Το Rock’n’ Roll αλλάζει ιεραρχία

Νέα τεχνάσματα με λοξά κοιτάγματα στο παρελθόν από σημαντικούς καλλιτέχνες που ξέρουν τη ροκ ιστορία απ’έξω. Σε αυτή την πρώτη μας... δισκοσυνάντηση θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ένα συγκινητικό tribute, με διαολεμένες surf κιθάρες, αλλά και τη Βρετανία στην μετά Beatles εποχή!

Πριν περάσουμε στα δισκάκια να γράψουμε λίγα λόγια για την γνωριμία μας. Ξεκινάμε από το efsyn city μια νέα προσπάθεια, η οποία έχει ως σκοπό να λειτουργήσει περισσότερο σαν δισκοπαρουσίαση και λιγότερο σαν δισκοκριτική. Εξάλλου ο βομβαρδισμός από νέες κυκλοφορίες και επανεκδόσεις απαιτεί μια καλή διαλογή και ένα προσωπικό γούστο, που θα επιχειρήσουμε να αναδείξουμε από τούτη εδώ τη στήλη. Κάθε Πέμπτη λοιπόν εδώ,  με αφτί ανοιχτό.

The Hired Hands: A Tribute to Bruce Langhorne  (Scissor Tail Records)

Ένα tribute άλμπουμ για έναν αφανή ήρωα, τον κιθαρίστα Bruce Langhorne, φτιαγμένο με αγάπη από τους μουσικούς Dylan Golden Aycock, Loren Connors και Suzanne Langille. O Langhorne, με πολλά προβλήματα υγείας σήμερα,  υπήρξε ένας από τις μορφές της folk σκηνής του Greenwich Village της Νέας Υόρκης στις αρχές των 60s, παίζοντας με σπουδαίους όπως ο Bob Dylan, ο Richard και η Mimi Farina, η Odetta, η Joan Baez και πολλούς ακόμα. Ένας session μουσικός δηλαδή, ο οποίος παρέμεινε στο παρασκήνιο σε όλη του την καριέρα. Ήταν η κύρια έμπνευση πίσω από το Mr. Tambourine Man του Dylan και συνέθεσε το ελεγειακό soundtrack για την ταινία The Hired Hand του Peter Fonda το 1971. Εδώ, μουσικοί όπως ο Steve Gunn, ο Lee Ranaldo, ο Daniel Bachman και πολλοί άλλοι διασκευάζουν ή επανερμηνεύουν ελεύθερα πολλά από τα κομμάτια του Langhorne, μένοντας πιστοί στην ατμόσφαιρα και το ελεύθερο πνεύμα των μινιμαλιστικών συνθέσεων. Ακούστε ΕΔΩ

The Sadies – Northern Passages (Yep Roc Records)

Το 10ο studio άλμπουμ των αγαπημένων Καναδών τους βρίσκει όπως πάντα σε εξαιρετική φόρμα, καταφέρνοντας να συνδυάσει με απόλυτη επιτυχία τις κοφτερές αλήτικες κιθάρες των αδερφών Good με έναν λυρισμό και μια μελωδικότητα στην οποία δεν μας έχουν συνηθίσει. Μέσα σε ένα 40λεπτο περνούν με ευκολία από το δυνατό αμερικάνικο rock’n’roll, σε country φόρμες, spaghetti surf κιθάρες, και ψυχεδελικά περάσματα, φτάνοντας σε ένα συνεκτικό απόλυτα στοχευμένο αποτέλεσμα που τους δικαιώνει και τους κατατάσσει στις μεγάλες μπάντες των ημερών μας.

Ty Segall – Ty Segall (Drag City)

Ένα χρόνο μετά το θορυβώδες, στριφνό πείραμα του Emotional Mugger που μπέρδεψε τους οπαδούς του, ο Segall επιστρέφει πολύ σύντομα (κατά την προσφιλή του συνήθεια) με ένα από τα καλύτερά του ηχογραφήματα. Και είναι απορίας άξιο πώς η έμπνευση δεν τον έχει αφήσει ακόμα, αν λάβει κανείς υπόψιν την ταχύτητα με την οποία ηχογραφεί. Απ’ότι φαίνεται ο ίδιος είναι που δεν αφήνει τον εαυτό του να πάρει ανάσα και τα καταφέρνει μάλιστα με μαεστρία. Το garage rock είναι αυτό που έχει συνηθίσει και το κάνει καλύτερα από τον καθένα, όπως στο πρώτο single Break a guitar, εδώ όμως υπάρχουν κάποιες καινοτομίες: ένας 10λεπτος(!) ύμνος σαν το Warm Hands, που ουσιαστικά είναι τρία κομμάτια σε ένα, το beatl-ικό τεμπέλικο Talkin’ και το The Only One με τις κιθάρες που θυμίζουν περισσότερο Queens Of The Stone Age από ποτέ. Σημαντικό ρόλο στο αποτέλεσμα παίζουν φυσικά οι μόνιμοι συνεργάτες του, Mikal Cronin, Emmett Kelly και Charles Moothart, δεμένοι, αποτελεσματικοί και καθόλου διεκπεραιωτικοί. Απολαύστε τον, σε έξι μήνες εξάλλου κάτι άλλο θα έχει κυκλοφορήσει για να ασχολούμαστε.

Various Artists – Bob Stanley & Pete Wiggs present English Weather (Ace Records)

Μια διαφορετική αποτύπωση του φθινοπωρινού τοπίου και των ήχων της Βρετανίας των 70s, σε μια μετα-Beatles εποχή μελαγχολική όσο και μουσικά νεωτεριστική. Τα μέλη των Saint Etienne, Bοb Stanley και Pete Wiggs, σεσημασμένοι δισκολάγνοι και οι δυο,  διαλέγουν τα κομμάτια και παρουσιάζουν ένα σύνολο που ρέει αβίαστα και κινείται στα όρια της pop, του progressive rock και της folk με καλλιτέχνες γνωστούς (Van Der Graaf Generator-σε μια από τις λιγότερο δαιδαλώδεις όσο και διαχρονικές συνθέσεις τους στο Refugees- , Camel, Caravan, John Cale κ.ά. ), όσο και λιγότερο γνωστούς (η υπέροχη folk τραγουδοποιός Belle Gonzalez, οι Orange Bicycle, οι heavy prog-rockers T2 κ.ά. Είναι σαν να μην υπάρχουν Black Sabbath, οι Roxy Music ή η pub rock, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια εναλλακτική μουσική ιστορία, μια ιστορία που μπορεί να διαβαστεί από μόνη της ξεχωριστά.