Τα σκίτσα του Γιάννη Καλαϊτζή που περιλαμβάνονται σ’ αυτή την έκδοση δεν είναι ούτε τα «καλύτερα» ούτε τα πιο «αντιπροσωπευτικά» της δουλειάς του.
Επιλέχθηκαν με μοναδικό κριτήριο να τονιστεί η ιδιαίτερη ματιά του στα πολιτικά πράγματα της χώρας σε ένα χρονικό εύρος που ξεπερνά τον μισό αιώνα.
Είναι δεδομένο ότι από το μικρό αυτό αφιέρωμα στην πολιτική γελοιογραφία του Γιάννη Καλαϊτζή απουσιάζουν άλλες πτυχές της καλλιτεχνικής του δημιουργίας και κυρίως τα έξοχα εικονογραφημένα ιστορήματά του.
Αλλά αυτός ο αυτοπεριορισμός είναι σκόπιμος.
Ο όγκος του έργου του είναι τόσο μεγάλος ώστε ακόμα και σ’ αυτό τον τομέα που επικεντρώσαμε την ανθολόγησή μας βρεθήκαμε μπροστά στην ανάγκη να αυθαιρετήσουμε, επιλέγοντας λίγες δεκάδες σκίτσα, ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα διαθέσιμα.
Παρασυρθήκαμε βέβαια από το γεγονός ότι στην «Εφ.Συν.» ο Γιάννης συμμετείχε μ’ αυτή τη μορφή της τέχνης του, δηλαδή με το πολιτικό σκίτσο.
Αλλά στην επιλογή αυτή βάρυνε και το ότι το δημοσιογραφικό σκίτσο, η πολιτική γελοιογραφία –όσο κι αν σημαδεύεται από κάποια πολιτική συγκυρία ή κάποιο ξεχωριστό γεγονός- παραμένει αυτοτελές έργο.
Από τα σκίτσα αυτά προβάλλει ο Γιάννης Καλαϊτζής όπως τον γνωρίσαμε όλοι όσοι είχαμε την τύχη να τον έχουμε δίπλα μας στο πρωτοποριακό εγχείρημα της «Εφ.Συν.», ένας άνθρωπος στον οποίο συνυπήρχαν με τον καλύτερο τρόπο ιδιότητες φαινομενικά αντιφατικές.
Ενας καλλιεργημένος διανοούμενος που επικοινωνούσε άμεσα με τη λαϊκή σκέψη, ένας μοναχικός στοχαστής που ήταν έτοιμος να μοιραστεί τα πάντα με τους συνεργάτες του, ένας δάσκαλος που συνέχιζε να μαθαίνει, ένας λεπτολόγος επαγγελματίας που δεν δίσταζε να παρασυρθεί από τον ενθουσιασμό της στιγμής.
Και πάνω απ’ όλα, ένας γνήσιος αριστερός, δηλαδή επαναστάτης της πράξης και όχι των λόγων.
Ετοιμος να αναμετρηθεί με κάθε λογής «αφεντικά», αλλά και με τις βεβαιότητες κάθε ορθοδοξίας.
Και πρόθυμος να βοηθήσει με ανιδιοτέλεια κάθε συλλογική προσπάθεια.
Διατηρώντας ως μοναδικό του όπλο ένα πληθωρικό ταλέντο που τον συντρόφεψε μέχρι τέλους.
Αυτοί είναι οι λόγοι που ο Γιάννης Καλαϊτζής υπήρξε η ψυχή του Συνεταιρισμού των εργαζομένων στην «Εφ.Συν.», χωρίς ποτέ να καταδεχτεί αξιώματα και τίτλους.
Θα πορευτούμε τώρα χωρίς αυτόν.
Μας συντροφεύουν τα σκίτσα του που παρουσιάζουμε σήμερα. Μας συντροφεύει η δουλειά του που περιλαμβάνεται στα λευκώματα που είχε εκδώσει.
Τα πιο πρόσφατα σκίτσα μπορεί κανείς να αναζητήσει στην ιστοσελίδα του. Εκεί θα διαπιστώσει ότι όσα γράφουμε δεν είναι οι τυπικές υπερβολές που συνοδεύουν κάθε παρόμοιο αποχαιρετισμό.
Αξίζει κάθε λόγος γι’ αυτόν. Γιατί είπαμε: ο Γιάννης ήταν η ψυχή μας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας