Μια άσπρη σκάλα με οχτώ σκαλοπάτια στη σκηνή. Το φόντο, μαύρο. Ενας άνθρωπος που ανεβαίνει ένα σκαλί, ίπταται, πέφτει, ξανασηκώνεται, φτάνει σταδιακά στην κορυφή. Και με τον ίδιο τρόπο, αέρινα ταλαντευόμενος και διαγράφοντας δηλαδή μια πορεία διαδοχικής κορύφωσης και πτώσης, γυρίζει εκεί από όπου ξεκίνησε, τη βάση της σκάλας. Κι όλο αυτό μοιάζει με μια σπουδή λες στην υπαρξιακή τροχιά (άνοδος, αιώρηση, στιγμιαία ισορροπία και βουτιά στο κενό) που παίζει με τη δύναμη της βαρύτητας και την αίσθηση της ελευθερίας. Ο χορογράφος αυτού του «στιγμιότυπου» Γιοάν Μπουρζουά, είναι ο πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής που προέρχεται από το τσίρκο, στην Γκρενόμπλ, σε ένα από τα 19 κρατικά κέντρα χορογραφικής τέχνης της Γαλλίας. Στόχος του να επεκτείνει τα όρια της κίνησης και της χορευτικής δημιουργίας.
Με αυτή την εμπνευσμένη από τη μουσική του Φίλιπ Γκλας χορογραφία, «Approach 17. Opening, το άπιαστο σημείο αιώρησης», ξεκίνησαν στην κεντρική πλατεία της πόλης οι δημόσιες παραστάσεις του Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, ενός θεσμού που, με τη Λίντα Καπετανέα στο τιμόνι του από το 2017, φέτος συμπληρώνει 30 χρόνια προσφοράς στον σύγχρονο χορό της χώρας και ταυτόχρονα στην πανάρχαιη επικοινωνία που δεν χρειάζεται άλλη γλώσσα από την πιο απλή και ανθρώπινη, τη σωματική έκφραση. Στο διάλειμμα μεταξύ της επανάληψης της παράστασης που ταξίδεψε στην Πελοπόννησο (Τρίπολη, Πύλο, Ναύπλιο) ο χορευτής Λούκας Στρούνα έπαιζε με τα παιδιά που ανέβηκαν στη σκηνή και δοκίμασαν τις δυνατότητές τους στο τραμπολίνο, το οποίο ήταν το μυστικό αυτής της ποιητικής πτήσης.
Με 19 παραγωγές -εκ των οποίων οι 9 διεθνείς και οι 10 ελληνικές- η επίσημη πρεμιέρα του φεστιβάλ στην κεντρική σκηνή του Μεγάρου Χορού έγινε με μια διπλή παράσταση από το Κρατικό Μπαλέτο της Εσσης. Στο Midnight Raga ο Μάρκο Γκόοκ, με τη χαρακτηριστική νευρικότητα στην κινησιολογική του γλώσσα, δοκίμαζε την εντύπωση της χορογραφικής του σύνθεσης ανάλογα με τη μουσική αλλά και το φύλο, προσεγγίζοντάς το θέμα του αρχικά υπό τους ήχους της κλασικής ινδικής μουσικής με συνθέσεις του Ραβί Σανκάρ και στη συνέχεια υπό τη σπαρακτική ερμηνεία της Ετα Τζέιμς στο «I’d Rather Go Blind» και εναλλάσσοντας ένα αντρικό με ένα γυναικείο ντουέτο.
Ανθρώπινη φύση
Στο δεύτερο μέρος, στην παράσταση «I’m afraid to forget your smile», τα ανερχόμενα αστέρια της ευρωπαϊκής χορευτικής σκηνής, Ιμρε και Μάρνε φαν Οπσταλ, που ξεκίνησαν από το Nederlands Dans Theater για να κατακτήσουν τον κόσμο, σε εντελώς διαφορετικό ύφος, με εκκλησιαστική μουσική που ερμήνευσαν ζωντανά οι χορωδίες Melifono και Filii Notas σε συνεργασία με το Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας, απεικόνισαν σωματικά την ευαλωτότητα αλλά και τη δύναμη της ανθρώπινης φύσης απέναντι στον θάνατο. Πλάθοντας εικόνες που θύμιζαν θρησκευτικές εικαστικές αποτυπώσεις της απώλειας, της ζωής και του θανάτου, οι έξι χορευτές απέδωσαν τον χρόνο που σταματά και τη στιγμή του αποχωρισμού συνθέτοντας στιγμές μεγάλης έντασης. Π.χ. εκείνη της Πιετά με αντεστραμμένους τους πρωταγωνιστές της ύστατης στιγμής, όταν το θνήσκον σώμα είναι γυναικείο και βρίσκεται στην αγκαλιά ενός άντρα, σε μια στιγμή οδύνης που επιστρέφει στον άντρα όλη την τρυφερότητα και τον πόνο που νιώθει ως άνθρωπος αλλά που οι εξουσιαστικές επιταγές κυριαρχίας τού έχουν αποστερήσει στη δημόσια εικόνα του.
Την πρεμιέρα επέλεξε και η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη για να υπογράψει λίγο πριν από την έναρξη των εκδηλώσεων, ομού με τους δημοτικούς άρχοντες, τη νέα προγραμματική τριετή σύμβαση χρηματοδότησης του φεστιβάλ με συνολικό ποσό 1.890.000 ευρώ, στο οποίο το υπουργείο συμμετέχει με 1.200.000€, η Περιφέρεια με 240.000€ και ο δήμος με 450.000€. Αλλωστε στην ανακοίνωση του προγράμματος του φεστιβάλ τον περασμένο Μάιο, η ίδια είχε επαναλάβει τη δέσμευσή της για επιπλέον ενίσχυση του θεσμού φέτος με 70.000€.
Παλαιότεροι και νέοι δημιουργοί δίνουν το ««παρών» στην κορυφαία διοργάνωση χορού της χώρας με τη διεθνή ακτινοβολία, που τη φετινή επετειακή χρονιά είναι αφιερωμένο στους Καλλιτέχνες του Χορού. Διόλου τυχαία ο θρυλικός πολύπλευρος καλλιτέχνης Γιόζεφ Νατζ έχει επιλέξει να παρουσιάσει εδώ το τελευταίο του έργου «Full Moon» με το οποίο κλείνει τις εμφανίσεις του στη σκηνή. Και ο διευθυντής του Κρατικού Μπαλέτου της Εσσης, Μπρούνο Χέιντερικ, δεν έκρυβε τη συγκίνησή του που βρισκόταν στην Καλαμάτα, καθώς, όπως μας είπε, είχε έρθει ξανά στο φεστιβάλ ως χορευτής πριν από περίπου 20 χρόνια. Μας μίλησε για τα 60 κρατικά μπαλέτα-κέντρα χορού που υπάρχουν στη χώρα του -τα οποία μπορεί να αριθμούν μέχρι και 150 χορευτές σε κάποια κρατίδια-, επεσήμανε όμως και την ώθηση που έχει δώσει το Φεστιβάλ Καλαμάτας στον ελληνικό σύγχρονο χορό, αφού «οι Ελληνες δημιουργοί που βλέπουμε στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, χορογράφοι και χορευτές, έχουν πάντα μια δυνατή καινούργια πρόταση, έναν νέο δρόμο να μας δείξουν...».
Πολλά δρώμενα
Στο 10ήμερο 12-21 Ιουλίου που η Καλαμάτα κινείται στο ρυθμό του φεστιβάλ στην κεντρική σκηνή του Μεγάρου Χορού ανάμεσα σε άλλα παρουσιάζονται η τελευταία δημιουργία «Until We Sleep» του δυναμικού Μπότις Σέβα αλλά και το νέο έργο «Ο Οίκος της Ταραχής» της Πατρίσιας Απέργη με την ομάδα χορού Αερίτες. Παραστάσεις φιλοξενούνται ακόμη στην Εναλλακτική σκηνή (Black Box) και στον δημόσιο χώρο καθημερινά, καθώς και παράλληλες εκδηλώσεις, σεμινάρια δεξιοτεχνίας και εργαστήρια.
Ενας ολόκληρος κόσμος που εμπνέεται από την ευθραυστότητα της φύσης αλλά και της φύσης του ανθρώπου, που αγωνιά για το μέλλον του πλανήτη και των φιλοξενούμενών του, που επιχειρεί μέσα από μία από τις ευγενέστερες μορφές τέχνης και έκφρασης να μοιράσει απλόχερα την ομορφιά σε όλους, φέρνοντάς την κοντά στην κοινωνία καθώς οι παραστάσεις εκτός Μεγάρου είναι ανοιχτές με ελεύθερη πρόσβαση.
Κρατάμε ως τελευταία εικόνα άλλη μια παράσταση στον δημόσιο χώρο με συλλογική απεύθυνση, την οποία ο κόσμος παρακολουθούσε και όρθιος (καθώς οι καρέκλες στην πλατεία είχαν γεμίσει από νωρίς) και την αποθέωσε: ήταν το εκρηκτικό «Pressure Wave» που ερμήνευσε με ρωμαλέα εκφραστικότητα το ντουέτο Εύα Γεωργιτσοπούλου και Εντιβάλντο Ερνέστο σαν έναν αγώνα του ανθρώπου κόντρα στις αντιξοότητες, εξωτερικές και εσωτερικές.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας