Ο Μακρόν στοχεύει στη γυναικεία ψήφο με φτηνά τεχνάσματα

«Μια φεμινίστρια στο Ματινιόν (πρωθυπουργική κατοικία);» σχολίασαν κάποια μέσα τον διορισμό από τον πρόεδρο Μακρόν της Ελιζαμπέτ Μπορν στην πρωθυπουργία της Γαλλίας. Αυτό το «επιχείρημα» άλλωστε προβάλλει ο ίδιος ως καίριο στην απόφασή του, ελπίζοντας σε εκλογικά οφέλη στις κρίσιμες βουλευτικές της 12ης και 19ης Ιουνίου.

Ο Μακρόν στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας επαναλαμβάνει πως θέλει να κάνει το θέμα της ισότητας των φύλων «τη μεγάλη υπόθεση της δεύτερης θητείας του». Ξέρει πως η γυναικεία ψήφος θα είναι καταλυτική και στις βουλευτικές, πως «ικανοποίησε» το 74% των Γάλλων, που στις σφυγμομετρήσεις δήλωναν πως ήθελαν γυναίκα πρωθυπουργό, και πως με αυτή την απόφασή του δίνει το στίγμα ότι αντιλαμβάνεται τα μηνύματα της εποχής που προτάσσουν τις έμφυλες διεκδικήσεις.

Το στοίχημά του εν όψει των βουλευτικών είναι πως η παρουσία της Μπορν, που προέρχεται από τους κύκλους των Σοσιαλιστών, μπορεί να προσελκύσει την Κεντροαριστερά χωρίς να τρομάξει τη Δεξιά, έγραφε η Le Monde, συμβάλλοντας έτσι στο να αναδειχθεί ο συνασπισμός του «Μαζί» σε πρώτο κόμμα.

Χρησιμοποιούν το φύλο της, «λες και μόνο το γεγονός ότι είναι γυναίκα υπονοεί με μαθηματική ακρίβεια πως είναι φεμινίστρια, αγνοώντας τον μισογυνισμό που εσωτερικεύουν πολλές γυναίκες μεγαλώνοντας σε μια σεξιστική και άνιση κοινωνία», απαντούσε η Libération.

H 61χρονη Μπορν είναι μια τεχνοκράτισσα που δεν έχει εκλεγεί ποτέ και που για πρώτη φορά την Κυριακή διεκδικεί μια βουλευτική έδρα. Μπορεί να αφιέρωσε τον διορισμό της σε «όλα τα νέα κορίτσια», προτρέποντάς τα να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και υποστηρίζοντας πως «τίποτα δεν πρέπει να επιβραδύνει τη μάχη για τη θέση των γυναικών στις κοινωνίες μας», αλλά η πρώην υπουργός Εργασίας με τις πολιτικές επιλογές της συνέβαλε σε αυτή την επιβράδυνση και αν κρίνει κανείς από την εν γένει στάση της, δεν ήρθε για να αλλάξει και πολλά, πόσο μάλλον να κάνει τομές διευκολύνοντας κορίτσια και γυναίκες να κατακτήσουν τους στόχους τους.

Ισότητα με βιαστές και παρενοχλητές;

Ο Μακρόν έκανε μια κυβέρνηση με βιτρίνα ισότητας –14 άντρες και 14 γυναίκες (περιλαμβανομένης της πρωθυπουργού)–, στην οποία οι πρώτοι κατέχουν όλα τα «καίρια» χαρτοφυλάκια και οι δεύτερες τα θεωρούμενα λιγότερο σημαντικά. Ο πρόεδρος εξασφάλισε για ακόμη μία φορά το συνηθισμένο του boy’s club, με το οποίο κυβερνά στιβαρά, και η Μπορν δεν ενοχλήθηκε στο ελάχιστο να συνυπάρχει με υπουργούς που έχουν κατηγορηθεί για βιασμούς, σεξουαλική παρενόχληση ή σεξισμό.

Οπως ο Ζεράλντ Νταρμαμέν, που παρέμεινε στη θέση του υπουργού Εσωτερικών παρότι έχει κατηγορηθεί για βιασμό και για κατάχρηση εξουσίας ζητώντας «σεξουαλικές χάρες» από δύο γυναίκες για να προωθήσει υποθέσεις τους.

Στη θέση του ως υπουργός Δικαιοσύνης παρέμεινε επίσης ο Ερίκ Ντιπόν Μορέτι, που έχει καταγγελθεί από οργανώσεις, όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση για τη Βία κατά των Γυναικών στην Εργασία, για τις σεξιστικές του θέσεις: όπως έκανε κατά την υπεράσπιση του πρώην υπουργού Ζορζ Τρον (που καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλακή για σεξουαλική παρενόχληση και βιασμό), κατηγορώντας τις ενάγουσες ως «χειριστικές» και δηλώνοντας πως «υπάρχουν γυναίκες που γοητεύονται από την εξουσία, τους αρέσει… να κοιμούνται με κάποιον για να προαχθούν».

Ο Στανισλά Γκερινί επιβραβεύτηκε με τη θέση του υπουργού Δημόσιας Διοίκησης και Μεταρρύθμισης λίγες ημέρες μετά που στήριξε την υποψηφιότητα για τις βουλευτικές του Ζερόμ Πεϊρά, ο οποίος έχει καταδικαστεί για απόπειρα στραγγαλισμού της συντρόφου του.

Στον κατάλογο ήρθε να προστεθεί και ο υπουργός Αλληλεγγύης, Νταμιάν Αμπάντ, που όπως αποκάλυψε ο γαλλικός ερευνητικός ιστότοπος Mediapart κατηγορείται για τον βιασμό δύο γυναικών. Με την Μπορν και πάλι να στηρίζει τον «συνάδελφό» της δηλώνοντας πως «δεν έχω περισσότερα στοιχεία από το γεγονός ότι η υπόθεση έκλεισε χωρίς περαιτέρω ενέργειες».

Δεν είναι τυχαίο ότι λίγες ημέρες μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από την Μπορν το Παρατηρητήριο Σεξουαλικής Βίας και η συλλογικότητα Ολες Εμείς οργάνωσαν διαδήλωση στο Παρίσι ενάντια σε «αυτή την κυβέρνηση μίσους».

Καταστροφικές πολιτικές

Μένει να αποδεχτεί αν ο διορισμός της με την ταμπέλα της φεμινίστριας δεν είναι παρά προπέτασμα καπνού στην υπηρεσία μιας κυβέρνησης με άθλιο ιστορικό στα θέματα ισότητας των φύλων, έγραφε η δημοσιογράφος Μαρλέν Τομά. Ενώ η οργάνωση Osez le féminisme (Τολμήστε τον φεμινισμό) θύμισε πως οι πολιτικές που υιοθέτησε η Μπορν στην πρώτη θητεία του Μακρόν απέχουν πολύ από το να υπηρετούν τα δικαιώματα των γυναικών και των πιο ευάλωτων.

Ξεκινώντας από τη μεταρρύθμιση της ασφάλισης ανεργίας που τιμωρεί όσους εργάζονται σε επισφάλεια και μερική απασχόληση (στη συντριπτική τους πλειονότητα γυναίκες)· συνεχίζοντας με τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού, που πλήττει περισσότερο όσους διακόπτουν για κάποια διαστήματα τη δουλειά τους, επίσης στη συντριπτική τους πλειονότητα γυναίκες· αλλά και με το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, που επιδεινώνει τα άτυπα ωράρια των χαμηλά αμειβόμενων γυναικών.

Αυτές ακριβώς τις πολιτικές καταγγέλλει ο Ζαν-Λικ Μελανσόν του συνασπισμού Νέα Λαϊκή Ενωση, επιμένοντας πως με μια τέτοια κυβέρνηση και με αυτή την πρωθυπουργό οι κάθε είδους ανισότητες θα βαθύνουν γιατί με αυτήν εγκαινιάζεται «μια νέα εποχή κοινωνικών καταχρήσεων». Καλώντας τις γυναίκες να υπερψηφίσουν αυτόν τον συνασπισμό της Αριστεράς στις βουλευτικές, αναδεικνύοντάς τον σε πρώτη δύναμη, έτσι που να αναλάβει εκείνος την πρωθυπουργία για να επιβάλει μια πραγματικά κοινωνική ατζέντα ισότητας: από τη διάθεση εκατοντάδων εκατομμυρίων για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας ώς την επαναξιολόγηση (και των αμοιβών) των αποκαλούμενων γυναικείων επαγγελμάτων.

Μπορεί ένας άντρας να εφαρμόσει πιο φεμινιστικές πολιτικές από μια γυναίκα; Η Osez le féminisme δίνει την πιο σαφή απάντηση: «Θα κρίνουμε τις πολιτικές και τον αντίκτυπό τους στη ζωή των γυναικών ανεξάρτητα από το φύλο τής/τού πρωθυπουργού».