Δισκοκριτική: Red Hot Chili Peppers, Dasho Kurti, Pink Floyd, Wet Leg

RED HOT CHILI PEPPERS

UNLIMITED LOVE

Warner

★★☆☆☆

Σε όλους εμάς τους οπαδούς της τρέλας, της πρωτοτυπίας, της μαεστρίας των Peppers η ιδέα μιας επανασύνδεσης του John Frusciante με την υπόλοιπη «αγία τριάδα» ήταν κάτι που μας εξίταρε. Δεν πιστεύω ότι περίμεναν κάποιοι επιστροφή στους θριάμβους παλαιότερων δεκαετιών, αλλά σίγουρα ήλπιζαν ότι ο πάντα ταλαντούχος κιθαρίστας θα φέρει νέα πνοή στην μπάντα. Κάτι τέτοιο ενδεχομένως ανέμεναν και οι υπόλοιποι τρεις, όμως όσο «συγκινητική» κι αν είναι η προσπάθεια του John Frusciante, το «Unlimited Love» είναι ένας κουρασμένος δίσκος χωρίς έμπνευση και σπίθα.

Ακόμη και ο εμβληματικός μπασίστας Flea δείχνει να βολεύεται στη μονοτονία των συνθέσεων, ο Anthony Kiedis έχει μείνει στις μέτριες εποχές του και μόνο ο Chad Smith πλησιάζει κάπως τα υψηλά μουσικά στάνταρντ του John Frusciante. Δεκαεφτά τραγούδια και πάνω από 70 λεπτά διάρκειας και το μόνο που μένει είναι μερικά «παρεΐστικα» good vibes και η «ατελείωτη αγάπη», όπως υποδηλώνει και ο τίτλος. Η αλήθεια είναι ότι έχει περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που άκουσα ένα άλμπουμ και μου φάνηκε το πρώτο τραγούδι ως το καλύτερο του δίσκου. Και δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό συμβαίνει επειδή το «Black Summer» είναι όντως μια καλή σύνθεση ή απλώς επειδή όλος ο υπόλοιπος δίσκος είναι τόσο αδιάφορος.

Τουλάχιστον ως μια mainstream κυκλοφορία μιας μεγάλης μπάντας μπορούμε να υποθέσουμε ότι ορισμένα από τα τραγούδια θα ακούγονται τους επόμενους μήνες σε κάποια καφετέρια ενώ οι θαμώνες ανακατεύουν βαριεστημένα τον καφέ τους ή σε κάποιον ραδιοφωνικό σταθμό την ώρα που ενοχλημένοι οδηγοί θα παραμένουν εγκλωβισμένοι στην κίνηση…

Χρήστος Καλλιμάνης

DASHO KURTI

ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ

Ogdoo Music Group

★★★☆☆

Ο νέος δίσκος τού Ντάσο Κούρτι αποτελεί το όμορφο επιστέγασμα της τριαντάχρονης διαδρομής του στο ελληνικό τραγούδι ως συνθέτη και δεξιοτέχνη του ακορντεόν, που συνδέει τις δύο πατρίδες του (Αλβανία - Ελλάδα). Σε αυτόν μελοποιεί Λειβαδίτη και Βάρναλη, στίχους υπογράφουν οι Βαγγέλης Βελώνιας, Ελευθερία Κουρλιά και Πάνος Δημητρόπουλος και ερμηνευτές είναι κάποιοι από τους πλέον ταλαντούχους της μουσικής σκηνής μας. Οι βαλκανικοί ξεσηκωτικοί ήχοι συναντούν τραγούδια-αντιπροσωπευτικά δείγματα του έντεχνου και λαϊκού τραγουδιού μας και από αυτά ξεχωρίζουμε τα «Απ’ τη Σάντα ώς το Βάι» (Σεμέλη-Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης), «Αχ ζωή μου πλανεμένη» (Ιουλία Καραπατάκη-Βασίλης Προδρόμου), «Το δίκιο μου» (Φώτης Σιώτας), «Τα μάτια σου» (Αναστασία Χατζηαποστολίδου), «Balkan pot puri» (Σεμέλη).

Δώρα Σελλά

PINK FLOYD

HEY HEY RISE UP

★☆☆☆☆

Το «καινούργιο» τραγούδι των Pink Floyd, το πρώτο τους από το 1994 (και το άλμπουμ «The Division Bell») είναι μια τραγωδία. Εστω κι αν προορίζεται για καλό σκοπό, για την Ουκρανία. Τα φωνητικά είναι από τον Ουκρανό τραγουδιστή Andriy Khlyvnyuk. Ανέβασε στο Instagram τον εαυτό του να τραγουδάει σε μια πλατεία του Κιέβου το ουκρανικό κομμάτι «The Red Viburnum In The Meadow», το πήραν οι Pink Floyd, ο David Gilmour και ο Nick Mason δηλαδή, έβαλαν μουσική από πάνω και that’s it, έχουμε νέο κομμάτι τους. Για γέλια και για κλάματα.

Δημήτρης Κανελλόπουλος

WET LEG

WET LEG

Domino

★★★★☆

Και να λοιπόν η ανανέωση που ψάχνουμε όλοι στη μουσική, στον ήχο. Στον κιθαριστικό ήχο της indie σκηνής. Μας έρχεται από ένα καινούργιο ντουέτο από τη Μεγάλη Βρετανία. Δύο κορίτσια που γνωρίστηκαν στο κολέγιο του Isle of Wight College, μόλις έβγαλαν το ομότιτλο ντεμπούτο τους και γνωρίζουν την αποθέωση από τα έντυπα του εξωτερικού. Δικαίως; Δικαίως θα έλεγα. Αλλωστε από πέρσι που κυκλοφόρησαν το πρώτο τους σινγκλ, το «Chaise Longue», είχε ενθουσιαστεί πολύς κόσμος. Δεν χορταίνω να τις ακούω.

Δημήτρης Κανελλόπουλος