Ο πιο ακριβός δίσκος που δεν... πουλήθηκε ποτέ

Μετάφραση-Επιμέλεια: Χρήστος Καλλιμάνης

Τον περασμένο Γενάρη ένας ανώνυμος αγοραστής στο Discogs πλήρωσε 18.000 δολάρια για την κόπια ενός σπάνιου rock album με τίτλο «301 Jackson St». Η αγορά αυτή αποτέλεσε ρεκόρ για την πλατφόρμα του Discogs.

Η αλήθεια είναι ότι τέτοια ποσά δεν είναι σπάνια ίσως για κάποιο ιστορικό κειμήλιο από τους Beatles ή για παλιούς blues δίσκους, αλλά αυτή η περίπτωση είναι διαφορετική. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε το 1989 από κάποιον Billy Yeager, ο οποίος είναι... παντελώς άγνωστος.

Όπως αναφέρει το Spin, ο Τζέφρι Σμιθ, από το τμήμα δημοσίων σχέσεων του Discogs, ενημερώνοντας τους δημοσιογράφους για την αγοραπωλησία-ρεκόρ δήλωσε ότι «Ο Billy είναι ένα αίνιγμα. Είναι ένας κιθαρίστας από το Μαϊάμι με ορισμένους να τον χαρακτηρίζουν “θεό” της κιθάρας».

Η γνωστή μουσική ιστοσελίδα, όμως, δεν άφησε το θέμα έτσι και συνέχισε τις έρευνες με αποτέλεσμα, την περασμένη εβδομάδα να ανακοινώσει το Discogs ότι ξεκινάει εσωτερική έρευνα για την συναλλαγή, ενώ την ίδια ακριβώς στιγμή όλα τα στοιχεία της αγοραπωλησίας εξαφανίστηκαν από την πλατφόρμα.

Στη συνέχεια το Discogs έστειλε ένα νέο δελτίο τύπου εξηγώντας στους δημοσιογράφους το «λάθος»: Βασική προτεραιότητα του Discogs είναι να προστατεύει την αξιοπιστία της πλατφόρμας μας. Με εκατοντάδες χιλιάδες αγοραστές και πωλητές ο στόχος του Discogs είναι να συνεχίσει να επενδύει στην αγάπη για τη μουσική και όχι στην διπρόσωπη φύση της “κομπίνας”».

Το λοιπόν; Η μεγαλύτερη πώληση στην ιστορία του Discogs ήταν μια απάτη, αλλά κανένας δεν γνωρίζει ποιος την οργάνωσε. Και οι δύο λογαριασμοί, τόσο του πωλητή όσο και του αγοραστή, δεν δείχνουν να έχουν κοινά σημεία. Είναι από διαφορετικά σημεία των ΗΠΑ και η συναλλαγή έγινε κανονικά. Ο πωλητής πλήρωσε και το ποσό που χρεώνει το Discogs ως «καπέλο» για τις υπηρεσίες που προσφέρει. «Εφόσον η συναλλαγή ολοκληρωθεί δεν έχουμε καμία ευθύνη να εξακριβώσουμε εάν πρόκειται για πραγματικούς ανθρώπους. Εκεί έρχεται το τέλος στη σχέση μας αρκεί να είναι ο αγοραστής και ο πωλητής ευχαριστημένοι» αναφέρει το Discogs.

«Ποιος θα πλήρωνε όμως 150 δολάρια “καπέλο” και θα έφτιαχνε ψεύτικους λογαριασμούς στο Discogs μόνο για να δείξει στον κόσμο ότι ο δίσκος του άγνωστου Billy Yeager πουλήθηκε πιο ακριβά ακόμη και από σπάνιες ηχογραφήσεις των David Bowie και Prince; Και γιατί;» διερωτάται το Spin.

Η ιστορία του Billy Yeager έχει όλα εκείνα τα στοιχεία για να τον κάνουν περιζήτητο στους συλλέκτες δίσκων. Επισήμως το Discogs αναφέρει ότι υπάρχουν μόλις οκτώ κόπιες του «301 Jackson St.», ενώ δεν είναι καθόλου εύκολο να βρεθούν άλλες ηχογραφήσεις. Ο Yeager δεν έχει σελίδα στη Wikipedia, ενώ υπάρχει ακόμη ένα επτάιντσο με τίτλο «Jimmy Story» το οποίο πωλείται για... 25.000 δολάρια στον ιστότοπο Surf Jazz Records, ο οποίος φαίνεται πως έχει δημιουργηθεί μόνο για να πουλήσει τη μουσική του Yeager. Εάν θέλει κάποιος να ακούσει τον «θεό της κιθάρας» χωρίς να πληρώσει χιλιάδες δολάρια θα πρέπει να περιοριστείτε σε κάποια κακά βίντεο από τα 80'ς που υπάρχουν στο youtube. 

Το πρώτο φαίνεται πως είναι από μια τηλεοπτική εμφάνιση του κιθαρίστα, ο οποίος παίζει σόλο. Το δεύτερο βίντεο φαίνεται πως είναι από τα 90'ς και διαφημίζεται ως «σπάνιο βίντεο από τον Billy Yeager».

Το Spin έψαξε online περισσότερα στοιχεία για τον μυστηριώδη αυτόν καλλιτέχνη για να βρει σελίδες που ασχολούνται όχι μόνο με τη μουσική του, αλλά και με τη δουλειά του ως κινηματογραφιστής. Παράλληλα, αποκαλύπτονται άλλες δύο φάρσες που είχε προσπαθήσει να πραγματοποιήσει. Το 2011, όταν ένα τεράστιο πιάνο βρέθηκε στη μέση της λιμνοθάλασσας του Μπίσκεϊν στο Μαϊάμι, ο Yeager εμφανίστηκε με τη γυναίκα του και ισχυρίστηκαν ότι είχαν βάλει εκεί το όργανο ως μια μορφή καλλιτεχνικής διαμαρτυρίας. Όταν βέβαια εμφανίστηκαν οι πραγματικοί καλλιτέχνες ο Yeager εξαφανίστηκε.

Παλαιότερα, στη δεκαετία του 1990, ο Yeager έβαψε το πρόσωπό του μαύρο και είπε ότι είναι ο... χαμένος γιος του Jimmy Hendrix, ενώ ονόμασε τον εαυτό του Jimmy Story. Για να αποδείξει την αλήθεια ο Yeager έκανε μια σειρά από ηχογραφήσεις παίζοντας στο fuzzαριστό blues-rock στιλ του αξεπέραστου Hendrix και προσπαθώντας να τραγουδήσει στο ίδιο ύφος. Ισχυρίστηκε ότι αυτές ήταν ηχογραφήσεις του Hendrix τις οποίες είχε δώσει στον... γιο του. Η Miami Herald της εποχής πάντως ανέφερε ότι ο Yeager έμοιαζε περισσότερο με την... Diana Ross. 

Ο δημοσιογράφος Άντι Κους του Spin συνέχισε την έρευνά του με στόχο να αποκαλύψει την πραγματική ταυτότητα του Billy Yeager. Κάπου εντόπισε το τρέιλερ ενός ντοκιμαντέρ με τίτλο «Billy Yeager / The Ineffable Enigma» (Billy Yeager: Ένα ανείπωτο αίνιγμα), το οποίο τον χαρακτηρίζει ως μια «άγνωστη ιδιοφυϊα», «τον καλύτερο κιθαρίστα στον κόσμο» και άλλα πολλά. Έχει, μάλιστα, και... δηλώσεις από κορυφαίους καλλιτέχνες όπως ο Jaco Pastorious και ο Prince.

Τελικά, ο Κους αναγκάστηκε να πληρώσει 25 δολάρια για να βρει και να δει το περιβόητο ντοκιμαντέρ. Σε εκείνο φαίνεται ο Yeager να παίζει κιθάρα στην έρημο μαζί με μια γυναίκα η οποία χορεύει ανέμελα. Παράλληλα, μια γυναικεία φωνή στο σπικάζ ενημερώνει ότι ο Yeager έχει σχέσεις με μουσικούς όπως οι, Prince, Pastorius, και Rod Stewart. Στο ντοκιμαντέρ αναφέρει ακόμη ότι ο Yeager προτιμά να παίζει στην έρημο ή... υπογείως και άλλες πολύ τρελές ιστορίες.

Ο «πολυτάλαντος» Yeager έχει ακόμη δημιουργήσει βραβευμένες ταινίες οι οποίες δεν έχουν ποτέ προβληθεί στο κοινό. Τα φιλμ του, η μουσική, οι κασέτες, τα βίντεο και τα CD πωλούνται σε εξωφρενικά υψηλές τιμές.

Το Spin βρήκε ένα όνομα και επικοινώνησε με τον Chris Von Weinberg, ο οποίος φέρεται να είναι ο ατζέντης του Billy Yeager. Ο Weinberg εξήγησε ότι ο Yeager δεν δίνει συνεντεύξεις...

Το συμπέρασμα του ρεπόρτερ του Spin είναι ότι όπου εμφανίζεται ο Billy Yeager φαίνεται πως υπάρχει και κάποια σύνδεση με τον Chris Von Weinberg. Ο ίδιος, πάντως, ο... ατζέντης επικοινώνησε με τον δημοσιογράφο και ξεκαθάρισε ότι δεν είναι εκείνος ο Billy Yeager.

«Το βρίσκω αρκετά ενοχλητικό. Δεν χρησιμοποιώ το Discogs, το album είναι αρκετά γνωστό ανάμεσα στους συλλέκτες και εμφανίζεται στο ντοκιμαντέρ. Αλήθεια πιστεύεις ότι ο Billy Yeager είναι εκτός ΜΜΕ και του κόσμου εδώ και είκοσι χρόνια απλά για να προσποιηθεί την πώληση-ρεκόρ ενός δίσκου;» ανέφερε χαρακτηριστικά.