Στις 20/5/2016 η ΚΟΑ έπαιξε υπό τον Γερμανό αρχιμουσικό Εκχαρτ Βίκικ. Αναβιώνοντας το αλήστου μνήμης «ξεπέταγμα» του ελληνικού ρεπερτορίου με ένα σύντομο κομμάτι στην αρχή, η βραδιά ξεκίνησε με τη σύντομη σύνθεση για ορχήστρα «Νόστος Ι» (2015) του Χρήστου Σαμαρά. Ηταν ένα ευφάνταστο, μεταμοντέρνου στίγματος μουσικό δοκίμιο επάνω στις ποιότητες χροιάς του ορχηστρικού ήχου.
Η βάση της σύνθεσης ήταν ένα ρέον ηχητικό συνεχές καλειδοσκοπικού ηχοχρωματικού πλούτου, με φανερές καταβολές στην ατμοσφαιρική παλέτα των Γάλλων εμπρεσιονιστών, εμπλουτισμένο όμως με περιπετειώδεις αναζητήσεις ηχητικής χροιάς. Στον καμβά αυτό φιλοξενήθηκαν θύλακες από χατζιδακικές αναδιατυπώσεις φολκλορικών ακουσμάτων, μνήμες μιούζικαλ, σπαράγματα Ρίχαρντ Στράους, περαστικά μουσικά «τσιτάτα» από τον Εθνικό Υμνο, εμφανίσεις ακουσμάτων ηπειρώτικης μουσικής με κλαρίνα.
Το έργο δόθηκε στρωτά, νηφάλια και με ακρίβεια. Ακολούθησε αμέσως το «Κοντσέρτο για πιάνο αρ. 1» του Τσαϊκόφσκι με σολίστα τον Βασίλη Βαρβαρέσο. Η ερμηνεία του ταλαντούχου πιανίστα άφησε έντονα άνισες εντυπώσεις. Αυτός σαφώς και διαθέτει όλα τα απαραίτητα τεχνικά μεγέθη για να αναμετρηθεί με άνεση και ασφάλεια με το συγκρουσιακής δραματουργίας αριστούργημα: μεγάλο, ρωμαλέο, επιθετικό ήχο, εντυπωσιακή δεξιοτεχνική άνεση, δομική αντίληψη, ψυχραιμία και ακρίβεια ανακλαστικών.
Και όντως: στο θυελλώδες ξεκίνημα και σε όλες τις βίαιες κορυφώσεις του εναρκτήριου μέρους, καθώς επίσης στο καταδιωκτικά κινητικό καταληκτικό μέρος, η εκτέλεση κυριολεκτικά φλεγόταν, αναδίδοντας περίσσεια αδρεναλίνης. Ομοίως συναρπαστική ήταν η εκτενής καντέντσα του πρώτου μέρους. Θαυμάσιο ήταν το αργό λυρικό μέρος.
Ωστόσο, η αντίληψη του πιανίστα για τη συνολική δραματουργία του κοντσέρτου πρόβαλε τουλάχιστον περίεργη, με κύρια επιφύλαξη τη λύση της συνοχής/συνέχειας του μουσικού ειρμού από την αντιμετώπιση των «ενδιάμεσων», χαμηλόφωνων παραγράφων σαν να ήσαν εμπρεσιονιστικά ιντερλούδια και όχι αναπόσπαστο μέρος της μάχης που μαίνεται αδιάλειπτα μεταξύ σολίστα και ορχήστρας.
Επίσης το καταληκτικό μέρος μετετράπη άνευ λόγου σε αγώνα ταχύτητας, καθιστώντας ανέφικτη κάθε νοηματοδότηση μέσω της άρθρωσης, ακυρώνοντας πλήρως κάθε έννοια μουσικής αφήγησης και -αναμενόμενα- προκαλώντας ουκ ολίγα προβλήματα στην ούτως ή άλλως αδιάφορη ορχηστρική συνοδεία από την ΚΟΑ. Συνολικά, ήταν μια προσέγγιση που θα ταίριαζε «γάντι» σε ένα κοντσέρτο του Προκόφιεφ ή του Μπάρτοκ…
Μετά το τέλος του κοντσέρτου, ανταποκρινόμενος στο ενθουσιώδες χειροκρότημα, ο πληθωρικός πιανίστας έδωσε ούτε λίγο-ούτε πολύ ένα… μίνι δεξιοτεχνικό ρεσιτάλ, παίζοντας την «Καμπανέλα» του Λιστ και τη «Φαντασία-αυτοσχεδιασμό» του Σοπέν.
Η συναυλία ολοκληρώθηκε με τη «Συμφωνία αρ. 1» του Σοστακόβιτς, νεανική σύνθεση με την οποία ο μετέπειτα κορυφαίος Σοβιετικός συνθέτης αποφοίτησε από το Ωδείο της τότε -και σήμερα πάλι- Αγίας Πετρούπολης. Πρόκειται για ανάλαφρο, πνευματώδες έργο, γεμάτο ενδιαφέρουσες, ευρηματικές λεπτομέρειες και συνεχείς εναλλαγές, που εντρυφά σε ευρύ φάσμα ιστορικίστικων στιλιστικών παρωδήσεων˙ με δυο λόγια, όλος ο μελλοντικός Σοστακόβιτς εν σπέρματι!
Ως τέτοιο απαιτεί ορχηστρικό παίξιμο κινητικό και, λόγω των συνεχών εναλλαγών, ταυτόχρονα συνεκτικό. Η εκτέλεση της ΚΟΑ υπό τον Γερμανό αρχιμουσικό διέθετε την απαραίτητη κινητικότητα και ικανή συνοχή, παρότι υστερούσε περιστασιακά σε ποιότητες λεπτομερειών, ιδίως στα ξύλινα πνευστά.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας