Δεν είναι μόνο οι λέξεις αυτό που έχουμε. Είναι και οι κόσμοι, για να παίξουμε με το σύνθημα που έχει φωτεινή επιγραφή η Στέγη «all we have is words - all we have is worlds». Οι προσωπικοί κόσμοι και κυρίως αυτοί που μοιραζόμαστε και γίνονται συλλογικοί. Κι ας μην έχουν λόγια. Ακριβώς αυτό κάνει τον χορό μια παγκόσμια γλώσσα επικοινωνίας. Είναι αυτή η γλώσσα που έχει την τιμητική της από τις 23 Φεβρουαρίου έως τις 3 Μαρτίου στη Στέγη, στο Onassis Dance Days 2024 – ODD που πραγματοποιείται για 11η χρονιά και την εκπροσωπεί η νέα γενιά Ελλήνων χορογράφων.
Καινούργια ονόματα σύγχρονου χορού, χορογράφοι τους οποίους μας πρωτογνώρισε προτού ανοίξουν τα φτερά τους στην ευρωπαϊκή σκηνή αλλά και μια έκπληξη από το εξωτερικό: πρόκειται για την καταξιωμένη Βελγίδα εικαστικό Miet Warlop που θα μας τη συστήσει με το «One Song» το οποίο στη θριαμβευτική περιοδεία του μετά το Φεστιβάλ της Αβινιόν θα κάνει στάση και στη Στέγη (24-25/2, 21.30).
«Πώς θα ήταν αν ο Philip Glass διεύθυνε τους Ramones;», παρατήρησε ο διεθνής Τύπος για το έργο. Στο επαναλαμβανόμενο κυκλικά ίδιο τραγούδι, σχεδόν ακροβατώντας μια 15μελής μπάντα, που θυμίζει και αθλητική ομάδα, μοιάζει σαν να αναμετράται με τον χρόνο. Ετσι η δημιουργός καταθέτει όλα τα πράγματα που θέλει να γιορτάσει: τη ζωή, την τέχνη που γίνεται πράξη, τις συναντήσεις, τη συλλογικότητα: «Το παν είναι να συνεχίζεις, να προσπαθείς ξανά και ξανά, να ξεκινάς ξανά διαφορετικά κάθε φορά. Οπως και στη ζωή», είπε μιλώντας στους δημοσιογράφους και συνέχισε: «Πάντα εξερευνώ την υπαρξιακή μου μοναξιά και γιορτάζω την παρουσία του άλλου όπως θρηνώ την απουσία του».
«Τα πάντα είναι χορός»
Στη Στέγη, από όπου ξεκίνησε την πορεία του το βραβευμένο της έργο «MOS», επιστρέφει η πιο ανερχόμενη Ελληνίδα χορογράφος, Ιωάννα Παρασκευοπούλου: χαρακτηρίζοντας τον ήχο ως το κύριο χορογραφικό εργαλείο της, στο έργο που συνεχίζει τη διεθνή του πορεία, την παρακολουθούμε να συνδημιουργεί ένα soundtrack με τον συγχορευτή της Γιώργο Κοτσιφάκη ντύνοντας ηχητικά κινηματογραφικές σκηνές και κινούμενες εικόνες.
Παρουσιάζει επίσης σε παγκόσμια πρεμιέρα και το νέο της πρότζεκτ «All of My Love» το οποίο φυσικά και προέρχεται από το θρυλικό τραγούδι των Led Zeppelin, μια χορογραφική σύνθεση, αναπόληση και φόρο τιμής στην απώλεια, σαν μια επιστολή αγάπης σε όλα εκείνα τα ετερόκλητα πράγματα που δεν είναι πια μαζί μας, σε μια προσπάθεια συμφιλίωσης με την ιδέα του θανάτου.
• Τι είναι ο χορός για σας;
«Τα πάντα, όσο κλισέ κι αν ακούγεται. Οι σκέψεις και οι λέξεις μπορεί να είναι ή να γίνουν χορός. Ο κόπος, η ευχαρίστηση που νιώθεις όταν εκφράζεσαι, όταν ιδρώνεις. Ο χώρος και ο χρόνος. Η φαντασία, οι συνειρμοί, οι επαναλήψεις. Οι άπειροι συνδυασμοί κινήσεων που εγγράφονται σε ένα σώμα και αλληλεπιδρούν με τα άλλα σώματα. Το βίωμα της κατανόησης του σώματος, των αισθήσεων, των απολαύσεων, των πόνων. Αυτά και άλλα τόσα είναι χορός. Μια σπάνια μορφή τέχνης, ανοιχτή, απλή και ευάλωτη».
Εμπνευση, ο κόσμος των συναυλιών
Ακόμη τρία νέα έργα, που προέκυψαν από το πρόσφατο ανοιχτό κάλεσμα της Στέγης, κάνουν πρεμιέρα 23-25/2. Κι εμείς ζητήσαμε από τους χορογράφους να μας μεταφέρουν σε λέξεις το τι σημαίνει για αυτούς χορός.
● Με τη ροκ μουσική συνδέεται και η συνέχεια, αυτή τη φορά αντλώντας από το φαινομενικά επιθετικό κοινό που συνωστίζεται μπροστά στη σκηνή των πανκ ροκ συναυλιών (mosh pit): η Ξένια Κογχυλάκη, με τον Γιώργο Πούλιο στη μουσική μετατρέπει την άναρχη κίνηση του συναυλιακού πλήθους σε χορό και με το «Slamming work in progress» την ανεβάζει στη σκηνή για να διερευνήσει τις συναισθηματικές αποχρώσεις της συλλογικής κίνησης μεταξύ βίας και τρυφερότητας που κρύβεται πίσω από μια φαινομενική οργή και μπορεί να συγκροτεί ακόμη και μια πρακτική αντίστασης.
«Με μια πρώτη σκέψη θα έλεγα ότι χορός σημαίνει -μεταξύ άλλων- επικοινωνία, αλληλεπίδραση, ανησυχία, ανάγκη, σύνδεση με τις αμέτρητες δυνατότητες της κίνησης, τον κόσμο και την κοινωνία. Παρ’ όλα αυτά, ο χορός για μένα δεν παύει να είναι και ένα επάγγελμα. Δηλαδή, με το να ωραιοποιούμε ή να “ποιητικοποιούμε” το τι σημαίνει χορός πέφτουμε συχνά στην παγίδα τού «κάνουμε το χόμπι μας επάγγελμα», κάτι που ενέχει τον κίνδυνο να μεγαλώνει τα όρια της ανοχής σε επαγγελματικό και ψυχικό επίπεδο», λέει στην «Εφ.Συν.».
Σόλο σε διάδρομο γυμναστικής
● Σαν ένας αγώνας ταχύτητας κόντρα στη φθορά του χρόνου, ένα σόλο πάνω σε έναν κυλιόμενο διάδρομο γυμναστικής, αντλώντας από τους βηματισμούς της πασαρέλας και με σαφείς υπαινιγμούς στα «βασανιστήρια» για την ευθυγράμμιση με τα κυρίαρχα πρότυπα ομορφιάς, βάσει του παραδοσιακού πλέον ρητού «μπροςστακαλλητιειν’οπονος» έρχεται το «Runway» της Χριστιάνα Κοσιάρη, σε μουσική του συνθέτη Jan Van Angelopoulos. Μοιράζεται μαζί μας όλα αυτά που για την ίδια σημαίνει ο χορός:
«Ο χορός είναι πολύ περισσότερο από μια απλή δραστηριότητα• είναι μια πηγή ζωής και έμπνευσης που με συνοδεύει από τα παιδικά μου χρόνια. Χωρίς αυτόν, δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου, καθώς αποτελεί τον τρόπο μου να συνδεθώ με το σώμα μου, να εκφράσω την αγάπη μου για τη μουσική και να δημιουργήσω δυνατές φιλίες. Βλέπω τον χορό σε κάθε πτυχή της ζωής μου, στη φύση, στις κινήσεις των ανθρώπων, στην ύπαρξη γύρω μου. Μέσω του χορού, το σώμα γίνεται μέσο έκφρασης, απελευθερώνοντας συναισθήματα που δεν λέγονται, αλλά εκφράζονται με κίνηση με έναν πολύ ποιητικό τρόπο. Ο χορός για εμένα είναι η ποίηση του ανθρώπινου σώματος, όπως οι λέξεις αποκτούν νόημα όταν μπουν σε σειρά, έτσι και οι κινήσεις αντίστοιχα συνθέτουν μια ιστορία».
Ψυχοθεραπεία μετά την κρίση πανικού
● Από την πλευρά του ο Κύπριος χορογράφος και περφόρμερ Πάνος Μαλακτός δεν ξέρει τι είναι χορός ή τι σημαίνει για αυτόν:
«Αν απαντήσω κάτι, ίσως λίγα λεπτά αργότερα να αποφασίσω ότι ο χορός είναι κάτι διαφορετικό. Δεν ξέρω λοιπόν. Ισως ο χορός είναι μια κινητήρια δύναμη μέσα μου. Μια δύναμη που ενεργοποιεί το μυαλό και κινεί το σώμα. Μια δύναμη που αλληλεπιδρά με τα συναισθήματά μου στο εδώ και το τώρα. Αλλά όπως σας είπα, την επόμενη φορά θα δώσω σίγουρα μια διαφορετική απάντηση. Οπότε συνεχίστε να με ρωτάτε κι εγώ θα σας απαντώ πάντα μέσα από τις χορογραφίες μου». Θα το πράξουμε. Σε τούτη πάντως τη χορογραφία του με τίτλο «We all Need Therapy» σε συνεργασία με τον μουσικό Die Arkitekt δίνει τη μορφή δημόσιας ομαδικής ψυχοθεραπείας μέσα από τους ηλεκτρονικούς ήχους της rave κουλτούρας σε μια εξομολόγηση κρίσης πανικού που του συνέβη. Κορυφαίες προσωπικότητες σε ρόλο μέντορα ή ομιλητή σε μάστερκλας, πάρτι, παρουσίαση της πρώτης ταινίας μικρού μήκους του χορευτή και χορογράφου Γιάννη Νικολαΐδη, στο youtube περιλαμβάνονται ανάμεσα σε άλλα στο πρόγραμμα του ODD.
Αναλυτικές πληροφορίες για το πρόγραμμα και εισιτήρια εδώ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας