Πώς ακούγεται στα αυτιά ενός μικρού παιδιού μια σύνθεση του Πάχελμπελ; Πόσα πιτσιρίκια σε ένα απομακρυσμένο νηπιαγωγείο έχουν ξανακούσει το όνομα του Μπετόβεν; Πώς ζωγραφίζει ένα πεντάχρονο μια βιόλα; Εχει ξανακούσει τη λέξη μπαρόκ;
Ξέρει πώς κουρδίζουμε ένα βιολοντσέλο; Και γιατί ο Μότσαρτ ξεσηκώνει πάντα τα παιδιά; Ώς την Αστυπάλαια και την Αμοργό ταξίδεψε το Κουαρτέτο Εγχόρδων της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών (αποτελούμενο από τους Γιώργο Μάνδυλα -βιολί, Παναγιώτη Τζιώτη -βιολί, Πάρι Αναστασιάδη -βιόλα και Ισίδωρο Σιδέρη -βιολοντσέλο) για να πάρει τις απαντήσεις που ζητούσε.
Οι νησιωτικές αποστολές της ορχήστρας ολοκληρώθηκαν πριν από μερικές μέρες με επίσκεψη στα δύο απομακρυσμένα νησιά και πρόσθεσαν στις εμπειρίες των μουσικών λίγη ακόμα συγκίνηση, πολλή χαρά, ικανοποίηση και μεγάλη όρεξη για ανάλογες μελλοντικές εξορμήσεις.
Με τη γενναιόδωρη στήριξη της Γερμανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, η πρώτη ορχήστρα της χώρας επιχειρεί εδώ και μήνες να φέρει την κλασική μουσική στα απομονωμένα νησιά του Αιγαίου, υποστηρίζοντας έτσι με όλους τους τρόπους ότι σε εποχές βαθιάς οικονομικής ύφεσης οι πολιτιστικοί οργανισμοί οφείλουν να συναντούν «εκτός έδρας «κοινό κάθε ηλικίας αλλά και να προσφέρουν πρόσβαση στην κλασική, ακόμη και σε εκείνους που δεν έχουν την πολυτέλεια να μυηθούν σε αυτήν.
Το πρόγραμμα «(Επι)μένοντας Αιγαίο» περιελάμβανε επισκέψεις, εκπαιδευτικές εκδηλώσεις αλλά και συναυλίες της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στη Ρόδο, τη Χάλκη, τη Νίσυρο, την Κω, την Αμοργό και την Αστυπάλαια. Ενώ, λίγο νωρίτερα, μέσα στο καταχείμωνο προηγήθηκε το «(Επι)μένοντας Κυκλάδες», με επισκέψεις σε Κίμωλο, Μήλο, Σίφνο, Σέριφο, Σύρο.
Η πραγματικότητα και η καθημερινότητα των κατοίκων στα νησιά, ακόμη και σε αυτά που στα δικά μας αυτιά ηχούν ως ιδανικοί καλοκαιρινοί προορισμοί, είναι τους χειμερινούς μήνες εξαιρετικά δυσκολότερη και τα παιδιά διψασμένα για πρωτόγνωρες εμπειρίες.
Χωρισμένοι σε μουσικές «παρέες» των τεσσάρων (κουαρτέτο εγχόρδων), πέντε (κουιντέτο ξύλινων πνευστών) ή έξι (Metallon - κουιντέτο χάλκινων πνευστών και κρουστών) γέμισαν το Αιγαίο μουσικές και δημιούργησαν στους τόπους που επισκέφθηκαν την πιο ευχάριστη αναστάτωση.
Κανείς τους δεν είχε εύκολη αποστολή, καθώς σε κάθε νησί διεκδίκησαν την προσοχή μαθητών γυμνασίων, λυκείων αλλά και νηπιαγωγείων. Εμείς παρέα με το κουαρτέτο εγχόρδων της ΚΟΑ συναντήσαμε τους κατοίκους της Αστυπάλαιας.
Στην αίθουσα του μοναδικού γυμνασίου του νησιού, δώσαμε το πρώτο ραντεβού. Σε μια σκηνή ντυμένη με κόκκινες και μπλε βελούδινες κουρτίνες, ανάμεσα σε σχολικούς χάρτες, ξύλινα καραβάκια, στοιβαγμένα σκηνικά από σχολικές γιορτές και μια μικρή βιβλιοθήκη.
Οι λιλιπούτειοι ακροατές είχαν στήσει στην πρώτη σειρά ειδικά μαξιλαράκια και καθισμένοι οκλαδόν περίμεναν. Στις καρέκλες βολεύτηκαν γονείς, οι μεγαλύτεροι μαθητές, ο δήμαρχος Αστυπάλαιας Πανορμίτης Κονταράτος που μας έλυσε κάθε δυσκολία στο νησί.
Για την αρχή οι τέσσερις σολίστ των εγχόρδων επέλεξαν τον «Κανόνα» του Πάχελμπελ, ένα υπέροχο, σύντομο κομμάτι από την εποχή του μπαρόκ. Επειτα, με τη συνδρομή του Γερμανού κιθαρίστα Ρόλαντ Χόφμαν που τους συνόδευε, έπαιξαν Βιβάλντι κι ενθουσίασαν τα κοριτσάκια. Πέρασαν στη «Μικρή νυχτερινή μουσική» του Μότσαρτ, ο ρυθμός της οποίας ξετρέλανε τα αγόρια που με τα χεράκια τους υποδύονταν τους βιολιστές και τους μαέστρους.
Επειτα μίλησαν στο κοινό για τον Σέξπιρ κι «έδεσαν» την επέτειο των 400 ετών από τον θάνατό του με το Κοντσέρτο Εγχόρδων του Μπετόβεν (εμπνευσμένο από την ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας).
Ο ηθοποιός Παναγιώτης Πετράκης ανέβηκε στη σκηνή για να ερμηνεύσει κομμάτια από το μιούζικαλ «Kiss me Kate» και το «Jubilee» αλλά και να πολλαπλασιάσει το συναίσθημα με το «Por una cabeza» του Κάρλος Γκαρντέλ. Και για φινάλε ζήτησαν τη συμμετοχή όλων κι αποχαιρέτησαν με πέντε ελληνικούς χορούς του Σκαλκώτα.
Το επόμενο πρωινό, παρέα με όλους τους μουσικούς, xτυπήσαμε την πόρτα του πολύχρωμου νηπιαγωγείου στη Χώρα του νησιού. Η συνάντηση ήταν αυστηρά για τους 30 μαθητές (δύο τμήματα νηπιαγωγείου έχει παρακαλώ η Αστυπάλαια!) και τους πέντε μουσικούς. Οι συστάσεις ξεκίνησαν από τα όργανα.
«Το βιολί είναι η μαμά του κουαρτέτου, η βιόλα με την πιο χοντρή φωνούλα ο μπαμπάς και το βιολοντσέλο η γιαγιά», τους είπε ο βιολοντσελίστας Ισίδωρος Σιδέρης και συνεννοήθηκαν αμέσως. Ο δίαυλος επικοινωνίας είχε ανοίξει.
Εκεί, με τα όργανα σε απόσταση αναπνοής τα τριάντα πιτσιρίκια άγγιξαν το βιολί, το συνέκριναν με τη βιόλα, κούρδισαν και μέτρησαν χορδές, διόρθωσαν παιξίματα, μάθανε τι θα πει κοντσέρτο και πόσο χειροκρότημα σηκώνει, διάβασαν παρτιτούρες, άκουσαν Μότσαρτ αλλά και μερικά μέτρα από το Ροζ Πάνθηρα, απάντησαν σε ερωτήσεις.
«Ξέρετε τι είναι αυτό που ακούμε», ρώτησε το Α' βιολί της ΚΟΑ Γιώργος Μάνδυλας, έχοντας ξεκινήσει να παίζει τις πρώτες νότες από τον «Κανόνα».
«Ναι, είναι Πάχελμπελ», πετάχτηκε μια μικρή που είχε συγκρατήσει το όνομα του συνθέτη από το περασμένο βράδυ. Μας άφησε άφωνους. Αλλά κάπως έτσι, από μια μικρή φρασούλα, συνειδητοποιούσαν όλοι πως ο σκοπός του προγράμματος είχε μόλις επιτευχθεί...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας