Ταξίδι! Γνωστός ο προορισμός, απρόβλεπτη άρα και γοητευτική, αν και ίσως επικίνδυνη (μα γι' αυτό και γοητευτική!), η πλεύση στην θάλασσα του Φερνάντο Πεσόα...
Το βράδυ της Παρασκευής στο θέατρο «Τέχνης» της οδού Φρυνίχου, η Ακρόπολη, το στέμμα της Πλάκας και της ελληνικής ψυχής, θύμισε λιμάνι! Και από την προβλήτα του, με φωνή εμπνευσμένη-ερευνητική, η Αλίκη Καγιαλόγλου απήγγειλε (για την ακρίβεια, κολύμπησε!) τη «Θαλασσινή Ωδή». «Τη μεγαλειώδη ποιητική σύνθεση», όπως ονομάζει η ίδια το ομώνυμο ποίημα του Πορτογάλου Φερνάντο Πεσόα.
Απαγγελία; Επίσημα ναι, μα ουσιαστικά οι στίχοι που ακούσαμε από την Αλίκη Καγιαλόγλου, χωρίς να κρατά βιβλίο ή χειρόγραφο, παρέπεμπαν περισσότερο σε εξομολόγηση παρά σε απαγγελία... Ετσι ,εκτός των άλλων, νικήθηκε «ο αρχέγονος φόβος της αναχώρησης», όπως αναφέρει στο έργο του ο Πεσόα, στην κατάμεστη αίθουσα αυτής της κυψέλης πολιτισμού όπως ήταν και παραμένει το «Τέχνης»...
Με ύφος εκμυστήρευσης η Αλίκη Καγιαλόγλου, μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως ίσως μόνο τραγούδησε και δεν απήγγειλε τη «Θαλασσινή Ωδή». Κι αυτό συνέβη τόσο γιατί το κείμενο του Πεσόα έχει μόνο του τη δική του μουσική δανεισμένη απ' το κύμα και τον θαλασσινό αέρα όσο και γιατί σε παύσεις του κειμένου, μας τραγουδούσε φάντος, «τα φάντος της εφηβείας μου» όπως μας είπε λίγο πριν μας ξεπροβοδίσει στο τέλος της φιλικής συνάντησης στην Πλάκα. Αυτός -και όχι παράσταση...- είναι ο δόκιμος χαρακτηρισμός αυτού που ζήσαμε εκεί... Ίσως και γιατί, όπως γράφει στο ποίημά του ο Πεσόα, «το πιο σημαντικό στη ζωή είναι να κοιτάζεις τους ανθρώπους»!
Όπου κοιτάζεις, αγαπάς, προσθέσαμε εμείς στην κατάνυξη της ίδιας βραδιάς...
Απαγγελία και τραγούδια φάντος, λοιπόν, διαδοχικά, συνοδεία πιάνου από τα χέρια του Αλέξανδρου Αβδελιώδη. Στα τρία διπλανά καθίσματα, στελέχη της Πορτογαλικής πρεσβείας στην Αθήνα, απένειμαν τα εύσημα στην Καγιαλόγλου: «Μπράβο της! Τραγούδησε σαν εμάς, τους Πορτογάλους!». Φύγαμε διαφορετικοί από ο,τι μπήκαμε στην αίθουσα και γιατί «οι θορυβώδεις ανάσες της αυγής», που μας σύστησε ο Πεσόα, μας επέτρεψαν να μην παραμείνουμε για δυο ώρες «κρεμασμένοι στα φουστάνια του πολιτισμού» όπως, επίσης, αναφέρει στο ίδιο ποίημά του...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας