Πιτσιρίκι, λιγότερο πιτσιρίκι, και μέχρι και πολύ πρόσφατα, τίποτα από όλα αυτά δεν μου φαινόταν καταπληκτικό. Η λυτρωτική και απελευθερωτική αυθάδεια, το λαμπρό, ακατάβλητο, ιερόσυλο χιούμορ, τα σκίτσα, τα κόμικς, τα σχέδια, τα σκηνικά, τα πορτρέτα, οι μάσκες, τελευταία και η δεινή συγγραφική πένα, η πολιτική πυγμή, ο διονυσιακός βίος, η πεισματική ελευθερία, η ατρόμητη και εξοργιστική μνήμη, μέχρι τελευταίας ρανίδος, η ανατρεπτική της στιγμής και της αφήγησης ευρυμάθεια, η διαστροφή του αυτονόητου, ο καταγελασμός του δεδομένου, ο ανηλεής καταιγισμός ιδεών, η λογοτεχνία, το θέατρο και ο κινηματογράφος σαν δεύτερο δέρμα, σαν άδηλος αναπνοή.
Ούτε και στάθηκα ποτέ απέναντί τους με την ανάγκη θαυμασμού ή την αίσθηση της ετερότητας.
Ηταν, είναι και θα είναι αυτονόητα, γιατί ήταν, είναι και θα είναι ο μπαμπάς μου.
Καθώς μου έφυγε, καθώς μας έφυγε, με τρόπο ομοίως αταλάντευτα αξιοπρεπή και περήφανο, όπως και τις ημέρες της απολαυστικής, πληθωρικής και γενναιόδωρης ακμής του, φοβάμαι μη με καταβάλει η πλάνη του θαυμασμού, μην και περιπέσω στην ανάγκη του εγκωμίου, λες και αυτό μπόρεσε ποτέ να υποκαταστήσει τη ζωντανή παρουσία.
Και λέω «φοβάμαι», γιατί εάν για κάτι εκτιμώ τον πατέρα μου στη δημόσιά του διάσταση είναι ότι ποτέ δεν ενέδωσε στην αυταρέσκεια του λόγου σε πρώτο πρόσωπο - σε αντίθεση με τη γράφουσα, που θα έλεγε και εκείνος.
Δεν υπάρχει τίποτε πιο αντιπαθητικό από παιδιά που αντλούν δύναμη και φως από τους αίνους προς αποδημήσαντες γονείς, τίποτε περισσότερο βέβαια εγγενώς υπονομευμένο και καταδικασμένο στην αποτυχία από την απόπειρα των παιδιών να μετατραπούν σε αξιολογητές και δημοσιοφανείς βιογράφους.
Θα αντισταθώ με όλη μου τη δύναμη.
Κυρίως επειδή ακόμη και ποτέ κανείς να μην τον ήξερε, ακόμη και ποτέ κανείς να μην τον μολογούσε, το ίδιο θα τον αγαπούσα, το ίδιο θα μου έλειπε, γιατί ήταν, είναι και θα είναι ο μπαμπάς μου.
Σας ευχαριστώ ειλικρινά και από καρδιάς για την έκφραση συλλυπητηρίων.
Αλλά, πιστέψτε με, αυτό που κυρίως θα τον ενδιέφερε είναι να πιούμε και κανένα ποτήρι κρασί, και κυρίως από το δικό του, που σαν κι αυτό άλλο κανένα.
Ε, και οι καλλίφωνοι να πουν κι ένα τραγούδι!
Παραχάραξε το νόμισμα. Εβίβα!
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας