Βγήκαν «λάδι» για την καταπάτηση του αιγιαλού

Αθώους «λόγω έλλειψης δόλου» έκρινε το Εφετείο Ηρακλείου τους 27 κατηγορούμενους για την κατασκευή του έργου της παραλιακής λεωφόρου της Νέας Αλικαρνασσού, η οποία έγινε χωρίς να υπάρχουν οι απαραίτητες περιβαλλοντικές μελέτες.  

Παρά το γεγονός ότι υπάρχει ακόμα και απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας περί μη ύπαρξης περιβαλλοντικών μελετών (την οποία γνώριζαν οι ιθύνοντες), και παρά τη σωρεία στοιχείων που δείχνουν την καταπάτηση του αιγιαλού χωρίς καν να προβλέπεται δρόμος από το Σχέδιο Πόλεως για το συγκεκριμένο σημείο, εντούτοις οι υπεύθυνοι για την δημοπράτηση και κατασκευή του έργου κρίθηκε πως δεν είχαν δόλο και πρόθεση να προξενήσουν ζημιά στο περιβάλλον.

Η δίκη αρχικά είχε οριστεί στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου, όμως επειδή μια εκ των κατηγορουμένων είναι δικηγόρος, παραπέμφθηκε στο Εφετείο. Μεταξύ των κατηγορουμένων ήταν ο πρώην περιφερειάρχης Κρήτης Σεραφείμ Τσόκας, ο πρώην δήμαρχος Νέας Αλικαρνασσού Βαγγέλης Σισαμάκης και ολόκληρο το πρώην Δημοτικό Συμβούλιο, υπηρεσιακοί παράγοντες της Περιφέρειας αλλά και του Οργανισμού Λιμένος Ηρακλείου καθώς και ο ανάδοχος εργολάβος του έργου. Απέναντι σε όλους αυτούς βρέθηκαν τρεις ιδιοκτήτες εκτάσεων και καταστημάτων στην περιοχή, οι οποίοι είχαν προσφύγει στις αρμόδιες υπηρεσίες και στο ΣτΕ και είχαν δικαιωθεί καθώς πράγματι το έργο, συνολικού κόστους 2,5 εκατομμυρίων ευρώ, πραγματοποιήθηκε χωρίς περιβαλλοντικές μελέτες. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο το 2011 απεντάχθηκε από το ΕΣΠΑ (παρόλο που είχε ήδη ολοκληρωθεί) και έτσι το κόστος επιβάρυνε εξολοκλήρου το ελληνικό δημόσιο.

Με βάση το κατηγορητήριο όλοι οι εμπλεκόμενοι στο έργο, ο καθένας από τη θέση ευθύνης του, δημοπράτησαν, ενέκριναν, κατασκεύασαν και παρέλαβαν ένα έργο παράνομο, με συνέπεια να προκαλέσουν αλλοίωση στο περιβάλλον της περιοχής και συγκεκριμένα στον αιγιαλό, ακόμα και μπαζώνοντας τμήματά του. Η εξέλιξη της δίκης σημαδεύτηκε από μεγάλη ένταση ιδίως μεταξύ των 14 δικηγόρων των κατηγορουμένων και ενός εκ των ιδιοκτητών γης της περιοχής, του κ. Γιάννη Μπαλαχούτη, ο οποίος έχει σηκώσει και το κύριο βάρος της προσφυγής στη Δικαιοσύνη για το συγκεκριμένο ζήτημα, ενώ στη συγκεκριμένη δίκη είχε δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής. Στις απολογίες τους οι κατηγορούμενοι τοποθετήθηκαν ανάλογα με την ιδιότητά τους και το βαθμό εμπλοκή τους στο έργο. Κοινή "γραμμή" αποτέλεσε το ότι δεν γνώριζαν ότι δεν υπήρχαν περιβαλλοντικές μελέτες και πως θεωρούσαν ότι το έργο καλύπτεται από τη συνολική μελέτη ανάπλασης του παραλιακού μετώπου του Ηρακλείου, που είχε εκπονηθεί ενόψει των έργων για τους αγώνες του 2004. (σ.σ. η μελέτη εκείνη αφορούσε το δυτικό κομμάτι της παραλίας, δίπλα στο Παγκρήτιο Στάδιο, ενώ η Αλικαρνασσός βρίσκεται στα ανατολικά). 

Το δικαστήριο κατέληξε σε μια «περίεργη» απόφαση με την πρόεδρο να ανακοινώνει πως «λόγω έλλειψης δόλου δε στοιχειοθετείται η πράξη της αυθαίρετης μεταβολής του αιγιαλού» (σ.σ. χωρίς να παίρνει θέση για το αν έγινε ή όχι αυτή καθαυτή η κατάληψη).  Νωρίτερα η εισαγγελέας είχε προτείνει επίσης την αθώωση των κατηγορουμένων κρίνοντας πως το έργο δεν προκάλεσε πρόβλημα στην περιοχή. Δικαιωμένοι εμφανίστηκαν σε δηλώσεις τους μετά τη δίκη ο πρώην δήμαρχος Αλικαρνασσού και ο πρώην περιφερειάρχης, τονίζοντας πως αποδείχτηκε ότι με τις πράξεις τους δεν έβλαψαν το δημόσιο συμφέρον. Για «απόφαση που στέλνει περίεργα μηνύματα προς την κοινωνία» έκανε λόγο ο πολιτικός ενάγων Γιάννης Μπαλαχούτης τονίζοντας πως στην ουσία επικροτείται η καταπάτηση του αιγιαλού και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος. 

Πάντως μέχρι και σήμερα η συγκεκριμένη παραλιακή λεωφόρος παρουσιάζει προβλήματα νομιμότητας καθώς επισήμως είναι χαρακτηρισμένη ως "πεζόδρομος", όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, παρά το γεγονός ότι στην πραγματικότητα είναι δρόμος ταχείας κυκλοφορίας, με δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση και στηθαίο στη μέση (στο πρώτο τμήμα της) και διπλή διαχωριστική γραμμή στο υπόλοιπο τμήμα της.