλαμ αφότου έσωσε ματς πόιντ στον τελικό – περισσότερες φορές από κάθε τενίστα ή τενίστρια στην Ιστορία. Και δεν είναι θέμα εμπειρίας...

Την πρώτη φορά το κατάφερε σε ηλικία 21 ετών, στον τελικό του Αυστραλιανού Οπεν του 2003 με αντίπαλο την Κιμ Κλάιστερς. Δύο χρόνια αργότερα, πάλι στη Μελβούρνη, στέρησε με τον ίδιο τρόπο τον τίτλο από τη Μαρία Σαράποβα, ενώ το 2009 έκανε το comeback απέναντι στη Γελένα Ντεμέντιεβα στο Ουίμπλεντον.

Και πιο πρόσφατα, το 2012, στο Αμερικανικό Οπεν έχανε 5-3 από τη Βικτόρια Αζαρένκα στο τρίτο σετ, ήταν δύο πόντους μακριά από το να χάσει το παιχνίδι και όμως πήρε τέσσερα διαδοχικά γκέιμ και κατέκτησε το τρόπαιο.

Και ο πρώτος τίτλος Γκραν Σλαμ της καριέρας της όμως κάπως έτσι είχε επιτευχθεί. Το 1999, στο Αμερικανικό Οπεν, έχανε 5-3 από την Κλάιστερς και γύρισε την κατάσταση για να πανηγυρίσει το παρθενικό της major λίγες μέρες πριν από τα 18α γενέθλιά της.