Με τη δικτατορία της λιτότητας στον ευρωπαϊκό νότο και τους πρόσφυγες που χάνουν τη ζωή τους μαζικά στη Μεσόγειο έχουμε υπερβεί κατά πολύ τα ανεκτά όρια του πόνου. Από τις πολύκροτες υποσχέσεις της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης – δημοκρατία, ισοκατανομή του πλούτου, ελευθερία – δεν πραγματοποιήθηκε καμία.
Επικρατεί μια τεχνοκρατική, βίαιη παράνοια. Στις 20 Ιουνίου, την Παγκόσμια Ημέρα για τους Πρόσφυγες και την αρχή της Εβδομάδας Αλληλεγγύης προς την Ελλάδα του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ, θα φωνάξουμε στο Βερολίνο: Αυτή η Ε.Ε. δεν είναι η δική μας Ευρώπη. Και αυτό θα συμβεί παράλληλα με παρόμοιες διαδηλώσεις στη Ρώμη, το Λονδίνο, τις Βρυξέλλες και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
Πράγματι, υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντέχουν άλλο να βλέπουν ότι η ευρωπαϊκή περιφέρεια είναι αυτή που φορτώνεται το κόστος της ευρωζώνης και της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Οτι το μέλλον γενεών θυσιάζεται στον βωμό του κέρδους του 1% ενός υπό κατάρρευση χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Υπάρχουν και εκείνοι που δεν διακρίνουν, ότι η δημοκρατία μετατρέπεται σε ανέκδοτο, επειδή το δόγμα του νεοφιλελευθερισμού θεωρείται ως η μόνη εναλλακτική λύση, άσχετα με το πώς γίνονται οι εκλογές. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που εξοργίζονται, επειδή στο πλαίσιο της συμφωνίας ΤΤΙΡ και της συνολικής νεοφιλελεύθερης εμπορικής πολιτικής της Ε.Ε., η προστασία του περιβάλλοντος και τα κοινωνικά δικαιώματα ταξινομούνται ως «εμπόδια στις επενδύσεις».
Υπάρχουν και οι άνθρωποι εκείνοι, στους οποίους προκαλεί φρίκη το γεγονός ότι στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης χιλιάδες πρόσφυγες βρίσκουν τον θάνατο εδώ και χρόνια, ότι παρά την προθυμία των σωστικών πλοίων ενισχύεται η στρατιωτική θωράκιση των συνόρων μέσω της Frontex, ότι η Ε.Ε. απαντά στους πολέμους και τη φτώχεια με απελάσεις και όχι με δικαίωμα παραμονής, ότι οι πρόσφυγες που φτάνουν εδώ υφίστανται μεταχείριση σαν να ήταν εγκληματίες.
Η απάντηση στην επιθυμία μεγάλου μέρους του πληθυσμού της νότιας Ευρώπης αλλά και των προσφύγων για μια ζωή με αξιοπρέπεια είναι, με διαφορετικό κάθε φορά τρόπο, η ρητορική του αποδιοπομπαίου τράγου και ο αποκλεισμός.
Η επιθυμία για μία Ευρώπη της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ανεκπλήρωτη. Οι επίκαιρες κοινωνικές αντιπαραθέσεις είναι η ευκαιρία μας για αλλαγή!
•Η Μαργαρίτα Τσώμου είναι συνεκδότρια του περιοδικού «Missy Magazin», ενώ ο Αλέξης Πασσαδάκης είναι ενεργό μέλος της ακτιβιστικής οργάνωσης Attac.
Βλέπε επίσης: www.europa-anders-machen.net
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας