«Καμιά φορά με φτύνουν γι’ αυτά που γράφω»

Τα μαύρα φεγγάρια έχουν δύσει από καιρό και στη θέση τους έχει αναδυθεί ένας συντηρητικός διανοούμενος. Αυτός, ο Πασκάλ Μπρικνέρ, βρέθηκε βράδυ Σαββάτου στη Θεσσαλονίκη, στο κατάμεστο για δυόμισι ώρες «Ολύμπιον» - και -παρά το τεχνικό πρόβλημα με το σύστημα ταυτόχρονης διερμηνείας- τάισε την ευρωπαϊκή μας αυταρέσκεια καθώς η Γηραιά Ηπειρος δεν έκανε δα και τίποτα για το οποίο αξίζει να έχει ή να νιώθει ενοχές, αφού «είναι η μόνη ευημερία αυτή τη στιγμή».

Για τον Μπρικνέρ φταίει η Αριστερά και η Ακρα Αριστερά που επικρίνουν τον εαυτό τους και την Ευρώπη για όλα τα δεινά του κόσμου, δεν καταλαβαίνουν το πνεύμα των καιρών και έχουν παρασυρθεί από τους Αμερικανούς δικαιωματιστές. Η Ακροδεξιά δεν είναι δα και κάτι για το οποίο αξίζει να ανησυχούμε! Ισορρόπησε παράλληλα με μεσοαστική ευγενική γενικολογία τα όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή και κράτησε σαν σωτήρια ασπίδα τον αυτοσαρκασμό προκαλώντας χαμόγελα συγκατάβασης, αφού «σίγουρα δεν δέχομαι απειλές αλλά καμιά φορά στον δρόμο με φτύνουν για αυτά που γράφω. Σε άλλες περιπτώσεις πάλι με συγχαίρουν. Καλύτερα να σε συγχαίρουν παρά να σε φτύνουν… Γενικά στη Γαλλία αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα φονταμενταλιστικό περιβάλλον και πρέπει κάποιος να είναι πολύ προσεκτικός για το τι γράφει».

Η λογοτεχνία πάντως υποβιβάστηκε μέχρις αφανισμού μπροστά στις πολιτικές απόψεις του συγγραφέα, οι τοποθετήσεις του οποίου ήταν επανάληψη θέσεων που έχει εκφράσει στο τελευταίο βιβλίο του, το πολιτικό δοκίμιο «Ενας σχεδόν τέλειος ένοχος» (Εκδόσεις Πατάκη). Στον τομέα αυτό είπε λιτά ότι δεν έχει εγκαταλείψει τα σχέδια για ένα μυθιστόρημα, μόνο που… «λόγω ηλικίας όχι στο στιλ με τα “Μαύρα φεγγάρια του έρωτα”» αλλά κάτι περισσότερο προς το αστυνομικό μυθιστόρημα.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση για την Ευρώπη υποστήριξε πως «παραμένει ένας πολιτισμός που μαγνητίζει όλο τον υπόλοιπο κόσμο αν και διάγει αδιαμφισβήτητες κρίσεις. Υπάρχει όμως ένα παράδοξο στην κουλτούρα της δυτικής Ευρώπης: αντί να στραφούμε ενάντια στον εχθρό(;) έχουμε την τάση να στρεφόμαστε απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό». Να, για παράδειγμα, «η Ελλάδα μετά από αιώνες οθωμανικής κατάκτησης κατάφερε να παραμείνει όρθια, σε αυτό σαφώς βοήθησε και η πίστη, και εντέλει κατάφερε να αναστηθεί. Πριν από μία δεκαετία η Ελλάδα έμεινε στην Ευρώπη λόγω του Φρανσουά Ολάντ, παρά τις επιθυμίες της Μέρκελ. Δεν χρειάζεται να ακούμε πάντα τους Γερμανούς. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει σαν την Πολωνία, η οποία κάποτε σχεδόν είχε σβηστεί από τον χάρτη και σήμερα είναι ένα από τα πιο ισχυρά κράτη του ευρωπαϊκού μπλοκ. Πρέπει να συνεχίσουμε να μαχόμαστε. […] Ο πεσιμισμός είναι ένα κακό που μπορεί να διαλύσει τα πάντα».

Αναφερόμενος στην κατάσταση στη Μέση Ανατολή δήλωσε ότι είναι υπέρμαχος μιας λύσης που περιλαμβάνει δύο κράτη (Ισραήλ - Παλαιστίνη), ωστόσο η λύση αυτή περνά… από το Ιράν. Ζήτησε διάλογο και διαπραγματεύσεις, ωστόσο γι’ αυτόν η Χαμάς δεν τήρησε τις δεσμεύσεις της και ξεκίνησε τον πόλεμο στις 7 Οκτωβρίου 2023, οπότε «οι πρόσφατες κινήσεις του Ισραήλ στον Λίβανο είναι αξιοθαύμαστες (!), τους θαυμάζω για τον θάνατο του Νασράλα. Γεννάται όμως αναπόφευκτα ένα ερώτημα: Αν μπορούμε με τέτοιες αποτελεσματικές κινήσεις να εξουδετερώσουμε κάποιους ανθρώπους, τότε γιατί να σκοτωθούν τόσοι αθώοι στη Γάζα;». Προσπάθησε λοιπόν να ισορροπήσει αφού, όπως είπε, «αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει ευθύνες και ο Νετανιάχου», ο οποίος «“παίζει στα ζάρια” την πολιτική του επιβίωση». Δεν εξήγησε περαιτέρω τι εννοούσε λέγοντας πως μόνο «εάν γίνει δουλειά με την Τεχεράνη θα μπορέσει να βρεθεί λύση στο πρόβλημα».

Σε ό,τι αφορά τις αμερικανικές εκλογές, τάσσεται στο πλευρό της Κάμαλα Χάρις και ελπίζει ότι θα κερδίσει, ωστόσο «η αναμέτρηση θα είναι δύσκολη» και σίγουρα θα ήταν κακή εξέλιξη αν κέρδιζε ο Ντόναλντ Τραμπ, του οποίου «ο μεγαλύτερος αντίπαλος είναι ο εαυτός του». Αναφερόμενος στις εξελίξεις στην πατρίδα του, απέκλεισε το ενδεχόμενο να ανέβει κάποια στιγμή στην εξουσία η Μαρίν Λεπέν αφού η Ακροδεξιά είναι απλώς ένα κόμμα διαμαρτυρίας και «δεν έχει “μυαλό” η παράταξη, της λείπει ο “εγκέφαλος”. Η Λεπέν δεν φαίνεται να είναι αρκετά ικανή να κυβερνήσει τη χώρα. Σε πολλές συζητήσεις με τον Μακρόν έδειξε να μην κατανοεί πολλά πράγματα, να έχει άγνοια σε πολλούς τομείς». Μετά από αυτήν την τοποθέτηση εύλογο ήταν να δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στη σημερινή γαλλική κυβέρνηση υπό τον πρωθυπουργό Μισέλ Μπαρνιέ.

Τη συζήτηση στην εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Γενικού Προξενείου της Γαλλίας στη Θεσσαλονίκη και του Δήμου Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο του 59ου Φεστιβάλ Δημητρίων, συντόνισαν η Βάσω Κουΐδου (υπεύθυνη του γραφείου Τύπου του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης) και ο Γιάννης Κοτσιφός (διευθυντής της Ενωσης Συντακτών Μακεδονίας-Θράκης).