Δεν θα σας μιλήσω για θέατρο, μην τρομάξετε και φύγετε τρέχοντας.
Η Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου διοργανώνει ένα φεστιβάλ νέων δημιουργών με έντεκα θεατρικές παραστάσεις που έχουν θέμα τους τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο, από την έναρξη του οποίου συμπληρώνονται φέτος 70 χρόνια (είσοδος δωρεάν, από σήμερα ώς και 3 Απριλίου).
Θα σας μιλήσω λοιπόν για μουσική, για τη μουσική της αποψινής παράστασης που έγραψε μία νέα δημιουργός.
Η συνθέτρια και τραγουδίστρια Αννα-Μαρία Μπιλίδα.
«Είναι η πρώτη φορά που γράφω μουσική για θεατρικό έργο, πόσω μάλλον για μια εποχή όπως αυτή του εμφυλίου για την οποία χρειαζόταν “ψάξιμο” και αρκετό διάβασμα», μας λέει.
«Στο θέατρο είσαι ελεύθερος να ντύσεις τις ατμόσφαιρες που κάνουν ο λόγος και οι σιωπές των ηθοποιών χωρίς να χρειάζεται να πατήσεις στον ρυθμό του λόγου τους, όπως γίνεται στα τραγούδια. Αυτή είναι η μαγεία του».
Το θεατρικό είναι «Ο κήπος με τα κυπαρίσσια» του Δημήτρη Θρασυβούλου σε σκηνοθεσία Θοδωρή Φραντζέσκου (ώρα έναρξης: 18.00).
Ερμηνεύουν οι Νεκταρία Γιαννουδάκη, Ερση Μαλικένζου, Γιάννης Στόλλας κ.ά. Μια μάνα, τρία παιδιά κι ένας νεκρός.
Πέντε μονόλογοι για το ίδιο θέμα βασισμένοι σε πραγματικά γεγονότα από τον εμφύλιο στη Σάμο.
«Ο συγγραφέας ζητάει την αλήθεια των ανθρώπων που βίωσαν την απώλεια κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου», εξηγεί η Αννα-Μαρία.
«Χρειάστηκε να ανασύρω από τη μνήμη μου την ιστορία που είχα διδαχθεί στο σχολείο. Δεν έφτασε όμως μόνο αυτό. Αρχισα να ψάχνω μαρτυρίες από ανθρώπους που έζησαν εκείνη την περίοδο. Ολες τους οι ιστορίες έφερναν και μια μουσική στ’ αυτιά μου».
Της ζητάω να μας καταθέσει το... βιογραφικό της.
«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντα υπήρχε μουσική γύρω μου. Στα οκτώ μου έπειτα από παρότρυνση της μητέρας μου (καθότι καθηγήτρια μουσικής) ξεκίνησα πιάνο και θεωρία της μουσικής. Για ένα παιδί στην ηλικία αυτή σημασία έχει κυρίως το παιχνίδι και λιγότερο η κλασική. Για κάποιο λόγο όμως είχα “φαγωθεί” να καταφέρω να μάθω να παίζω τραγούδια στο πιάνο και να τραγουδάω. Αργότερα πήρα την απόφαση ν’ ασχοληθώ και με τα υπόλοιπα μουσικά όργανα που είχαμε στο σπίτι (κιθάρα, κρουστά). Το 2007 τελειώνοντας το σχολείο πήρα υποτροφία στο Ωδείο Αθηνών όπου και συνέχισα τις σπουδές μου παίρνοντας πτυχίο Αρμονίας και Αντίστοιξης. Από τότε άρχισα δειλά δειλά να γράφω κάποιες μελωδίες».
Ετσι ξεκίνησε τα πρώτα της κομμάτια.
Και μια έκπληξη που σας άφησα για το τέλος: η Αννα-Μαρία είναι και δημοσιογράφος.
«Το έχω εξασκήσει ελάχιστα το επάγγελμα όμως. Η μουσική μ’ έχει κυριεύσει για τα καλά. Σπουδάζοντας δημοσιογραφία ανοίχτηκα λίγο περισσότερο ως άνθρωπος και άρχισα να παρατηρώ ακόμα πιο πολύ τον κόσμο και το τι συμβαίνει γύρω μου. Η δημοσιογραφία έχει ένα κοινό με τη μουσική, χρειάζεται ένστικτο και πολλή δουλειά».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας